The last chapter

Deel 1.

"Emma, opstaan school begint!" Schreeuwt mijn moeder vanaf beneden. Ik draai me kreunend om, als ik op mijn wekker kijk zie ik dat ik me moet haasten. "Ik kom al!" Roep ik als mijn moeder voor de vierhonderdste keer roept. Ik haast me in mijn kleren en ga ruw met mijn borstel door mijn haar. Ik zoek tussen de rommel op mijn kamer mijn schooltas, opruimen komt later wel. Ik storm de trap af en prop snel een boterham en een kop thee naar binnen, "ik ga, tot vanmiddag!" Roep ik vluchtig voordat ik mijn fiets uit de schuur haal. "Doei schat!" Roept mijn moeder vanaf de ontbijttafel.

Ik scheur over de weg, misschien staat kaylee nog te wachten. Kaylee is mijn beste vriendin sinds de kleuterklas, kaylee is de brutale van ons twee, ik het schijnheilige gezicht, samen konden we iedereen verslaan. Als ik bij de afgesproken plaats aankom zie ik dat kaylee er niet meer is. Ik vloek binnensmonds en fiets hard door. Ik word een paar keer bijna aangereden door oudere scholieren. Een herkende ik: Rillian Edwardson, de knapste, leukste en meest geliefde jongen van de school. Rillian is mijn grootste vijand op school, ik moet veel moeite doen om bij te benen tijdens de lessen en hij doet alles met gemak wat me vreselijk irriteert. Rillian had me met een arrogante grijns aangekeken en was hard doorgereden terwijl ik nog in de berm lag. Maar ik heb een ding gemeen met rillian: we zijn allebei machtig op school. Ik had zwijgend mijn kostbare boek gepakt: sword fight. Ik heb het boek gekregen voor mijn dertiende verjaardag en het pakte uit tot een verslaving. Alles klopte behalve een ding:het had geen eind. Nachtenlang heb ik wakker gelegen, bedenkend hoe het af zou lopen. Mijn vriendinnen heb me verboden om nog één keer over dat boek te beginnen.

"Hoe kom je zo laat?" Sist kaylee als ik met gebogen het lokaal binnenloop. "Verslapen." Fluister ik terwijl ik met een rood hoofd mijn boeken pak. Ik hoor kaylee sarcastisch klappen. Ik richt mijn aandacht op de leraar die iets uitlegt wat ik verrassend genoeg niet begrijp. "Waar gaat dit over?" Vraag ik aan kaylee die verveeld op haar telefoon zit. "Climaxen." Mompelt ze. Ik geef het op en zak onderuit. "Emma, kun jij som veertien even voordoen?" Vraagt de leraar terwijl hij me streng aankijkt. Ik schiet in de stress en kaylee begint te lachen, kaylee haalt altijd achten en negens zonder op te letten. Als ik naar voor loop struikel ik bijna over Rillians uitgestoken been. "Edward wanneer word je eindelijk volwassen?" Sis ik kwaad. "Als jij me geen Edward meer noemt." Zegt hij met een scheve glimlach maar zijn ogen doen niet mee, zijn ogen verraden diepe woede. "Komt er nog wat van emma?" Zegt de leraar ongeduldig. Ik schrijf extra langzaam de som over op het bord en doe net alsof ik diep nadenk. Opeens staat rillian op. "Ik doe het wel!" Roept hij luid. "Wat doe je Edward?" Sis ik verbaasd. Hij keurt me geen blik waardig, hij pakt het krijtje van me over en begint druk te rekenen en heeft uiteindelijk het antwoord op de som.

Als de bel gaat houd ik rillian tegen. Ik trek hem mee naar een rustiger gedeelte van de school en blijf daar stilstaan. "Waarom deed je dat?" Vraag ik verbaasd. "Wat?"vraagt hij terwijl hij zijn hand in mijn nek legt. Ik schud me geïrriteerd los en kijk hem geïrriteerd aan. "Je weet wat ik bedoel, je redde me van wiskunde, dat is alleen wat vrienden doen." Ik kijk in de felblauwe ogen van rillian. "Misschien zijn we wel vrienden." Glimlacht hij geheimzinnig. "Verre van dat." Mompel ik maar rillian is al weggelopen. Ik pak zuchtend mijn rugzak op en loop de aula in, op weg naar kaylee. Ik vind haar tussen een paar andere vriendinnen. Ze gaan allemaal opzij als ik aankom lopen, ze maken plaats en ik ga tevreden op de tafel naast kaylee zitten. "Wat heeft rillian vandaag?" Vraagt kaylee. "Hoezo?" Ik draai me om op zoek naar hem maar ik kan hem niet vinden tussen de vele mensen. "Hij kijkt de hele tijd naar je." Sist ze. "Leuk voor hem." Zeg ik geïrriteerd. Ik hoor mijn "vriendinnen" praten over make-up en uitgaan, eigenlijk hoor ik ook zo'n meisje te zijn maar als de rest uitgaat lees ik sword fight en bedenk eindes die ik vervolgens allemaal weer verfrommel.

Als eindelijk de laatste bel gaat veeg ik opgelucht mij spullen van tafel en gooi ze in mijn tas. "Ga je vanmiddag mee naar de stad?" Vraagt kaylee als we de school uitlopen. "Is goed." Mompel ik, eigenlijk heb ik geen zin maar dan gaat mijn reputatie er helemaal aan als ik vertel dat ik liever een boek lees dan met het populairste meisje van de school naar de stad ga. Kaylee haakt haar arm in de mijne en we paraderen door de gangen. Ik pak zwijgend mijn fiets en wacht op kaylee bij de uitgang van de school. "Wat moet je allemaal hebben?" Vraag ik om de stilte te verbreken. "Kleding en ik wil een paar boeken lenen bij de bieb." Zegt kaylee. "Ik geloof mijn oren niet kaylee, ga jij vrijwillig naar de bieb?" Lach ik sarcastisch. Kaylee rolt met haar ogen en trapt stevig door. "Ik moet toch ooit een keer eraan geloven dat ik moet lezen." Zegt ze met een glimlach. Als we het centrum binnenkomen parkeer ik mijn fiets naast een grote winkelketen.

"Wat vind je ervan?" Vraagt kaylee als ze de paskamer uit komt lopen alsof ze een topmodel is. "Perfect, hiermee moet je zeker de jongens van je afslaan!" Stem ik in. Ze heeft een lange jurk aan met een hoge split waardoor je haar lange benen goed kunt zien. "Weet je het zeker?" Vraagt ze terwijl ze nog een rondje draait en de stof zwiert mee. Ik knik enthousiast. "Nu is het jouw beurt!" Zegt ze enthousiast. Ik verdwijn de paskamer in en trek de kleren zuchtend aan. Het is een zwart kort rokje en een wit met zwart gestreept t-shirt met driekwart mouwen, het shirtje is kort en je ziet een klein stukje van mijn buik. Ik kom zenuwachtig de paskamer uit. "Is het wat?" Vraag ik onzeker. "Dit is wat ik bedoelde! You look stunning!" Mijn vriendin klapt enthousiast in haar handen. Ze houdt plots op en ik draai me met een ruk om. Ik kijk naar een prachtige verschijning, blond haar, blauwe ogen en een gespierd lichaam. Even herken ik hem niet maar ik word subtiel geholpen door mijn beste vriendin. "Hey rillian!" Roept ze enthousiast. Kaylee probeert nog populairder te worden door met rillian om te gaan alleen rillian ziet kaylee niet zo staan. "Hey emma!" Begroet hij me. Ik mompel wat terug. Dan bedenk ik me dat ik nog in deze niets verhullende outfit sta, ik haast me naar de paskamer en kleed me vluchtig om. Als ik bij de kassa sta bots ik tegen een paar brede schouders op. "Sorry gaat het?" Stamel ik terwijl ik degenes spullen van de grond raap. Mijn hart slaat een slag over als ik een boek opraap, ik kijk op en kijk recht in de ogen van Rillian Edwardson.

Heyy jongens een nieuw boek van me, please vote en comment zodat ik weet of jullie het leuk vinden of eventuele verbeteringen. Volg me please.

Love you all xx evielien