Opgesloten 2

11

Ik knijp m'n ogen tot spleetjes, en duw Saar verder achter me. 'Je blijft van haar af' zeg ik. Leon zegt niets, en loopt langzaam naar me toe. 'Geef me Saar gewoon, doe niet zo moeilijk' sist hij dreigend. Ik schud mijn hoofd, en houd Saar haar handje stevig vast. Leon duwt me met een snelle beweging opzij, waardoor ik over een aantal dozen val. Hij tilt een huilende Saar op, en rent de ruimte uit. Ik scheld zachtjes, en sta zo snel mogelijk op.

Ik ren door de gangen, zoekend naar Leon en Saar. Ik hoor gehuil, maar weet niet waar het vandaan komt. Ik ga links en daarna weer rechts, het lijkt wel een groot  doolhof. Iets zegt me, dat dit heel verkeerd gaat aflopen als ik ze niet snel vind. Ik ren uitgeput door de gangen, niet-wetend hoelang ik al aan het zoeken ben. Ik kom uiteindelijk uit bij de grote zaal, waar alle mensen afwachtend naar de ijzerendeur kijken. Ik krijg nare vermoedens, dat Saar achter die deur zit . Ik loop er met snelle passen heen, maar word al snel vastgepakt. 'Laat me los' zeg ik, terwijl ik om me heen schop. Ik hoor een harde gil die ik gelijk herken, Saar. Ik begin nog harder te schoppen totdat ik een pijnlijke kreun hoor. Ik trek me los, en ren naar de deur. Ik gooi de deur open, en blijf verstijft in de deuropening staan. Ik zie hoe Leon zijn pistool op Saar richt, die huilend in een hoekje staat. 'Eindelijk, daar ben je' grijnst hij gemeen. Ik negeer zijn opmerking en loop naar hem toe. 'Nog één stap dichterbij, en ik schiet' zeg hij. Direct sta ik stil. Nog ongeveer 3 meter en dan kon ik zijn hoofd van z'n lijf rukken. 'Het is je dochter' sis ik.

'Alsof mij dat wat uitmaakt'

'Ze is deels van joun bloed, en je wilt een kogel door haar hoofd jagen? Waar zit je verstand, denk na'

Even lijkt Leon te twijfelen.

'Oke we doen het anders. Aan jou de keuze dan Stacey. Optie één is, haar meenemen naar Engeland. Optie twee, ik vermoord haar. Morgenochtend wil ik een antwoord, want die middag vertrekken we'

Ik knik.

Hij gebaart naar Saar dat ze naar me toe moet lopen, direct rent Saar naar me toen. Ik til haar op, en loop de ruimte uit.

Ik zit met Saar op m'n schoot, in de grote zaal. 'Mama gaat even naar de wc' zeg ik, terwijl ik haar naast me neerzet. 'Dennis zal op je letten, en blijf hier' commandeer ik. Saar knikt, en gaat op de grond zitten. Ik gebaar naar Dennis, dat hij op haar moet letten.

Na lang zoeken, heb ik de wc gevonden. Ik loop naar de spiegel, en bekijk mezelf. Nadenkend over welke optie ik moet kiezen.Ik gooi een wat water in m'n gezicht.

Als ik Saar meeneem, heb ik geen idee wat er met haar gaat gebeuren. Waarschijnlijk sluiten ze haar ergens op, of wordt ze ook een Hunter. Ik word misselijk bij de gedachten, dat Saar dan mensen moet vermoorden als Hunter zijnde. Ik kan ook voor de andere optie kiezen, haar laten vermoorden door Leon. Ergens heb ik de neiging om die optie te kiezen, zodat Saar dit allemaal niet mee hoeft te maken. Aan de andere kant, ze heeft nog een heel leven voor zich. Met wat geluk, komen Saar en ik vrij. Dan kan ik Saar helpen met haar trauma's.

Nadat ik naar de wc ben geweest, loop ik weer richting de grote zaal.

Ik zie Dennis op de grond bij Saar zitten, en met haar praten. Ik glimlach, en loop naar ze toe. Wanneer Dennis me ziet aankomen, staat hij op. 'Kan ik je even spreken?' vraagt hij. Ik knik. We staan ongeveer 8 meter bij Saar vandaan, zodat ik haar nog wel in de gaten kan houden.

'Het spijt me Stacey, voor alles'

Ik zeg niets, maar staar naar de grond.

'Waarom zocht je me weer op?' vraag ik uiteindelijk. Dennis zucht.

'Het was een opdracht, het was een groot toneel. Ik moest jou bang maken, zodat je meer gesteld was op Leon. Zodat je 100 procent dacht, dat Leon je zou beschermen tegen mij. Toen hij ontdekte dat je anders deed, had hij al zo'n vermoeden. Hij zag je namelijk een briefje lezen'

'Het leek allemaal zo echt, het was dus geen toeval toen ik hem leerde kennen?'

'Nee Stacey, we hadden allemaal zo'n vermoede. We hebben een soort pad gemaakt in het bos, zodat je dat zou volgen. We hebben mensen uit onze bende langs de randen gezet, in de bosjes. Dat was om te voorkomen dat je van het pad af zou gaan. Toen het pad eindigde, moesten we hopen dat je rechtdoor bleef lopen en dat deed je. Je kwam uit bij een plek voor toeristen, waar Leon je aan zou spreken. Hij speelde met jou mee, en uiteindelijk werden jullie gelukkig samen. Uiteindelijk werd het tijd om jou weer een bezoekje te brengen, en ze bedachten dat toneelstukje dus.'

'Waarom willen jullie mij?'

'Dat mag ik je niet vertellen'

'Zeker om jullie een kick te geven, om mij te slopen'

'Nee, het heeft met wat anders te maken'

'Met wat?'

'Met iets van vroeger, met je vader toen hij nog leefde'

Ik verstijf.

'Vertel' sis ik.

Dennis schud zijn hoofd.

'Sorry Stacey, dat mag ik niet'

Ik knik langzaam, en loop terug naar Saar. Saar gaat tegen me aan liggen, en kijkt me vragend aan. 'Mama?'

'Ja?'

'Wanneer gaan we naar huis toe?'

Ik haal m'n schouders op.

'Weet ik niet'

Saar kijkt verdrietig weg.

'Iedereen gaan slapen!' hoor ik Stefan schreeuwen.

Iedereen gaat op de harde grond liggen, en het licht van de zaal gaat uit.

Langzaam val ik in slaap, terwijl ik nog steeds nadenk over wat ik moet kiezen. Saar meenemen of Saar laten vermoorden.

~ Droom

Ik loop samen met Saar door een lange gang, ik houd haar hand vast. In de verte zie ik een gestalte, die onze kant op komt. Ik herken Leon, ik wil omdraaien maar m'n benen luisteren niet. Leon stopt vlak voor ons, en kijkt me met een gemene grijns aan. 'Welke optie kies je?' vraagt hij. Ik kijk twijfelend om me heen. 'Laat je haar vermoorden, of gaat ze mee. Als je haar meeneemt zal ze meer pijn hebben, dat weet je he' zegt hij. Ik knik langzaam, terwijl ik naar Saar kijk.

~ Einde droom

'Mama wakker worden!' hoor ik, Saar in m'n oor tetteren. Ik open langzaam m'n ogen, en kijk recht in de ogen van Saar. 'Ik moest je van Dennis wakker maken, want papa wilt met je praten'
Ik slik, wetend waar dit gesprek over zal gaan. Ik sta op, en kijk Saar aan. 'Blijf hier' zeg ik. Saar knikt, en gaat tegen de muur zitten. Ik loop naar Leon, wanneer hij me ziet grijnst hij breed. 'Heb je een keuze gemaakt?'

Ik knik.

'Optie één, neem je haar mee? Je weet dat ze getrained zal worden vanaf haar achtste, daarvoor mag ze bij jou blijven. Ze zal een jonge Hunter worden als ze acht is. Ze zal ook mensen vermoorden, en dus zien doodgaan. Of.. Je kiest optie twee, je laat haar vermoorden door mij. Dan heeft ze nergens meer last van. Welke optie kies je?'

Ik slik.

'Ik kies optie ..'

--------------------------------
een hoofdstuk van boven de 1200 woorden, whoohoo. Welke optie zouden jullie kiezen?