Achtergelaten/bankzitters fanfiction

hoofdstuk 2.25

Robbie word langzaam wakker, met niemand naast zich. Meteen staat hij op en loopt naar de kamer van Matthy. Hij opent zachtjes de deur, maar ziet niemand. Zo gaat hij alle kamers af en eindigt hij bij de badkamer. De deur zit opslot, wat betekent dat hij waarschijnlijk hier is. "Mat, lieverd?" Robbie klopt op de deur, maar antwoord komt niet. "Maatje, maak eventjes de deur voor papa open" zegt Robbie opnieuw. De deur gaat van t slot, maar verder gebeurd er niks. Robbie maakt de deur open en ziet de jongen op de grond zitten. "Hey lieverd" zegt Robbie als hij voor de jongen hurkt. "Vertel papa eens wat er is gebeurd" zegt Robbie.

Matthy kijkt dwars door Robbie heen, als hij opnieuw zn maaginhoud naar boven voelt komen. Energie om boven de wc te hangen, heeft hij al niet meer en doet het dus voor zich op de grond. Als hij klaar is, laat hij zich weer vermoeid tegen de muur aanleunen. "Schatje, hoor je mij?" Antwoord krijgt Robbie niet. "Raoul!" Raoul hoort t geschreeuw en trekt meteen een sprintje. Hij loopt de badkamer in en schrikt van t beeld. "Jezus wat is hier gebeurd!?" Robbie kijkt om. "Hij is niet lekker, maar wat ik ook zeg, niks komt bij hem binnen" zegt Rob. Raoul knikt en hurkt voor de jongen neer.

"Kom maatje, we gaan eventjes staan" zegt Raoul streng en pakt de jongen bij zn bovenarmen. Hij wilt de jongen laten staan, maar merkt nu zelf ook dat de jongen daar geen energie voor heeft. "Rob wil jij hem op je arm tillen, dan leggen we hem eventjes in bed" zegt Raoul. Robbie knikt en tilt de jongen op. "Loop maar naar jou kamer" zegt Raoul, die erachteraan loopt. Robbie legt de jongen op zn bed. "Ik ga beneden paracetamol, water, een emmer en een doek halen als jij hier blijft" zegt Raoul. Robbie knikt en gaat op de rand van t bed zitten. Rustig sust hij de jongen voor hem. Matthy pakt de hand van Robbie vast en legt zich op zn zij. Handjes en hand bij zn buik en helemaal opgekropen inelkaar, ligt hij prima. Hij sluit zn oogjes en valt rustig inslaap.

"Ik ben er weer!" "Sst" zegt Robbie meteen, hopend dat de jongen er doorheen slaapt. Raoul knikt en zet alles in handbereik. "Ik moet hem eigenlijk eventjes schoonmaken van braaksel en paracetamol geven" zegt Raoul. Rob knikt en maakt de jongen rustig wakker. "Eventjes paracetamol slikken en je een beetje schoonmaken schat, daarna mag je weer slapen" fluisterd Robbie. Matthy knikt en opent zn mond. Raoul legt t tabletje op de tong van Matthy, terwijl Robbie hem een beetje schoonmaakt. "Goedzo schat, ga maar weer slapen" zegt Robbie zacht. Matthy knikt en wikkelt zich om de arm van Robbie heen. De duim van zn vader in zn mond stekend, zachtjes erop sabbelend. Robbie laat t toe en blijft de jongen geruststellen.

"Ik ga naar beneden Rob, roep als iets is en anders bel je oke, ik zal tegen Koen zeggen dat jullie er niet zijn" zegt Raoul. Robbie knikt en richt zich weer terug op Matthy. Hij legt zich ernaast en laat de jongen lekker rustig liggen en uitzieken. Hem de comfort gevend, die hij nodig heeft op dit moment. Opnames aan de kant leggend om voor de gezondheid van zn zoon te zorgen.