Μεταμεσονύχτιες σκέψεις

Προχώρησα (κι εγώ)

30.04.2024

Εγώ είμαι το πρόβλημα.

Το ξέρω. 

Κάνω την αυτοκριτική μου.

Φυσικά, κανείς δεν θα μου το πει αυτοπροσώπως.

Έχει διαφορά όμως όταν φαίνεται στις πράξεις τους;

Ούτως ή άλλως έχω κλάψει άπειρα βράδια στο μαξιλάρι μου προσπαθώντας να καταλάβω γιατί δεν μπορώ να κρατήσω κανέναν στην ζωή μου. Θα με πληγώσει περισσότερο αν μου το πει κάποιος;

Προφανώς και είμαι εγώ το πρόβλημα.

Όταν σε βλέπω να χτίζεις υγιείς σχέσεις με τις άλλες κοπέλες, σκέφτομαι.

Πώς θα ήταν αν ήμουν μια άλλη;

Πώς θα ήταν αν τότε ήμουν αυτή που είμαι τώρα;

Αν ήξερα πώς να σου φερθώ έτσι ώστε η καρδιά σου να μείνει ακέραια μετά από την συνάντηση μας;

Ήθελα να δουλέψει.

Ήθελα πολύ να δουλέψει το μεταξύ μας· τόσο που ήμουν έτοιμη να αλλάξω τα πάντα πάνω μου. 

Έπλασα μία νέα προσωπικότητα χτισμένη πάνω σε σένα. 

Δεν ήξερα ότι δεν μπορείς να χτίσεις μία μόνιμη σχέση πάνω σε μία περαστική γνωριμία.

Είχα κλείσει τα αυτιά μου. Ήθελα τόσο πολύ να δουλέψει που αγνοούσα κάθε μικρή ρωγμή που εμφανιζόταν στα θεμέλια αυτού που είχα χτίσει.

Όταν πλέον είχαν αρχίσει να καταρρέουν όλα, τότε μόνο συνειδητοποίησα τι προκάλεσε κάθε μία ρωγμή.

Κάθε κενή συζήτηση, κάθε ερώτηση που έβρισκε μία στεγνή απάντηση, κάθε ήπια συνάντηση, κάθε φορά που πέρασες δίπλα μου σαν να μην γνωριζόμαστε.

Δυστυχώς (έλεγα τότε) ή ευτυχώς (σκέφτομαι τώρα) ο κόσμος κατέρρευσε μόνο για μένα.

Εσύ ήσουν πιο ρεαλιστής.

Εσύ ΗΞΕΡΕΣ ότι δεν θα καταλήξει πουθενά. 

Δεν είχες προσδοκίες. Αλλά φρόντισες να δημιουργηθούν σε μένα.

Σου ήταν τόσο εύκολο που αναρωτήθηκα αν σήμαινα ποτέ ΚΑΤΙ για σένα.

Οτιδήποτε.

Έκανες να φαίνεται τόσο εύκολο το να προχωρήσεις χωρίς να με σκεφτείς ούτε δευτερόλεπτο.

Επαναπροσδιορίζω ξανά την αξία μου. 

Δεν μου άξιζε αυτό. 

Μου άξιζαν περισσότερα από σύντομες απαντήσεις, κοφτά λόγια και μονόπλευρα συναισθήματα.

Δεν μπορώ να κρατιέμαι ακόμα στο τι θα μπορούσαμε  να είμαστε. 

Δεν μπορώ να στοιχειώνομαι από το τι ήμασταν.

Δεν σε σκέφτομαι πλέον έτσι.

Όποιον δρόμο και αν διαλέξω καταλήγω πληγωμένη.

Οπότε σε   α  φ  ή  ν  ω  . 

- με σκότωνες τόσο καιρό

δεν θα με σκοτώσει και η απουσία σου