Give In To You (GLS#3)

Kabanata 11

Humilig siya sa aking cubicle. Nakangising aso siya habang pinagmamasdan akong seryosong nakatingin sa proyektong hindi ko pa natatapos.

"You're with him again?"

"Him? Who?" nagtaas ako ng kilay.

"Ay nako! Huwag ka nang mag maang-maangan pa! Portia... ang tagal na nating magkaibigan, ngayon ka pa ba mag sesekreto? Why can't you tell us what's going on?"

"Alam mo naman pala. Nagtatanong ka pa..."

"So you were with him?"

Napatalon siya at napatili. Kahit na hindi niya binabanggit ang pangalan ng tinutukoy ay alam kong si Logan na iyon. Sino pa ba ang makakapagpatili sa kanya ng ganito? Wala ng iba?

Uminit ang pisngi ko at tinuro turo ako ni Jade. I seriously don't get why she's always dressed up like a doll kung ganito naman siya makitungo sa mga tao.

"You're blushing! Oh my God! You're blushing!"

Nangingiti na ako at umiiling nang biglang dumaan ang aming supervisor.

"What are you giggling about?" masungit na sambit ni Architect.

Kitang kita ko ang pagkawala ng dugo sa mukha ni Jade. Although his face was properly contoured, kita parin na namutla siya sa kasungitan ng aming boss.

"Go back to your table..." anito bago nagpatuloy sa paglalakad.

Matalim na tinitigan ni Jade ang likod nito. Nilingon ko rin si Architect. I know he's just pretty pressured pero masyado naman yata siyang masungit nitong mga nakaraang araw.

"Whatever. Let's talk later!" aniya bago kumaway sa akin at nagmartsa na patungo sa kanyang cubicle.

Tiningnan ko muna ang paglayo ni Jade at ang paglapit niya sa kanyang lamesa bago ako bumaling ulit sa aking cellphone. May mensahe na si Logan doon.

Logan:

At work too. May gagawin ka mamaya?

Napalunok ako sa tanong niya. Nagtipa ulit ako ng sagot.

Ako:

You mean after work? Wala. The usual routine. Why?

Logan:

Let's meet after work. I'll pick you up by five.

Kumunot ang noo ko at nanatili ang mata sa cellphone. Bakit at para saan? Well... hindi naman sa ayaw ko siyang makita.

Ako:

I have work tomorrow.

Logan:

I know. I said we'll meet after work. Later. What's wrong? It's just dinner.

Halos matawa ako sa sarili ko. Oo nga naman, Portia! And all this time ang iniisip ko ay niyaya niya ulit akong gawin iyon.