Chapter 223 – အိမ်ကိုဖုန်းခေါ်ခြင်း
.
ဒါပေမယ့် ဒါတွေအားလုံးအပြင် သူမပိုပြီးတော့တောင် အားကျရတာက လုရှအတွက်ကျန်းကျွင်းမော့ရဲ့အသေးစိတ်ဂရုစိုက်မှုတွေပင်။
သူမကဇနီးသည်ကို ဒီလောက်ကောင်းကောင်းဆက်ဆံပြီး မည်သည့်မတော်တဆထိခိုက်တာမှ မခံစားရအောင် သတိကြီးကြီးထားကာ ဂရုတစိုက်ရှိနေတဲ့ ယောက်ျားမျိုးတစ်ခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။ သူကကလေးကိုပင် ကောင်းကောင်းဂရုစိုက်တတ်သဖြင့် သူမကိုအမှန်တကယ် အံ့အားသင့်သွားစေခဲ့သည်။
သူတို့တွေရွာကို ပြန်သွားရင်တောင် လုရှကဘာမှဒုက္ခခံရမှာမဟုတ်ကြောင်း စွင်းရှန်းနန်ကကြိုတင်တွေးကြည့်လို့ရနေပြီ။ ရဲဘော်ကျန်းကသူတို့အတွက် ကိစ္စအဝဝကိုစီမံပေးပေလိမ့်မည်။
ဒီအကြောင်းတွေးလိုက်တော့ သူမရဲ့အားကျမှုက ပိုနက်ရှိုင်းသွားပေမယ့် ဒါကအကုန်ပါပဲ။ သူမကလုရှမဟုတ်သလို လျှိုကျွင်းကကျန်းကျွင်းမော့မဟုတ်ပေ။ သူတို့မိသားစုတွေနဲ့ အချင်းချင်းဆက်ဆံပြုမူပုံတွေက ကွဲပြားတာကြောင့် သူမကိုယ်သူမသူတို့နဲ့လိုက်ယှဉ်မှာမဟုတ်ပေ။
(T/N အမှန်ပဲ လူဆိုတာသူ့အခြေအနေကိုယ့်အခြေအနေဆိုတာရှိတယ် အားကျလို့ရတယ် မလိုစိတ်မွေးလို့မရဘူး အားကျရုံထက်ပိုပြီး သူများဘဝကိုတပ်မက်ရင်တော့ ကိုယ့်ဘဝကတဖြေးဖြေးနဲ့နစ်သွားမှာပဲ)
လျှိုကျွင်းကသူမကို ကောင်းကောင်းဆက်ဆံလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ထားရင်တောင် သူကဒီလောက် အသေးစိတ်နိုင်မှာမဟုတ်ပေ။ ဒါပေမယ့် ဒီဘဝမှာသူမနဲ့ အကောင်းဆုံးလိုက်ဖက်ညီတာကပဲ လုံလောက်အောင်ကောင်းနေပါပြီ။
သူမကကိုယ်နဲ့အကောင်းဆုံး လိုက်ဖက်ညီတာကို ရှာတွေ့ခဲ့တယ်လို့ယုံကြည်သည်။
…
ကျန်းကျွင်းမော့ပြန်ရောက်လာတဲ့အခါ အထုတ်အပိုးပေါင်းများစွာ ယူပြန်လာသည်။ လုရှအတွက်မီးဖွားပြီးနောက် အားဖြည့်စာတွေနဲ့ ပြည့်နေတယ်ဆိုတာ သိသာထင်ရှားပါသည်။
တနေ့တာလုံး သူအလုပ်များနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရတော့ စွင်းရှန်းနန် သူ့ကိုခဏတာအနားယူရန် မရမကတိုက်တွန်းခဲ့ပြီး သူမဘာသာ ဝိုင်းကူလုပ်ပေးလိုက်သည်။
