36.BÖLÜM

154 18 45
                                    

Bu gün izin günümüzdü. Yani evdeydik. Ben bulaşıkları bulaşık makinesine yerleştiriyordum, Arda salonda oturuyordu. Birden tak diye bir ses geldi. Hemen salona koştum.

"Arda! İyimisin??"

"İyiyim aşkım, sakin ol."

Elinde çekic vardı.

"Aşkım napıyorsun çekicle?"

"Bu çerçiveyi duvara çiviliyorum."

"Ya ama duvar deşilir, bozulur."

"Güzelim küçük bir çividen zarar gelmez."

"İyi peki. Çok büyük açma ama."

"Tamaam."

Mutfağa geri döndüm. Telefon çalıyordu. Benim değildi ama. Sanarım Arda'nın telefonuydu. Ve Nicolas arıyordu galiba. Arda onunla bir süre konuşup, telefonu kapattı.

"Nefes!"

Salona tekrar gittim.

"Efendim Arda?"

"Nicolas'ın yeğeninin bu gün doğum günüymüş. Takımca hepimizi davet etti. İstersen sende gel."

"Yok Arda sen git."

"Ya gel işte nolucak?"

"Ya Arda Nicolas senin takım arkadaşın. Senin tek gitmen doğru olucak."

"Tamam da. Sen evde tek başına kalabilicek misin? Malum geç gelebilirim."

"Kalırım aşkım, eğer korkarsam, Mirayı falan ararım gelirler."

"İyi madem."

Arda'nın yanına gidip sarıldım.

"Aşkım ilk defa evde tek kalmıyorum ya?"

"Tamam anladım."

Yanağından öpüp ayrıldım.

"Her defasında bir öpücüğünle, beni dize getiriyorsun ya."

"Eee Nefes öpücüğü bu."

İkimizde güldük. Akşam olmuştu. Arda Nicolas'ın yeğeninin doğum gününe gitmişti. Bende evde televizyon izliyordum. Birden telefon çaldı. Telefona baktım, arayan Gavi'ydi. Açtım.

-Alo.

+İyi akşamlar Nefes.

-İyi akşamlar Gavi.

+Nasıls-öhöm! (öksürdü)

-İyi sen?

+Kö-kötü.

-İyimisin Gavi?

+Değilim. Hastayım.

-Geçmiş olsun.

+Sağol-öhöm!

-İlaç fln iç. Ya da nane limon kaynat.

+Yapanım o-olsa içerim de.

-Nasıl yani?

+Yanlız yaşıyorum ben-öhöm!

-Hmm üzüldüm.

+Evet. Ne-nefes, sen müsaitsen, bana gele bilirmisin?

-Şey Gavi-

+Lütfen.

-Tamam.

+Peki, bekliyorum.

-Görüşürüz.

DEJAVU/ARDA GÜLERDonde viven las historias. Descúbrelo ahora