"အပြင်မှာစားချင်တာကိုကို~"
"မစားရဘူး အပြင်မှာသွားစားရင် ဆားငံတယ် ပေါ့တယ်
နံတယ် မာတယ်နဲ့အမျိုးမျိုးအကြောင်းပြပြီး
သိပ်မစားဘူး အိမ်မှာဘဲစား~"
"ဒီနေ့အဲ့လိုမျိုးမပြောဘူး တကယ်စားမှာ~"
"အဲ့လိုပြောပြီးလှည့်စားနေတာများပြီ ဒီတစ်ခါတော့မရတော့ဘူးအလည်လေး~"
"ကိုကိုကအကျင့်ပုပ်တယ်~"
gymဆော့ရင်းအစားတွေပါလျှော့နေတဲ့ဂျောင်ကုက
အပြင်မှာထမင်းထွက်စားကြရင် စားကောင်းနေတဲ့ဟင်းကိုလဲမကောင်းဘူးဆိုပြီးသိပ်မစား အသစ်မှာပေးမယ်ပြောလဲမရ
ပြင်ခိုင်းလိုက်မယ်ဆိုလဲလက်မခံ~
"ကလေးကလိမ္မာတယ် စားလိုက်ပါဦး~"
"အိမ်မှာမစားချင်ပါဘူးဆို ကိုကိုကအတင်းစားခိုင်းတယ်
ပြီးတော့ဟင်းတွေကလဲအများကြီး~"
ငိုသံကြီးနဲ့ပြောရင်း ကြက်ကောင်လုံးspicyချက်ကိုလဲ
ဖဲ့စားနေတဲ့ဂျောင်ကုက နှုတ်ခမ်းလေးက
တထော်ထော်နဲ့မို့ချစ်စရာအတိ~
"ကလေးစားနိုင်သလောက်စားလေ အကုန်စားရမယ်လို့
မဆိုလိုပါဘူး~"
"အကုန်မဟုတ်ရင်တောင်အများကြီးစားရမှာလေ
နည်းနည်းလေးစားရင်ချက်ရတဲ့သူပင်ပန်းရကျိုးဘယ်နပ်မလဲ ပြီးတော့ကိုကိုကသူတို့ကိုဆူမှာ~"
"အဲ့တာကကလေးသဘောလေ ကလေးဒီးဟင်းတွေကိုမစားရင်ကိုကိုက သူတို့ကိုဟင်အသစ်ချက်ချင်းချက်ခိုင်းမှာဘဲ
ပြီးတော့ ကလေးခံတွင်းမတွေ့ရင် သူတို့ကိုဆူမယ်~"
"ကြည့်..ဟင့်...ကိုကိုကအကျင့်မကောင်းဘူး
သူများကိုနှိပ်စက်တယ်~"
"မဟုတ်ရပါဘူးကွာ~ကောင်းကောင်းစားတော့
ခနနေမန်နေဂျာဦးလေးကြီးဆီသွားမယ်~"
ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ဂျောင်ကုက ထမင်းသေချာစားကာ
သွားတိုက်အဝတ်စားလဲပြီးသည်အထိ စိတ်မကျေနပ်
စူပုပ်နေသေးတာမို့ ဝယ်ချင်တာဝယ်ဖို့ရန်
mallကိုခေါ်သွားလေရဲ့~
"ကလေးကြိုက်တာဝယ် ကိုကိုအကုန်ရှင်းပေးမယ်~"
"အင်္ကျီဝယ်မှာ ဖိနပ်ရော skin careရော
collagen jellyရောဘဲ~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
