"ဟော်~~ကိုကို့ပိုက်ဆံက ကလေးရဲ့ပိုက်ဆံဘဲလေ
အခုဆိုကိုကိုနဲ့ကလေးက လက်........
"ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ မပြောနဲ့တော့~"
ကလေးတွေရှေ့ သူတို့လက်ထပ်ထားတာကိုမပြောချင်တဲ့ဂျောင်ကုက ထယ်ယောင်းအိမ်ကိုသွားကာ
ထယ်ယောင်းပိုက်ဆံတွေကိုယူပြီး ကလေးတွေကိုကျောင်းလစာနဲ့မုန့်ဖိုးပေးလေရဲ့~
"မင်းက အကြီးဆုံးဆိုတော့ ကလေးတွေရဲ့ကျောင်းလစာကိုမင်းကယူထားပြီး ကျောင်းမှာသွားပေးလိုက်နော်~"
"ဟုတ်ကဲ့အစ်ကို စိတ်ချပါ ကျွန်တော်သေချာပေးလိုက်ပါ့မယ်~"
"ဟုတ်ပြီ မင်းလဲကျောင်းမှာမကောင်းတဲ့လူတွေနဲ့မပေါင်းနဲ့နော်~"
"မပေါင်းပါဘူးဗျာ ဘာမှစိတ်မပူနဲ့နော်~"
"ကဲ သွားကြတော့ အားလုံးစာကြိုးစားကြ~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
ဂျောင်ကုက ကျောင်းဝတ်စုံလေးတွေနဲ့ပျော်ရွှင်စွာ
ထွက်သွားကြတဲ့ကလေးတွေကိုကြည့်ပြီး
ပြုံးနေတော့ ထယ်ယောင်းကလဲပြုံးရင်းနောက်ကဖက်လာပြီ~
"ကလေးကအရမ်းကြင်နာတာဘဲ~"
"ဒါက ကလေးလုပ်နိုင်တာလေးကိုလုပ်ရုံပါဘဲ
ဘာမှကြီးကြီးကျယ်ကျယ်မဟုတ်ပါဘူး~"
"ဟုတ်ပါပြီ..မွ အဒေါ်ကြီးတွေလာနေပြီ စကားပြောလိုက်ဦး
ကိုကိုရေသွားခပ်ဦးမယ်~"
"ဟုတ်ကဲ့ ကရုစိုက်နော်ကိုကို ဦးထုပ်ဆောင်းဦး~"
"ကောင်းပါပြီဗျာ~"
"ဘယ်လဲကိုလူချော~"
"ရေသွားခပ်မလို့ဗျို့ အဒေါ်ကြီးတို့လဲအတင်းပြောလိုပ်ဦး~"
"ဘာအတင်းပြောလဲ ဒီကောင်လေးကတော့
ငါတို့ကအမှန်တရားကိုဘဲပြောတာ~"
"ဟားဟားး သွားပြီဗျို့~"
ထယ်ယောင်းက ဂျောင်ကုအတွက်ရေခပ်ပေးဖို့ထွက်သွားတာနဲ့ အဒေါ်ကြီးတွေကဂျောင်ကုနဲ့အတူ
ဝိုင်းထိုင်ကြကာ ဖရုံစေ့လှော်လေးစားပြီး
ရေနွေးလေးသောက်ရင်းအတင်းပြောကြလေရဲ့~
"သူပေါ့ ညညဆိုသူ့ယောကျာ်းကိုဆဲတာ~"
"ဘာလို့လဲအဒေါ်ရဲ့~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
💜28💜🔞🔞
Start from the beginning
