UNDER 18s NOT TO READ!!!
×××××××××××××××××××××××××××××××××
"ဟင့္အင္း...huna andwe!"
တစ္စုံတစ္ရာလုပ္ဖို႔ျပင္ေနေသာSehun့
လက္ေတြကLuhan့အသံတုန္တုန္
ေလးေၾကာင့္ရပ္တန္႔သြား၏။သူ႔ခါးမွ
အက်ီ ၤစကိုလာဆြဲဆုပ္ထားေသာLuhan့
လက္ပူက်က္က်က္ကိုSehunက
အသာေလးထပ္ကိုင္လိုက္ရင္း.........
"ဘာလို႔လဲဟင္hyung?...hyung
အတြက္လိုအပ္လို႔......က်ြန္ေတာ္..."
"သိတယ္...ဒါေပမဲ႔ hyung လြတ္လြတ္
လပ္လပ္ေလးပဲဖ်ားပါရေစ......
ေနာ္......hun!"
သူခ်ေပးထားတဲ႔အတိုင္း hyungက
အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး။
အဖ်ားရွိန္ေၾကာင့္နီရဲတက္ေနတဲ႔
မ်က္ႏွာေလးမွာ စိတ္ရႈပ္ေနပုံက
အထင္းသားမို႔...။Sehunသက္ျပင္းခ်
လိုက္ကာ မေခၚျဖစ္ေတာ့တဲ႔phကို
ကုတင္ေပၚတင္ပါးလႊဲေလးထိုင္ေန
ရင္းက ေဘးကစားပြဲေလးေပၚ
လွမ္းပစ္တင္လိုက္၏။
//ဟုတ္ပါတယ္ေလ...manager
hyungေရာက္လာရင္ သူပ်ာယာခတ္
သမ်ွ hyungမ်က္စိေနာက္ေနမွာေပါ့//
managerကို မေခၚဖို႔သာတားေနတာ
ပါ။Luhan့တစ္ကိုယ္လုံးအဖ်ားေတြ
တက္ျပီးခ်မ္းတုန္ေနတာမွFreezer
ထဲဝင္ထိုင္ေနသည့္အတိုင္း။
"အားးးဟ!...ခ်မ္း...ခ်မ္းလိုက္တာ!"
ခက္တာကSehunကလည္းေျခမကိုင္
မိ လက္မကိုင္မိျဖစ္ေနကာ ဘာမွ
မလုပ္တတ္။
"ေစာင္ထပ္ျခံဳမလား...hyung!"
"ဟင့္အင္း!"
Luhanက ပက္လက္ကေန ဟိုဘက္
ကို ေဘးတစ္ေစာင္းေလးေျပာင္းလိုက္
ရင္း...........................
"hun...huna...hyungကို...တက္
...တက ္ဖိေပးထားပါလား......"
//Jesus !!!//
Sehunရင္ထဲဒိန္းခနဲ ေဆာင့္ခုန္သြား
ကာ ေစာေစာတုန္းက စိတ္ပူျပီး
ေမ့ထားေသာ ရင္ခုန္သံေတြက
တစ္ကျပန္စခ်င္လာသည္။
ျပီးေတာ့Luhan့ကို ဖက္ေရးမဖက္ေရး
ဗ်ာမ်ားေနကာ ျဖစ္သြားလိုက္တာ
ေျခကားယား လက္ကားယား။
Luhan့ဆီမွ ေနာက္ထပ္ ခ်မ္းလို႔
ညီးညဴလိုက္သံေလး ထပ္ထြက္လာ
ခ်ိန္မွာေတာ့ Sehunဘာမွစဥ္းစားမ
ေနေတာ့ပဲ Luhan့ေနာက္ေက်ာဘက္
ဝင္လွဲပစ္လိုက္သည္။ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္
ေမာင္ဘခ်စ္။
