Göz Ucu ( +18 )

Bölüm 29

Merhabalar herkese 70 K olmuşuz çok ama çok teşekkürler hedef 100 K olmak, inşallah adım adım ulaşıcaz o rakama da oylarınızı esirgemeyin

Keyifli okumalar dilerim 💋

Peri Güçlü

İnanç Alp beni görüp gitmişti onu görmek dünyada ki en güzel hissti benim için mutluydum iki günden sonra huzurluydum.

Kalbimin sadece onun için atıyor olması beni daha mutlu ediyordu günlerce hissedemediğim  kalbimi bu gün hissediyordum deli gibi atıyordu kimin için, onun için sevdiğim adam için.

Sahi o nasıl girmişti eve onca korumaya rağmen, bu sefer gelirse soracaktım.

Ben şatoya hapsedilmiş bir prensestim oysa beni kurtarmaya gelen prensimdi, masaların sonu hep mutlu sonla biterdi bizimde öyle olacak mıydı? Yoksa biz masalarda değil miydik?

İnanç Alp olsun istiyorum her köşem her zerrem onunla olsun bitsin istiyorum onula yaşamak onunla ölmek istiyorum ben onu istiyorum ama olmasın diye onlarca koruma babam Aslı abla ve daha bilmediğim bir çok kişi seferber olmuşlar onlar onlarca bizse sadece iki kişiydik bir orduyla karşı delicesine savaşan sadece iki kişi

Odamın kapısının kilidi açıldı ve içeriye Aslı girdi, elinde bir tepsi vardı sanırım yemek getirmişti "Canım sana bir şeyler getirdim" dedi yatağımda uzanmıştım onu takmadan diğer tarafa döndüm "İstemiyorum" dedim Aslı kapıyı kapatıp getirdiği yemekleri masanın üzerine bıraktı.

"Ne zamandan beri sevgilisiniz" kaşlarımı çattım "Nee?" Dedim Aslı ellerini pantolonun cebine koydu "İnanç Alple diyorum ne zamandan beri sevgilisiniz" hemen gaza gelmedim amacını çok iyi biliyordum beni daha çok sinir edip babamı dolduruşa getirecekti "Sana ne " dedim güldü "Peki" dedi ve odamın penceresinden dışarı baktı "Bende bir keresinde babamla çok pis kavga etmiştim, sebebi de senin baban içindi bende aynı senin gibiydim sürekli baş kaldırıyordum babama" bana anlattıklarını pür dikkat dinledim.

Aslı normalde böyle konuşmalar yapmazdı bir planı mı vardı "Yemek yemiyor su içmiyor sadece ağlıyordum o zamları çok gençtim ve çokta aşık babam okula bile göndermedi bir hafta boyunca, bitti sanıyordum çünkü babanı göremiyordum ama bir gün baban gizlice odama geldi nasıl geldi bilmiyorum ama gelmişti işte, o gün anladım beni sevdiğini ve hiç bırakmayacağını" pencereden gözlerini çekti ve bana baktı

"İnanç Alpte geldi bu gün değil mi?" Gözlerimi kocaman açtım nerden biliyordu "Nerden biliyorum diye soruyorsun şimdi" ohaa içimi de okuyor bu kadın nasıl bir şey böyle "Bu ev benden soruluyor biliyorsun benim her şey den haberim var ve olacakta"

"İnanç Alp seni gerçekten seviyor, çünkü babanın yaptığını yaptı her şeyi göze alarak geldi ve bende sana yardım edicem Peri"

Yatağımda dikilendim "Nasıl edeceksin" dedim Aslı "İlk önce evini yıkmasın diye ikna edicem yarın işlemlere başlayacağını söyledi ama ben bu gece onu ikna edicem ondan sonra da seni burdan çıkarıcam ama seninde bana yardım etmen gerekicek" gözlerimde umut fenerleri yandı "Tamam yaparım" dedim

Aslı "Güzel o zaman şimdi yemeğini güzelce ye ve benden haber bekle" diyip odamdan çıkıp gitti

Hiç inanmıyordum Aslıya ama inanacak başka kimsemde yoktu mecburdum, gerçekten dediğini yaparsa ona olan önyargılarım kırılırdı sevebilirdim belki ya da sadece amacı bu eve alışmamı  sağlamaktı

Yatağımdan kalkıp bana getirdiği yemeğe doğru gittim başına oturdum ya içine bir şey koymuşsa cesaret edip yiyemedim, Aslı çıkaren  kapıyı kitlememişti çıkıp mutfağa indim yardımcımız da buradaydı "Buyurun efendim bir şeye mi ihtiyacınız vardı" dedi oradaki masaya oturdum "Çok açım yemek var mı?" Diye sordu yardımcının  yüzü birden güldü "Olmaz mı hemen hazırlıyorum size"

Çok geçmeden önümü donatı "Ohaa neler yaptın iki dakika da öyle" güldü "Siz üç gündür bir şeyler yemiyorsunuz ya benim içim parçalıyor çok üzülüyordum hiçbir şey boğazımdan geçmiyordu öyle aklıma ne geldiyse yaptım size" gözlerinin içine baktım "Keşke annem ve babam da beni böyle düşünse" dedim yardımcımız "Efendim babanız sizi gerçekten çok seviyor buna bizzat ben şahidim sadece biraz zaman verin bir birinize" dedi anlamayan gözlerle baktım yada anlamak istemeyen gözlerle

Bir şey demedim sadece başımı salladım ve çatalı elime alıp yemeğe başladım

Belki haklıydı belki de değil ama şunu biliyordum ki ben burda mutlu değildim evimi özlüyordum babam beni çok düşünüyorsa bu eziyeti bana yapmazdı burda zorla tutmak benim için en büyük kötülüktü

Yemeğimi yerken babam mutfağa girdi "Kızım seni böyle görmek ne güzel" dedi lokmamı bitirip konuştum "Grevin anlamsız olduğunu düşündüm zaten her türlü umrunda değilim böyle yaparak sadece kendime zarar veriyorum" dedim babam "Böyle düşünmen yanlış, ben seni düşünüyorum ve ne yapıyorsam senin için yapıyorum kızım" suyumdan bir yudum aldım "Böyle yaprak mı,  burda zorla tutarak mı?" Dedim ve devam ettim "Bu sadece bana bir kötülüktür baba ben orda çok mutluyum" babam "İnanç Alp'in yanında mı? Seni ona emanet ettim ama onun yaptığına bak." Dedi "Ben onu çok seviyorum baba sende bunu bil ve lütfen çekil aramızdan çünkü ne yaparsan yap ondan vazgeçmeyeceğim" dedim

"Biraz zaman veriyorum sana iyi düşün" kaşlarımı çattım "Neyi?" Dedim "Bu işin hata olduğunu anla" güldüm "Sevmenin aşık olmanın neresi hata eğer benim yaptığım hataysa siz bizden önce bu hatayı yapmışsınız zaten" babam bir şey demedi "Neyse daha fazla konuşmak istemiyorum odama gidiyorum" diyip yanından geçip gittim, tam çıkıyordum ki "Ordaki evine dokunmayacağım İnanç Alp konusunu da daha sonra detaylı konuşmak istiyorum seninle" şaşkınca ona baktım "Tamam" dedim ve hemen odama çıktım

Evime dokunmamıştı Aslı sözünü tutmuştu gerçekten babamla konuşmuştu, yoksa babam çok kararlıydı yapıcam demişse kesin yapardı bu olay beni mutlu etmişti keşke hemen İnanç Alp'i arayıp söyleye bilseydim ama telefonum bir haftadır alınmıştı benden

🗯️

Günler geçmek bilmiyordu bu gün tam onuncu günümdü, tam on gündür burdayım İnanç Alp'i en son yedi gün önce görmüştüm ve onu deli gibi özlüyordum, buraya daha önce nasıl gelmişti bilmiyorum ama tekrar gelicek diye her gün camı açık bırakıyordum, babam ve Aslı evde değildi babam iş yerine Aslı da arkadaşlarıyla buluşmaya gitmişti evde ben ve yardımcı tek vardık kaçış şansım asla yoktu çünkü korumalar dışarıda cirit atıyordu

Yatağıma da uzanıyordum ki camın yanında hareketlilik hissettim, neler oluyordu orda kalıp tam bakacaktım ki pencereden biri içeriye atladı ağzımdan küçük bir nida koptu "Şşşş" baktığımda bu İnanç Alpti "İnanç" dedim Allah'tan bağırışımı kimse duymamıştı "Sevgilim" dedi ve gelip bana sıkıca saldırdı bende ona sıkıca sarılıp kokusunu içime çektim "Seni çok özledim" dedim oda bana sıkıca sarıldı "Bende seni çok özledim" diyip dudaklarıma öpücük bıraktı sonra boynuma açıkta olan her heryeri öpmeye başladı

"Seni çok seviyorum Peri'm ve artık sensiz dayanmıyorum babamla konuştum bu olaya bir el atıcak" dedi

Babasıyla mı konuşmuştu işte şimdi boku yemiştim

Bölüm sonu

Arkadaşlar bu kadar çıktı diğer bölüm İnanç Alp Armağan'dan olacak ve sonra kısa bir süreliğine ayrı kalıcaz bu bir ayda olabilir iki ayda olabilir o zamana kadar bölüm bitiririm belki

Yazım yanlışı varsa şimdiden kusura bakmayın

O zaman oy ve yorum yapmayı unutmayınız öptüm hepinizi kocaman 💋💋💋💋