uykuya hasret
bekliyorum seni
her hikayenin eksik kahramanı
yapmasaydın o kötü şeyleri
doğmazdı bu hikayenin ilk hecesi
gözlerinde ki tatlı bir kelebek
takip ediyorum
sade ve sadece merak ile
beni ormanın derinine uçurumun kenarına götürse bile
bırakamıyorum dansının büyüsünü
kulağımda uğultular
ardımda bıraktığım
tüm yaşamın belirtisi
bu minik kanat çırpınışları için
....
Gökkuşağının renklerine sahip olabilirdim
eğer geceyi giymeseydim üzerime
parıldayabilirdi gözlerimin içinde
yankılanan bir çığlık duymuştun
geceydi üşüyordun
korkmuşmuydun bilmiyorum
inceden kan sızıyordu iliklerinden
ve ben tebessüm ile karanlığı çıkarıyordum üzerimden
vedaya hazırdın
ve gerçeğimle yüzleşmeyi sevmiyordun
yinede renklerim yaymayı şeçiyordum
sen bir sonu değil
sen bir başlagıçı izliyordun ..
