"Abla sana daha önce ALIŞVERİŞKOLİK olduğunu söylemiştim diğlmi?"dedim.
Ablam "Off bi susarmısın Melisa ben burda depresyona girmişim sen bana nediyosun ayıp yanii!!"
"He abla benim yaptığım ayıp yani sen beni sabahın köründe kaldır alışveriş merkezlerine götür beni uykumdan mahrum et sonrada benim yaptığım ayıp olsun çok haklısın ablacım ya"
"Of Melissss sabahtan beri motorlu testere gibi bi susmadın al geldik zaten 2 3 parça bişe alıp çıkıcam zaten"
İşte şimdi yandık ablam 2 3 parça bişe diyorsa akşama çıkarız biz burdan.
Ben arabadan indim ablam arabayı ilerdeki otoparka parkedip 5 dakka sonra geldi koluma girdi ve hızlı hızlı yürümeye başladı. Bende peşinden gitmek zorunda kaldım.
~
"Abla tam 5 saat oldu 5 saattir alışveriş yapıyorsun sende hiçmi vicdan yok bırak gidiym nolurr lütfen lütfen lütfen hadi yaaaa lütfen ablaa"
"Hayır Melisa asllaaa olma beni tekmi bırakıcaksın hiçbiyere gidemezsin nokta."
Uf yaa şimdi annemi arardım o bu acıya katlanırdı ama daha dün babamla yurt dışına çıktılar en az 1 hafta sonra gelirler.
Saate baktım saat 6 olmuş 1 saat daha geçmiş. "Ablaaa hadi bak bu mağaza son tamammı bak son bu mağaza vallaha bırakıp giderim seni burda."
"Of tamam Melis ya bu son söz"
Tamam peki"
~
Aynada kendime bakarken ablamın sesini duydum "Şey acaba bu elbisenin 2 beden büyüğü varmı?"
Görevli: "malesef efendim mağazamızda bu elbiseden son 1 tane kaldı oda bu kusura bakmayın" dedi ve işine döndü.
Ablamın yanına gidip "Tamam abla ya hadi çıkalım nolur bak senin bedenine görede yokmuş hadi aldıklarının parasını ödede çıkalım."
Ablam birden gülümsedi ve " Melisaaa canım kardeşimm sen 36 beden giymiyomuydunnn?"
dedi bende "Evet nolmuş" dedim.
Ablam beni zorla kabine soktu ve elinde tuttuğu ona küçük gelen elbiseyi denersem aldığı şeylerin parasını ödeyip çıkacağına söz verdi bende tamam deyip denedim. Kalbinden çıkınca ablam "Melisss kıza benzemişsinnn inanmıyorum bunu sana hemen alıyoruz" dedi
"İltifatın için teşekkür ederim ablacım."dedim ve kabine girip tekrar üstümü değiştirdim.
~
Avm den çıktığımızda saat 6 buçuk olmuştu. Elimezdiki poşetleri bagaja koyup arabaya bindik. Yolda giderken ablam sağdaki yol yerine soldaki ormanlık yola girince "abla yanlış yola girdin sağdaki yola gircektin dön çabuk" dedim. Ablam " burası kestirme yol seni beni ne sandın melisssss" dedi. Bende iyi madem deyip geçtim"
~
"Melis şu torpidonun gözünde bi şişe su var onu bana bi versene içiym"
"Tamam bekle" dedim ve suyu çıkarıp verdim. Tam suyu içerken yolda bi tümsek çıktı tümsekten geçerken ablam elinde su şişesini birden üstüme boşalttı hemen arabayı durdurup üstümü silmeye başladık. Ablam "yok bu böyle olmicak sen sana yeni aldığımız elbiseyi giy" dedi.
Bende " abla o elbise biraz fazla kaçmazmı?" Dedim. Ablam "üstşütüpte yatağa düşmek istiyosan o ayrı" diyince bagajdan elbiseyi çıkrıp arabanın içinde giyindim. Allah tan yolda hiç araba falan yoktu görünüşe göre tek biz vardık. Neyse sakar ablacığım anahtarı çevirdi ama araba çalışmadı 2. kez çevirdi ama gene çalışmadı 3. kez çevirdi gene çalışmadı. "Melisa sanırım araba bozuldu"
dedi. Ben "of abla ya kaç kere dedim sana şu arabaya bi bakım yaptır diye" dedim.
Ablam " Tamam şimdi bunları konuşcak zaman değil Melis gel şu tarafta bi tane patika gördüm belki patikanın sonunda yardım felan buluruz" dedi. Hayret ablam ilk defa mantıklı bişey demişti tamam deyip peşine takıldım. Patikaya girdik.
~
Hava yavaş yavaş kararmaya başladı. Bide bu ormanlık alanda benim şu an üzerimde olan elbise hiç uygun değildi. Üzerimdeki elbise siyah,önü kısa arkası uzun,straplez,çok hafif kabarık bi elbise. Yürümemi iyice zorlaştırıyodu. Ablama "abla geri dönelim bak havada karardı zaten" dedim ablam "Melisaa bak ilerde bi tane ev var belki ordan yardım istiyebiliriz dedi bende tamam dedim.
~
Ev ormanın ortasında ama baya bi lüks. Hatta burası evde değil köşk gibi bişey. Evin ön bahçesine girdik ablam KİMSE VARMI diye bağırdı. Sonra evin arka bahçesine girdik. Ablam bi anda ayakkabılarını çıkartıp bana verdi ve "Çabuk giy şunları dedi" niye demeye kalmadan ayakkabılar ayağımdaydı bile. Birden birisi arkamdan gelip gözlerimi kapattı çok korktum.
~
Gözlerimin üzerindeki el gittiğinde bi anda herkes "SÜPRİZZZZ" diye bağardı. Annem gelip yanağımı öptü ve "15. Yaşın kutlu olsun nice mutlu yıllara bitanem" dedi. Daha sonra babam geldi sonra arkadaşlarım. Ben hala olayın şokundaydım. Bugün doğum günüm olduğunu bile unutmuştum. Biraz etrafıma bakındım her yer ışıl ışıldı daha deminki ormanın ortasındaki korkutucu ev gitmişte onun yerine sanki bambaşka ışıl ışıl bi ev gelmişti. Gerçekten de çok güzeldi. Annem ablam babam ve arkadaşlarım bir olup bana süpriz parti yapmışlar gerçekten çok ama çok mutlu oldum.
Biraz vakit geçtikten sonra 7 katlı üstünden çikolata sosu akan bi pasta geldi. Üzerinde tam 15 tane mum vardı ve mumların ortasında da 15 rakamı vardı. Mumları üflemeden önce bi dilek tuttum ve mumları üfledim. Dileğim bu aralar vampir dizilerine taktığım için Vampirlerin Gerçek Olmasıydı...
