The Only Exception

Chapter41. That smile.

Chapter41. That smile.

Juho's POV

Weekend. Nababaliw na yata ako. I followed Pauline. Pumunta siya sa hospital ulit. Ayoko ng ganitong feeling. Para na akong stalker. Ugh. :|

Anduon siya sa mga room ng mga bata na may cancer. Sinilip ko siya nakikipaglaro. Binigyan niya mga toys yung mga bata and nagpakain pa siya. Ang bait niya. Ba't siya pa? :(

Habang pinapanuod ko siya makipaglaro, nakita ko yung matamis niyang ngiti. Ang saya niya. Paano niya nakakaya ngumiti.

Pauline's POV

Ang cute ng mga bata. :) Buti pa sila strong para magpatreatment. Mag-iistop na muna ako sa school. Magchechemotherapy kasi ako. Gusto ko pa mabuhay ng matagal makasama ng family and friends ko. Dahil kay JPHS and sa mga batang ito, kaya nabigyan ulit ako ng pag-asa.

*Vibrate*

1 New Message

From: JPHS

Wag ka masyado magpakapagod. Stay happy!

(end of message)

To: JPHS

Thank you, kung sino ka man. & I hope magpakilala kana saken.

(Sent!)

*Vibrate*

1 New Message

From: JPHS

Soon. Have a nice day!

(end of message)

Kevin's POV

Ang tagal na namen hindi nakakapagbonding ni bhe. :\ Hindi ko nga alam ba't lagi di pwede sa gala yun or lagi busy. Nakakainis naman kasi hindi kami parehas ng schedule.

MALL.

"Kevin?" kilala kong boses yun.

paglingon ko, "Uy, Kim. Ikaw pala. Sino kasama mo?"

"Ako lang. Ikaw?"

"Ah eh, ako lang din. May bibilhin lang ako para kay bhe."

"Bakit? ano meron?"

"Ah, wala lang. surprise ko siya sa bahay. tagal kuna siya di nakikita at nakakausap eh."

"Can we talk somewhere?"

"Sure."

tapos sa starbucks kami nagpunta. buti nalang wala masyado tao. as usual, java chip and cheesecake nanaman order niya.

Hindi ko akalain na magkikita kami. Since nagbreak kasi kami hindi na kami nag-uusap. Alam ko sobra siya nasaktan pero ako din naman eh. Mahirap kapag ako nalang yung nag-aadjust sa relasyon.

Kimberly's POV

Hindi ko alam paano ko sisimulan. Hindi ko din alam ba't ko siya inask mag-usap.

"Kevin..."

"Yes?"

"Hindi na ba pwede?"

hindi siya sumagot. tinignan lang niya yung frappe niya.

"Mahal mo paren ba ako?" tanong ko sa kaniya

inangat niya ulo niya para tignan ako.

"I still do... but..."

"but?"

"Hindi ko kaya magstay sa relationship na hindi sure kung ano nararamdaman sa akin. Alam ko you love me, Kim. But during those times? I felt so alone. Hindi ko alam bakit ka affected paren sa ex mo. Hindi ko rin alam bakit kailangan mo magtanim ng galit kay Pauline. She's your bestfriend. Lastly, I felt out of space. Hindi ko alam saan ako lulugar sayo."

"I'm sorry, Kevin."

"Once you figure out what you really want, maybe we can talk again. For now, let's give each other a space. I have to go." hindi ko napigilan lumuha sa harap niya.

Kevin's POV

Umalis na siya. Hindi ko alam ba't ganito ang nangyari.

Bago ako umalis ng starbucks, nakita ko yung tissue ng starbucks.

----------------------------------------

Kevin,

I'm sorry.

I love you.

- Kimberly

----------------------------------------

Hindi ko napigilan umiyak. Mahal ko paren siya pero kailangan niyan muna ayusin sarili niya. Kailangan niya maging sure sa mga nararamdaman niya.

Dumiretso ako sa bahay nila bhe. Kailangan ko ng advice eh. Kahit hindi na sila nagkakausap ni Kimberly.

"Hi sir Kevin. Kayo po pala. Wala po si Ma'am Pauline eh." sabi ni nanay inah

"Ah, ganon po ba? kanina pa po ba siya wala?"

"Opo, kaninang umaga pa po eh. Pero pauwi na din po yun. Lage po kasi yun umaalis kapag weekend."

"Saan po siya pumupunta?"

"Ay, hindi ko din po alam eh. Hindi po niya sinasabi samen. Gusto niyo po pumasok muna?"

"Okay lang ho. Hintayin ko nalang po siya dito."

"Sige ho. Pasok muna po ako."

Lakwatsera talaga yung babaeng yun. Saan kaya nagpunta. 8pm na pero wala paren siya.

Calling bhe...

"Hello bhe?"

[oh bakit?]

"Asan ka ba?"

[ha? bakit? wait, i'll call you later bhe. Nagddrive ako.]

"Okay, ingat ka! bye!"

after 30 minutes...

"Bhe! ba't hindi ka pumasok?" sabi ni Pauline

hindi ko mapigilan yakapin siya. Namiss ko siya eh.

"Hinihintay kita eh. Ba't pumayat ka bhe? Diet?"

"Hindi ha. Hahaha. Medj lang. Joke. Tara pasok ka."

Ayun. Nagkwentuhan lang kami and stuff. Ang dami kuna hindi alam sa kaniya.

Pauline's POV

"Oh, kamusta na pala kayo ni Best? Bati na ba kayo?" tanong ko

Nakinig ako sa kwento ni Kevin about sa kanila. Yung mga nangyari and bakit sila nagbreak. Kwinento din niya yung pagkikita nila kanina sa mall.

"Alam mo bhe, mahal ka talaga ni best. Naguguluhan lang siya kasi she felt betrayed nga eh. Kilala ko si best, hindi niya pumapasok sa relationship kung wala lang yung feelings niya sayo." pauline

"Pero nasaktan kasi ako eh. Feeling ko lang pangalawa lang ako sa kaniya. Kahit ano mangyari yung first boyfriend niya paren." Kevin

"Hahahahahahahahahaha" Pauline

"Bakit ka tumatawa?" kevin

"Naconfuse lang siya, bhe. You can't blame her for getting caught on what was going on lalo na first love niya si Ian. Kahit ano mangyari, may feelings talaga siya for him. Hindi na mawawala yung love na yun. Sabi nga nila, 'first love never dies' but it doesn't mean wala lang yung love niya sayo." Sagot ko sa kaniya. Hay. Bigla ko tuloy naalala si JL. Hindi na talaga siya nagparamdam. Tanggap ko naman na ganon siya eh. Hindi na siya magbabago kahit ano gawen ko.

"Oh bhe, hindi kana nakasagot diyan. Osige, uwi kana. Papahinga na ako. Catch up again soon, okay?" tapos hinatid ko siya palabas ng bahay.

To: Best

Hi best, how are you? I hope you're doing great. Catch-up soon?

Sent!

End of chapter.