ONA ANLATAMAMAK
İkimiz daima yalnız olacağız
İşte bu yüzden seni sevdim
Yalnızlığın yetim sevdalarıyız
Bulduğumuzu sandığımızda yeniden başlıyor oyunumuz
Durduğumuz da kaçırıyoruz seferlerimizi
Beklediğimiz yer koca bir istasyon
Rayların karşısında sen
Ben de yalnızım burada
Belki de uzun yolculuklar beklediğimiz için
Gelmiyor tren
Belki de havai aşklar beklemeliyiz havaalanlarında
Yada rahatsız bir koltukta otobüs yalnızlığı çekmeliyiz
Kimse yok bizden başka
Senin saçların uzamış sakalında bir kelebek
Benim bavullarım çoğalmış dudaklarımda ısırgan
Birbirimiz görüyoruz
Başkalarıyla denemeye inat ederek
Bir varsayım benimkisi
Matematiksel bir mantık
Sen orada yalnız ben burada
Aynı istasyon da farklı trenler bekliyoruz
Senin yolundan geçmişim ben
Benimkisinden de sen
İnat bizimkisi
Görmeyi red etmenin inadı
Korkma kavuşacaksın ona
Aynı benim gibi
15 Temmuz 2012 Pazar, 23:41
Biz kimiz ki aşkın şiddetini bilebiliriz O aşk ki yere bağlar insanı ayaklarından
Öyle bir aşk ki konuşanı dilsiz
Dilsizi aşk cambazı yapar
Her kelime anlamlıdır Her bakış ince bir nazar
sanırım aşkın sınırlarını aştığın ilk gündü o gün çünkü artık herkes sendin sen de herkes
seni düşündüğümü sanarken bir başka ruh düşüyordu gölgeme ve o ruhu ne zaman sevsem bir başka acı saplanıyordu gölgelerinde ölü kelebekler görüyordum mutsuz bir mutlulukla o istasyonda tanıdık başka insanları arıyordum
