The Four Years Gap

29

"Okay Guys. This will be by partner. Since we have 7 seniors and 6 juniors. Our team leader will be Antonette. And then the rest of you will have a partner a senior and a junior. Seniors you will be incharge in your juniors. Sila ang hands on at kayo mag aasist. They need more experience at alam kong expertise niyo na ang immunization seniors."

"Yes Maam." Tugon naming.

"Okay ako na mag aasign ng partner niyo. Ms. Paraiso assist Skye Salazar, Sue Cervantes you will be with Refelyn Jose, Jasper Ronio be with Maileen Aguilar. Sabrina Delgado Carlo Montero. Rica Ginantes partner with Jelo Ramirez and Mike Guzman to Ricky Anastasio. There Antonette kaw na ang mag facilitate." Pagugroup ng CI naming.

"Sulli ikaw pala ang senior ko." Nairita nanaman ako ng marinig itong pakialamerong to.

"Do I have a choice?" irita kong sabi

--

SKYE

I don't know why this girl seems to be irritated to me. I always see her sad and even shes smiling I see that deep inside she is in pain. I know how it feels like kapag naiwan ng taong mahal mo. Ive been there. Even how much I love my gf she broke up with me because of the long distance relationship. Hindi niya ako nahintay. Siguro dahil nakikisympatize ako kay Sulli. And the worst case that gf of mine is older than me. 4 years older than me at pinagpalit ako sa kuya kong doctor na 4 na taon ang tanda sa kanya.

I took this course para preparatory ko sa pagiging doctor. Mas gagalingan ko pa kaysa kay kuya. Pero nag makita ko si Sulli iba ang naramdaman ko talaga. Gusto ko lagi ko siyang nakikita. Gusto ko siyang makitang masaya. Pero papano? Mahal na mahal niya ang bf niya. Aaminin ko nakita ko na sila dati. Ang kislap ng mata niya kapag kasama niya ito grabe nakakabighani siya. Ang mga ngiti niya. Narinig ko na rin na 4 years din ang tanda ni Sulli sa kanya. Kilala sila sa school dahil sa relationship nila at dahil pinagkakagulhan ng mga babae si Zed ang bf niya.

Gwapo ito, matangkad at isang Montemayor. I know Montemayor, they are billionaires na hindi basta basta nagpapakilala. Hindi sila nagpapamagazine and there identities are hidden para di pagkaguluhan. Just like us the Salazar family.

"Hey Mr. Salazar are you done?" gulat ako ng lumapit si Sulli with her cold and professional voice. I don't like her that way.

"Yes Maam Sulli. All medications are all prepared." Nakangiti kong sabi pero she does not respond umalis lang siya at sinundan ko.

"Why are you following me?" tanong niya.

"Ah kasi diba partner tayo, kaya sinundan kita." Nahihiya kong sabi.

"Okay." Yon lang ang sinabi niya.

"Maam Sulli. Sorry kanina. Nahihiya talaga ako kasi sinabi ko pa yon."

"Please Mr. Salazar, we are here to learn not for chitchats." Ang tono niyang yon ay mahina lang pero walang halo ng irita kundi lungkot. Miss na niya siguro si Zed.

"Guys, 30 minutes break!" sigaw ni Antonette na 4th year din. Agad na kinuha ni Sulli ang phone niya at pasimple ko siyang sinundan. Nasa may gilid siya at nakita kong nakangiti. Ang ngiti na nakalaan lang kay Zed Gabriel Montemayor. Ang ganda niyang tingnan habang nakasmile siya ng ganon. Sana lagi nlang siyang masaya.

Halos 20 minutes ata silang magkausap ng kung anu ano pero hindi ko maintindihan naupo nalang ako sa gilid. Laking gulat ko ng mapatid ko siya buti nalang nahawakan ko.

"Sulli, hala sorry." Gulat kong sabi.

"Hehe okay lang." ngiti niyang sabi kinagulat ko naman yon good mood siya.

--

SULLI

Im so so so happy. After a week he called me. Busy talaga siya sa pag aaral at pinagmamalaki na na magaling siya sa school. Im super proud of him. At masaya ako dahil dito daw sila mag ne-new year kaya buhay nanaman ako. Ilang buwan palang siya nawawala pakiramdam ko taon na eh.