Achtergelaten/bankzitters fanfiction

hoofdstuk 2.1

"Heyy Mat" zegt Rutger als Matthy naast hem gaat zitten op t bankje in de kantine. T was voor de jongen een doodgewone normale schooldag. En of ie daar zin in had? Nee tuurlijk niet. Toch moest hij van zn vader gaan. "Hey Rut" zegt Matthy zacht. "Heb je zin in vandaag maatje?" Matthy schud zn hoofd en staat op als hij de bel hoort. Met boek en al loopt hij naar t lokaal. Ze hadden Wiskunde. Toch wel een van de betere vakken van hem, maar iets in hem stoorde hem. Hij moest alleen nog uitzoeken wat.

"Wil je met mij mee naar huis Mat?" Matthy schud kort zn hoofd en stapt in bij zn vader. "Hoe was t lieverd" vraagt Rob. Matthy reageert niet en kijkt rustig naar buiten. Wat moest hij zeggen, dat hij alweer gepest was. Dat t hem gewoon teveel energie kost. Dat t teveel prikkels voor hem zijn op een dag. Dat hij gewoon levensmoe was of dat hij gewoon eventjes zn dag niet had. "Hey je mag me alles zeggen he" zegt Robbie, terwijl hij al langzaam naar huis rijd. Matthy blijft de man negeren en dan weet ook Rob dat ie hem beter eventjes kan laten.

Als de deur open is, loopt Matthy meteen door naar zn kamer op de benedenverdieping. Hij klimt op zn hoogslaper en gaat tegen de muur aan zitten. Zn benen trekt hij op en zn armen slaat hij eromheen. Zn hoofd rust in zn knieen. T is hem nu gewoon echt eventjes veel maar dan ook echt veel te veel.

Robbie maakt zachtjes de deur open en klimt ook op t bed van de jongen. "Hey lieverd" zegt Robbie zacht en lief. "Kan ik wat voor je betekenen schat?" Matthy haalt kort zn schouders op. "Wil je wat eten? Wil je een spelletje doen? Wil je eventjes gamen? Wil je in bad? Zeg t maar tegen papa." De stem van Rob blijft zacht en lief. "Pap?" "Ja lieverd" zegt Robbie zacht.

"Wil je gewoon eventjes met mij knuffelen" vraagt Matthy zacht. Robbie knikt en gaat liggen. Matthy doet zn broek, sokken en shirt uit en gaat in de armen van zn vader liggen. Hoofdje op de schouder van de man. Robbie slaat zn armen om de jongen heen en wrijft over de rug. "Was t weer teveel maatje" vraagt Rob zacht. Matthy knikt klein. "Dat is niet erg he lieverd, maar wil je t de volgende keer alsjeblieft aangeven" zegt Robbie. Matthy knikt klein.

"Ohja, Rut en Frank hadden gevraagd of we hier konden logeren, mag dat?" Robbie knikt. "Je weet t schat, wij maken nergens een probleem van he, maar als t ten koste gaat van jou dan liever niet" zegt Robbie. Matthy knikt en bedankt zn vader. "Mag dat dan morgen?" Robbie knikt. "Tuurlijk schat, wil je ze eventjes bellen?" Matthy knikt en pakt zn telefoon. Hij belt de jongens in de groepsapp van hun. "Yo Mat" zeggen beide jongens. "Hey, uhm over t logeren" begint Matthy en kijkt Robbie aan. "Mag t?" "Zeg alsjeblieft dat t mag!" Er komt teveel geluid uit de telefoon, waardoor Matthy hem aan zn vader geeft en ineen duikt.

"Jongens t mag oke, maar let wel een beetje op Mat en doe niet te druk, als iets is komen jullie naar mij en anders iemand anders" zegt Robbie. "Yess! Dankuwel meneer van de Graaf." "Jongens hoevaak moet ik nog zeggen dat jullie me gewoon Robbie mogen noemen" lacht Robbie. "Vaak mene- Robbie" zegt Frank. "Nee isgoed we spreken af dat iedere keer als jullie me geen Robbie noemen ik een reep chocolade krijg" zegt Robbie. "Deal!" "Oke afgesproken, maar tot morgen jongens, jullie kunnen met Matthy mee naar huis als jullie al spullen meenemen" zegt Robbie. "Oke isgoed, doei!" Robbie hangt op en legt de telefoon weg. "Hey schat t is oke" zegt Robbie zacht.

"De jongens waren blij schat, morgen blijven ze hier slapen en dan kunnen we kijken of we zaterdag nog iets gaan doen, maar geef aan wat wel en niet lukt" zegt Rob. Matthy knikt en sluit zn oogjes. "Wil je nog eventjes alleen zijn tot t eten?" Matthy knikt klein en laat zn vader los. Robbie glimlacht en gaat uit t bed. Hij ziet hoe de jongen onder de dekens kruipt en zn ogen sluit. Hij maakt t licht uit en sluit zachtjes de deur.