14 BÖLÜM

91 70 13
                                    

"Kendine gel Buğra görevinde başarısız olup mu terk edeceksin bu dünyayı?"

"Etrafıma baktığımda  adeta yolumu göremeyecek kadar zifiri karanlıktı her yer. Pişmanlık ve çaresizliğin ortasında durmuş olduğum yerde kalakalmıştım. Hayata tutunmak için hareket etmek istiyordum ama zifiri karanlık beni yutacak gibi etrafımı sarmıştı. Ve benim hareket etmemi istemiyordu. Olduğum yerde yapayalnız kalmıştım ve sesimi duyuracağım kimsem yoktu. Beni seven sadece Sevda vardı o da artık benden nefret ediyordu. Bu yüzden karanlık beni güçsüz bulmuştu ve etrafımı sarıp beni yutacaktı. O an ki çaresizliģimden gözlerimi kapatmış ve tamamen yok olmayı diliyorken uzaktan duyduğum bir ses etrafımda ki karanlığın rengini aydınlatmaya başlamıştı. O sesin sahibi hüngür hüngür ağlıyorken simsiyah karanlığın yerini aydınlık almaya başlamıştı. O anda ayağımda ki düğüm çözülmüş hareket etmeye başlamıştım. Aydınlığa doğru koşarken ağlama sesi dahada yakından duyuluyordu ve bu ses  bana yol olmuştu. O sesi takip ettikçe etrafımdaki tüm siyahlık beyaza yerini bırakmış ve benim benliğime kavuşmama neden olmuştu. Ağlama sesine yaklaştıkça bedenimin üzerinde damlayan gözyaşlarını hissetmeye, ardından ellerimi hareket ettirmeye başlamıştım. Bilincim yavaş yavaş yerine gelmiş hafifçe gözlerimi aralamıştım. Fakat gözlerimi açsamda etrafımı puslu görüyordum. Gözlerim puslu görsede kulaklarım ağlayan sesi çok iyi duyuyordu. Ve bu ses tamamen yakınımdaydı. Meraktan sağ tarafıma kafamı çevirdiğimde acıdan canım çok yansada karşımda sandelye de ellerini yüzüne örtmüş hüngür hüngür ağlayan Sevda vardı. İlk defa biri benim için hüngür hüngür ağlıyordu hemde benden nefret ediyorken. Sevda' ya yaşattığım onca anıyı gözlerimi açtığımda film şeriti gibi görmeye başladım. Ve bildiğim ve aklımda takılan bir soru vardı. Sevda benden nefret ediyorken neden başımda hüngür hüngür ağlıyordu?"

"Sevda sen  burada mıydın?"

"Sana şükürler olsun Rabbim onu bana bağışladın. Buğra beni çok korkuttun, ya sana bir şey olsaydı? O zaman ben ne yapardım hiç düşündün mü? Hem ne demek burada mıydın tabiki burada olmalıyım başka nerede olacaktım?"

" Tabiki burada olmalısın sadece burada olmana şaşırdım çünkü beklemiyordum. Ama iyi ki baş ucumda ağlıyordun Sevda çünkü gözyaşlarının sesi yol haritam oldu ve beni hayata tuttu."

" Sevdiğim adam yaralanmışken üstelik beni kurtarmak adına canını feda etmişken evde olmamı beklemiyordun değil mi? Hemde neden benim burada olmamı beklemiyordun pek anlayamadım?"

" Kaza öncesi kavga etmiştik hatırlamıyor musun?"

" Biz kavga mı ettik hiçbir şey hatırlamıyorum neden kavga etmiştik ki?"

"Ah Buğra aptal mısın be oğlum kız unutmuş işte ne diye kaza öncesinden bahsediyorsun ki?"

" Buğra sana söylüyorum ne yaşadık ki kavga edebildik? Aslında ben kavgadan haz etmeyen birisiyim. Nasıl bir kavga arabamı hızlı sürmeme neden oldu?"

" Öyle büyütülecek bir kavgamız yoktu sadece fikir anlaşmamız olmuştu. Ama şuan bunun bir önemi yok sen hayattasın ve benide hayata tuttun. Sana çok teşekkür ederim bana yol gösterdiğin için."

" Estağfurullah ben kimim ki yol gösteren biri olayım seni kurtaran Rabbim oldu çünkü ona dualar ettim. Yani bana değilde Rabbime teşekkür et."

" Tamam Sevda dediğini yapacağım sen yaralanmadın değil mi? Bakayım bir yerin yara almış mı?"

" Daha yeni uyandın biraz dinlen ben iyiyim sadece geçici hafıza kaybı yaşıyormuşum ama geçici olduğunu söyledi babam. Ama hiçbir şey hatırlamamak kafamda ağır bir yük yapıyor. Umarım kısa sürede iyileşirim."

"KADERİM MİSİN? "Where stories live. Discover now