Wilkołacze problemy

#Sen, który nie jest snem

Śniło mi się, że stałam i nagle podszedł do mnie chłopak, w moim wieku, przystojny. Był wysoki, miał niebieskie oczy i jasne blond włosy. Odezwał się do mnie i podchodząc bliżej.

-Będzie wszystko dobrze- uśmiechnął się do mnie

Nagle jego oczy zmieniły kolor na czerwony, zamiast paznokci wyrosły mi pazury i wyrosły kły. Chciałam krzyczeć, uciekać, ale nie potrafiłam się ruszyć z miejsca. Podchodził coraz bliżej i gdy podszedł wystarczająco blisko ugryzł mnie w szyję. Nie czułam bólu, wręcz przeciwnie. Widziałam wokół siebie plamę krwi. To było straszne. 

Obudziłam się z krzykiem. Ale zaraz nie byłam w łóżku, leżałam na ziemii...w lesie. Bardzo mnie to zdziwiło. Usłyszałam szelest liści. Gdy się odwróciłam zobaczyłam tego samego wilka, co wtedy gdy było u mnie włamanie w domu.

-Mówiłem, że powinnaś na siebie uważać- powiedział

-Co? Przecież uważałam- powiedziałam ze zdziwnieniem, że rozumiem jego mowę

-Alfa Cię ugryzł w szyję, rana się zagoiła, a to oznacza, że będziesz wilkołaczką.

-Jaką wilkołaczką? O czym ty mówisz?- byłam zdenerwowana - Owszem ugryzł mnie wilkołak, ale to był tylko sen, i nie wiem czemu znalazłam się w lesie, skoro spałam u przyjaciółki w domu. Zaraz, zaraz, ty mówisz prawdę?

-Nie kłamię, niby po co miałby, to robić. A teraz słuchaj uważnie. Za 2 dni jest pełnia, masz tu być punktualnie o 19, będziesz miała swoją pierwszą przemianę i musi ktoś z tobą być, byś nie zrobiła głupot, nigdy nie wiadomo co się stanie podczas pierwszej przemiany.

-Będę, na pewno. Ale ja nawet nie wiem jak mam się zachowywać. To znaczy że będę szybsza, zwinniejsza, lepiej słyszała i widziała?

-Tak, a teraz zmykaj do przyjaciółki, bo skapną się, że cię nie ma.

-Poczekaj, nie wiem nawet jak masz na imie.

-Liam.

Poszłam do domu Sary tak jak kazał mi Liam. Postanowiłam iść dalej spać i zachowywać się normalnie, jak przedtem, jakby nic się nie stało. Przemianą będę się martwić dopiero w pełnię. Nawet nie zauważyłam kiedy zasnęłam.