Iyi bir uyku çekmiştim. Tüm yorgunluğum gitmişti. Yatakta bir iki kere döndüm ve kafamdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü bile. "Neredeydim" ayağa kalktığımda oda bana tanıdık geliyordu. Kapıya elimi attığım sırada telefonumun sesiyle arkama döndüm. Bana pek kimse mesaj atmadığı için meraklanmıştım doğrusu. Garipti. Baya garip. Numara kayıtlıydı. Fakat ben kaydetmemiştim hatta böyle birini tanımıyordum.
Günaydın. Tıpkı bir melek gibi uyuyorsun.
-Ares
Ares, Aresss... Benim uyumamı bir tek o görmüştü tabi ya. Uçaktaki çocuktu Ares. Yüzümde saçma bir gülümseme belirirken odanın kapısı sertçe açıldı o an farkettim kendi evimdeydim. Babam bana bağırarak "neredeydin sen ne zaman geldin" dediğinde şaşırmıştım gece beni Ares getirmiş olmalıydı peki babam nasıl görmemişti. Belkide uyuyordur dedim. Ve babama dönüp endişelenme iyiyim dedikten sonra babamın merdivenlerden inişini izledim. Ardından bende mutfağa indim. Babam salonda masaya oturmuş kahvaltısına başlamıştı. Bende o sırada mutfakta konuşmak için Sofia'yı bekliyordum. Sofia mutfağa girdiğinde şaşırmıştı. O benim bakıcımdı bebekliğimden beri tıpkı torunuymuşum gibi davranırdı. Vakit kaybetmeden yanıma geldi ve "Ah Bia nerelerdeydin sen " deyip kocaman sarıldı. Anlaşılan oda görmemişti Ares'i. Kahvaltımı yapmak için masaya yöneldiğimde babam gidiyordu. Pek umursamadım doğrusu ve masaya oturup kahvaltıma başladım. Babam bağırdı. "Şirkette olacağım canın sıkılırsa gelebilirsin. " Onaylarcasına kafamı salladım. Annemin yanına çıktım.Kapının önünde acaba beni hatırlarımı diye düşünmeden de edemedim dogrusu. Içeri girdiğimde babaannem uyuyordu. Babaannemle aynı odada kaldığından annem büyük bir ihtimal Yunanca konuşacaktı. Babaannem Türkçe konuşmayı pek sevmezdi doğrusu. "μητέρα"(anne) dediğimde duvarda olan kafasını bana çevirdi. Tanımıyormuşcasına bakıyordu. Dolan gözlerimi zor tutuyordum ki annem konuştu. "Yapma Bia Türkçe dururken Yunancamı konuşuyorsun benimle" annem oldukça kısık bir sesle konuşuyordu sanki babaannemin duymasını istemiyordu. "Iyiki geldin" dediğinde babaannem uyanmıştı. Ve babaannem uyandığını gören annem bi anda kafasını tekrar duvarda çevirdi. Bir aksilik vardı sanki. Odadan babaanneme bakmadan çıktım. Yatağıma yattım ve olanları düşünmeye başladım. Gözlerim ağırlaşıyor ve gözkapakaplarım artık gerçekten dayanamıyordu. Kısa bir süre sonra uykuya dalmıştım.
