"မင္းမယံုရင္ ငါ့အိမ္မွာတစ္ညေလာက္လာအိပ္ၾကည့္ပါလား
အကုန္ၾကားသြားမယ္~"
"ဒါဆိုမင္းေယာက်ာ္းရဲ့ဟြာကေရာ~"
"ငါ့ေယာက်ာ္းကစံခ်ိန္မွီဟဲ့ စံခ်ိန္မွီ~"
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုကိုက စံခ်ိန္လြန္~"
"ဘာ~ဟုတ္လို႔လားဟယ္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က
ငါ့ေယာက်ာ္းေလာက္ေတာင္မရိွတာကို~"
"ဟုတ္တယ္ ကိုကိုကလူပိန္ေဘမဲ့ ဟြာက မတရားႀကီးတာ~"
"ငါၾကည့္လိုက္စမ္းခ်င္တယ္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး~"
"ကြၽန္ေတာ္လိမ္တာမဟုတ္ဘူး တကယ္ေျပာတာ
ကိုကိုနဲ႔ တစ္ခါတစ္ခါလုပ္ၿပီးတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္အေပါက္က
ေတာ္ရံုနဲ႔ျပန္မစိႏိုင္ဘူး~"
"ဖူး...အဟြတ္..အဟြတ္ အဲ့ေလာက္ေတာင္?"
"ဟုတ္တယ္~"
"ဟိုမွာ ကိုလူေခ်ာလာေနၿပီ~"
တစ္ႀကိမ္ေရလာထည့္ၿပီျဖစ္တဲ့ထယ္ေယာင္းေၾကာင့္
အေဒၚႀကီးေတြအပါအဝင္ေဂ်ာင္ကုပါ
တိတ္သြားတာမို႔ ထယ္ေယာင္းမွာအူေၾကာင္ေၾကာင္ရယ္~
"ဘာလိုတိတ္သြားတာလဲ မဟုတ္မွ ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းေျပာေနၾကတာလား~"
"မဟုတ္ပါဘူးေအ ကိုယ့္လင္သူ႔လင္ေကာင္းေၾကာင္းေျပာေနၾကတာ~"
"အဲ့လိုကို ေျပာၾကပါ ဒါေဘမဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကေလးကိုေတာ့
မဟုတ္တာေတြမသင္ေပးၾကနဲ႔ေနာ္~"
"မဟုတ္တာမသင္ဘူး ဟုတ္တာေတြဘဲသင္မွာ~"
"ဟားဟား..ဟုတ္ပါၿပီ~"
ထယ္ေယာင္းက အေဒၚႀကီးေတြရဲ့စကားဝိုင္းထဲဝင္မပါေတာ့ဘဲကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ဆက္လုပ္ရာ ေဂ်ာင္ကုတို႔ကလဲ
ေျပာေနတာကိုဆက္ေျပာၾကကာ ထယ္ေယာင္းေရခပ္ၿပီးမွ
ရပ္နားၾကေတာ့တာ~
"အေဒၚႀကီးေတျြပန္သြားၿပီေပါ့?"
"ဟုတ္တယ္ ျပန္သြားၿပီ ပင္ပန္းေနၿပီလားကိုကို~"
"အင္း ပင္ပန္းတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ေပါင္ခနေလာက္ငွားပါၪီး~"
"ရတာေပါ့ လာ~"
ေဂ်ာင္ကုရဲ့ေပါင္ကိုေခါင္းအံုးလာတဲ့ထယ္ေယာင္းက
ေဂ်ာင္ကုဗိုက္မွာမ်က္ႏွာအပ္ကာ အသက္ရႉသြင္းေနတာမို႔
ၿပံဳးရင္း ေခါင္းပြတ္ေပးတဲ့ေဂ်ာင္ကု~
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
💜28💜🔞🔞
Start from the beginning
