• Sᴇᴄʀᴇᴛs • N.H ✔︎

Hoofdstuk 22

Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat de kleren zouden passen, aangezien Niall wel bijna een kop groter is dan mij. Ik open de deur waar Niall op me te wachten zit. 'Moet je vaker dragen, mijn kleren.' knipoogt hij. Ik voel het bloed naar me wangen stromen. 'Ik kom zo terug, even tandenpoetsen enzo.' en ik loop naar me eigen kamer toe richting de badkamer. Me tandenborstel maak ik nat met water en doe er wat tandpasta op. Het scheermesje had ik zojuist terug gegeven. Na het poetsen fohn en borstel ik me haren. Als me haren een goedkeuring van me hebben gekregen, doe ik standaard mascare. Dit keer doe ik ook wat concealer onder me ogen. Ik ben niet tevreden over het persoon die ik in de spiegel zie, maar daar kan ik op het moment niet veel aan doen. Na nog wat labello loop ik terug naar Niall. Hij heeft zichzelf net ook omgekleed.

'Deze schoenen mag je wel dragen, als je wilt. Je vond ze toch zo mooi?' grijnt hij. Niall geeft me de schoenen aan. Ik pas zo ook nog. Like whut. 'Gaan we naar beneden?' 'Ik kreeg nog wat van je te goed ' zegt hij met een lieve glimlach. Ik rol stiekem met me ogen. 'Dat zag ik wel.' fluisterd hij opeens in me oor. Ik voel dat ik kippenvel krijg. Niall kijkt me met zijn oceaan blauwe ogen aan waar ik haast in verdrink. 'Je hebt een zwak voor me ogen he.' grinnikt Niall. 'Goh, wie niet ' zeg ik met een glimlach. Hij haalt zijn schouders op. Al snel voel ik zijn lippen op die van mij. Ze zijn zo zacht. Hij drukt me dichter tegen zich aan terwijl zijn handen grip houden op me heupen. Me handen leg ik in zijn nek en geniet van dit moment. Ik wil terug trekken om adem te halen, maar Niall houdt me tegen. Ik voel hem glimlachen tegen me lippen aan.
Hij verbreekt de kus en kijkt me liefdevol aan. Met zijn vinger gaat hij over me lippen heen waarna Niall me in een knuffel trekt. 'Ik hou van je.' fluisterd hij. 'Ik hou ook van jou.'
Een paar minuten laten lopen we naar beneden toe.

'Goodmorning!' zeg ik vrolijk proberend niet te struikelen bij de laatste tree. Ik kijk rond en zie dat iedereen beneden is behalve Zayn. Maar dat had ik al wel verwacht. Normaal zou ik ook nog in me bed liggen.

'Goodmoring.' Zeg ik vrolijk. 'Staat je sexy, Niall zijn kleren.' Grijnt Harry. Nu voel ik me bekeken. Dankjewel, Harry. 'Zit je lekker te staren naar me vriendin Styles?' Grinnikt Niall die een arm rond me middel legt. Hij geeft een kusje op me wang.  Louis maakt een awh geluidje. Ik voel even later me telefoon in me broekzak trillen. Het is Eleanor. Jemig, ze spamt me helemaal vol.
OMG HEB JE MET NIALL
JULLIE ZIJN ZÓ SCHATTIG

'Louis,' begin ik terwijl ik hem aankijk. 'heb je misschien héél toevallig dat filmpje naar Eleanor gestuurd?' 'Huh nee.' Zegt hij verward en pakt zijn telefoon uit zijn broekzak. 'Oops.' Ik grinnik. 'Maakt niet uit.' 'Heb je al wat gegeten?' Vraagt Liam. Ik knik. 'Een pannenkoek.' 'Dat is te weinig. Gisteren had je ook al niks gegeten.' Zegt hij streng. Ik gooi me handen in de lucht. Niall trekt me mee naar de keuken. 'Wat wil je eten?' 'Ik heb geen honger.' Antwoord ik. En ik spreek de waarheid. Hij kijkt me strak aan. 'Oke oke. Doe dan maar een tosti.' Zucht ik. Niall glimlacht en pakt het tosti apparaat terwijl ik op de keukenstoel ga zitten.
'Hoezo zei je dat je geen honger hebt?' Begint hij. 'Omdat het de waarheid was.' Hij tilt me hoofd een stukje omhoog met twee vingers zodat ik hem moet aankijken. 'Don't lie to me.' 'I would never lie to you.' 'Promise?' 'Promise.' Glimlach ik. Hij geeft me een kort kusje en gaat dan weer verder met de tosti.

Me ogen kijken richting de sneeën die ik gisteren gemaakt had. Het brandt nog wel. Ik schrik als ik een hoofd op me schouder voel. Maar ik ontspan me al snel als ik ruik dat het Niall is. Hij houdt een bord met 4 tosti's voor me. Hij heeft dus ook vor hemzelf gemaakt. 'Sta je lekker zo?' Grinnik ik en hij knikt. Ik pak een tosti en hou het voor zijn mond. Niall hapt er stukjes vanaf tijdens ik me eigen ook eet.
'Serieus?' Louis komt hoofdschuddend de keuken in. 'Is Zayn al wakker?' Vraag ik. Louis schudt zijn hoofd. 'Mag ik hem wakker maken?' Nu knikt hij. Ik maak mezelf los van Niall en sprint naar boven. Ik lijk wel een klein kind die zijn ouders gaat wakker maken.

Zachtjes klop ik op zijn deur en haal de klink naar beneden. Zoals voorspellend ligt hij nog te slapen. Voetje voor voetje loop ik dichter naar zijn bed toe. Als ik dicht genoeg bij hem ben, spring ik met me volle gewicht op hem. 'Zayn wakker worden!' Roep ik. 'Louis, ga weg.' Bromt hij. 'Sinds wanneer ben ik Louis?' Zeg ik beledigend. Langzaam opent hij zijn ogen. Volgens mij schrikt hij zich helemaal kapot als hij me pretgezicht ziet. Tsja ik zou ook van mezelf schrikken. 'Y/N, moest dat nou echt?' Zucht hij en hij laat zich weer neervallen de dekens in. 'Jup. Of wil je liever dat ik Louis toch maar roep?' Snel schudt hij zijn hoofd. 'Nou, je bed uit. Ik geef je wel wat privacy.' Grinnik ik en ik klim van zijn bed af.

Dat ging makkelijker dan ik dacht. Nadat ik de deur weer dicht heb gedaan loop ik naar beneden toe. 'Hij komt er zo aan.' 'Bij ons gaat het veel lastiger.' Zegt Harry. Ik geef hem een vriendelijke stoot op zijn arm. 'Maar ik ga naar buiten toe.' Kondig ik aan. Zoals gewoonlijk loop ik naar de schommelbank en ga liggen. Het geluid van het stromend water maakt me rustig. Dan kan ik gewoon even denken aan alles wat er gebeurd.

Ik zit vol in me gedachten als het in een keer begint te regenen. Als een of andere debiel ren ik terug het huis in. Ik hoor dat de jongens over iets in de keuken aan het praten zijn. 'Zayn, je moet het aan haar vertellen dat ze weer op vrije voet zijn.' Zegt Liam. Wat? Ik ga sneaky bij de deur staan. Oke, hun hebben ook privé dingen, maar nu ben ik wel heel nieuwschierig.
'Weet je wel niet hoe moeilijk dat is om te zeggen? De laatste keer was ze er zó gebroken en kapot van.' Zegt Zayn gestresst. Natuurlijk ben ik zo'n grote kneus dat de deur in een keer open gaat en ik daarvoor vlak voor hun neus op de grond val. Ugh. 'Babe, gaat het?' Vraagt Niall bezorgd terwijl hij me helpt met opstaan. Ik knik en bedank hem. 'Heb je net alles gehoord?' Vraagt Zayn. 'Uhm, niet alles.' Zeg ik schuldig. De jongens kijken Zayn aan.
'Ik was laatst Brittany en David tegen gekomen. Omdat ze minderjarig zijn, zijn ze eerder vrijgelaten.' Ik weet nu niet wat ik moet denken. 'Maar wat nu? Ik wil niet dat alles weer overnieuwt begint.' Stotter ik. 'Dat gaat niet gebeuren. Je bent veilig bij ons.' Niall geeft me een stevige knuffel. Ik voel me ademhaling versnellen op het moment dat Niall me loslaat. 'Y/N, let op je ademhaling.' Zegt Liam. Ik probeer het maar het lukt niet. Het enige wat door me hoofd spookt zijn alle beelden van de laatste keer. De gedachte om weer gepakt te worden maakt me zo bang.
Niall merkt dat het niet lukt en geeft me weer een knuffel. Hij legt zijn hoofd in me nek wat een veilig gevoel geeft. Ik voel me veilig in zijn armen. 'Gaat het weer?' Vraagt Niall als hij me nogsteeds vast heeft. Ik knik terwijl het helemaal niet gaat. Hij laat me los, maar laat nog wel merken dat hij er is door een hand om me rug te leggen. 'Ik ga even naar me kamer toe.'

Als ik boven ben pak ik me verfrummelde songtekst uit de prullenbak. Ik voel nu inspiratie. Net wil ik beginnen met schrijven als ik een bericht krijg van Simon. Hij vraagt als de jongens en ik konden komen. Hij wilt een paar liedjes opnemen met me. Voor de jongens heeft hij het nog niet duidelijk gemaakt. Een beetje afleiding kan goed zijn. Ik sta op en zoek de jongens.