İyi Okumalar!
Okulun devasa kapısından içeri hızla adımlarken bahçeye göz atmamla geç kaldığımı anlamıştım.
Seri adımlarla koridordan geçerken sınıf kapısının önüne gelince adımlarımı yavaşlattım. Elimi kaldırıp hızla tıklattıgımında öğretmenden gelen "Gel" komutuyla hızla kapıyı açtım.Öğretmene kısa bir özür mırıldanarak Sinemin yanına geçerek çantamı masaya bıraktım.
Sinemle çocukluktan beri arkadaştık. Aynı semtte okurken babasının işi yüzünden lisedeyken aynı okulda kalamasakta çalışmalarımızın sonucu aynı bölümü hatta aynı üniversiteyi kazanmayı başarmıştık.
"Niye geç kaldın" yan taraftan gelen sesle yavaşca başımı sineme döndürdüm. Hafif gülümseyerek "Geç kalktım." başını anladığını belirtircesine sallarken başımı öğretmene döndürdüm.
Zilin sesini duymamla hızla yerimden kalkarken Sinemle beraber koridorda yürümeye başlamıştık.Üçüncu sınıflardan Ebru hızla yanımıza gelirken anlamsızca ona baktım.Soluk soluğa kalmış nefesini düzenlerken bana doğru dönerek "Kenan Hoca seni çagırıyor"dedi.Gözlerimi kısarak ona baktım."Neden" Gözlerini bana dikip bana baktıktan sonra "Pek bir bilgim yok sadece gelmeni söyledi" dedi.Sinemle aynı anda birbirimize baktık.Kenan Hoca Tasarım Geometri öğretmeniydi her yıl son sınıflardan birkaç kişi çağırıp okulda düzenlenen yarışmaya katılmasını sağlardı. Sineme "Sen git ben geliyorum"dedikten sonra seri adımlarla odaya geldim.
Derin bir nefes aldıktan sonra kapıyı çaldım.Kenan Hocanın sesini duyunca kapıyı yavaşca açtım.Kenan Hocanın gülümseyen yüzünü görünce en azından bir nebze rahatladım.Eliyle tahta sandalyeyi işaret edince yavaşca oturdum.Onu dinlediğimi belirtmek istercesine yüzüne baktımda hemen söze başladı."Alyacım biliyorsun ki her yıl üniversite son sınıf öğrencileri için ön hazırlık olarak düzenliyoruz."derin bir nefes aldıktan sonra devam etti "Bu yıl ise diğer öğrencilerin yanı sıra seninde bu projede yer almanı istedim."
Şaşkınaca öğretmene bakarken ikinci sorusunu yönelti."Bunu yapabilirmisin?"öğretmenin gözlerine bakıp başımı belli belirsiz salladım.Gülümsedi "Peki o zaman sana güveniyorum çıkabilirsin. " dedi.Kısa bir teşekkür sunduktan sonra odadan seri hareketlerle çıktım.Hızla kafeteryaya inerken herkesin bana baktığını hissettim.Kafetaryanın önüne geldiğimde kapıyı sertçe itip içeri girdim.Bakışlarımı içeride gezdirirken sinemi bulmayı diledim. En sonunda bulduğumda hızlıca yanına gittim.Beni görünce kulaklığı kulağından hızla çıkarıp masaya fırlattı.Bu hareketine sesli bir şekilde kıkırdadım.Kötü bir şekilde baktıktan sonra devam etti
"Noldu, ne dedi?"gözlerimi yüz hatlarında gezdirerek "Her yıl yapılan projeye benimde adımı yazdığını söyledi."Gözlerini kocaman açtı ve elini şaplattı "Harika bişey bu " güldüm "Öyle" dedim.Zil sesini duyduğumuzda yerimizden kalkıp koridorda yürümeye başladık.Sınıfı önüne gelirken aynı derslikte olmadığımız için ayrıldık.Sınıftan yavaşca girip sırama oturdum ve öğretmeni beklemeye başladım.
Okuldan yavaşca çıkıp ana yola doğru yürümeye başladım.Kafeye vardığımda hızla dolaba gidip önlük giydim.Arkamdan gelen sesle o tarafa doğru döndüm. "Afedersiniz iki çay alabilirmiyiz" Arkamı dönmeden getirebileceme dair ses çıkarıp işime döndüm. Masaya doğru ilerleyip çayla servis ettim.
Birkaç saat sonra sinemin gelmesi ile kafeden hızla çıktım.Elimde tuttuğum proje kâğıtlarını çantama koyarken etrafıma dikkatlice bakıyordum. Yavaşca eve doğru giderken geç kaldığımı farkedip adımlarımı hızlandırdım .Eve geldiğimde anahtarı hızla çevirip açtım.Salonda annemi babamı sakinleştirirken görmeyi beklemiyordum.Anlamsızca ikisine bakarken annemin bakışları bana döndü.
O anda kötü birşey olduğunu anlamıştım.Babam annemin bakışlarını takip edip beni bulduğunda hızla yanıma geldi.Bağırarak " Bir daha işe gitmiyeceksin gençsin dedim gururunu kırmak istemedim ana bu kadarı yeter geç kalmalarına müsade edicemi düşünmen bile yanlış." derin bir nefes alıp devam etti " Hiçbir zaman para yönünden sıkıntın olmadığı yaşıtların senin yerinde olmak isterken sen bu şansı hiçe sayıyorsun " Gözlerim dolu doluyken hızla birşey söylemeye hazırlanmıştım ki elini kaldırıp beni susturdu. "Bir daha olmasın bu sana ilk ve son ikazım umarım uyarımı ciddiye alırsın." Babam hızla yukarı çıkarken annemde arkasından gitti. Yavaşcayere çömelirken neden hiç mutlu olmadığımı düşündüm.
Merhaba! Arkadaşlar bu benim ilk Hikayem destek olacağınızı düşünüyorum. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.
Beğenmeniz Dileğiyle.
