DEJAVU/ARDA GÜLER

BAYRAMA ÖZEL 🤍

"Arda'm artık aşağı mı insek?"

"Sen benden kaçıyor musun?"

Yakalandık.

"Y-yoo. Ne alakası var?"

"Bilmem. Hep benimle yanlız kalınca, kaçmaya çalışıyorsun."

"A-alakası yok canım. Hadi gidelim."

"Utanınca çok tatlı oluyorsun."

Ya of bu çocuk beni utandırmak için mi gelmiş!

"Teşekkür e-ederim aşkım."

Arda gülüp geri çekildi. İkimizde aşağı indik.

"Nihayet gele bildiniz."

"İsaak."

İsak eliyle ağzına fermuar işaresi yaptı.

"Nefes abine söylesek mi artık?"

"Şimdi zamanı mı ki?"

Bu arada, fısıldaşarak konuşuyorduk.

"Yani sevgilim, saklayamayız ki?"

"Tamam aşkım."

"Abi."

"Efendim güzelim?"

"Biz, yani Arda'yla ben sana bi' şey açıklicaz."

"Hayırdır inşallah?"

"Şey abi."

"Abi biz."

"Ee siz?"

"Biz sevgili olduk abi."

Arda pat diye diyince, ona baktım.

"Ne yaptınız?"

Of şimdi kızacak ya.

"Ya abi lütfen kızma. Bir birimizi seviyoruz."

"Arda."

"Efendim abi?"

"Ne zamandan beri sevgilisiniz?"

"Dünden beri."

"Bak. Bu hayatta Nefes'den sonra, en çok sana güveniyorum. Eğer kardeşimi üzecek bir hata yaparsan, bende seni üzerim."

"Yok Altay, oğlum asla yapmaz öyle şey."

"Evet abi. Nefesi asla üzmen."

"İnşallah Arda'cım."

"Ohh be sonunda derin bir nefes ala bilirik."

"Bu duruma en çok sen sevindim galiba Cemre'cim?"

"Tabi olm. ArNef benim best çiftim."

Cemre'nin bu sözüne hepimiz güldük.

~Yarın Nefes'den

Bu gün Ramazan bayramıydı. Ve ben tabii ki oruçluydum. Her ramazan orucumu tutardım. Hatta küçüklüğümden beri tutardım. Abim de oruçuluydu. O da hep benimle beraber tutar.

"Bayramın kutlu olsun abi."

"Senin kutlu olsın güzelim."

Bir birimize sarıldık.

"Ben bu gün Arda'yla gezicem, haberin olsun."

"Ooo manita yaptın, abini unuttun."

"Ya abi. Olur mu öyle şey? Sen benim için hep birinci plansın."

İkimizde gülümsedik. Telegonum çaldı, Arda arıyordu.

"Manitan arıyor galiba."

Gülüp telefonu açtım.