"ဟုတ်ကဲ့ ကလေးကအဒေါ်ကြီးတွေနဲ့နေထားလိုက်တော့နော်~"
"အွန်း ကရုစိုက်နော်ကိုကို~"
"ဟုတ်ပြီ~"
ထယ်ယောင်းက ရေခပ် ထင်းသယ်အကုန်လုပ်နေပြီး
ဂျောင်ကုကတော့ အဒေါ်ကြီးတွေနဲ့ အသီးအရွက်ရေဆေး
အသားတွေလွှာကူနဲ့ ကိုယ်စီအလုပ်လုပ်ကြရတယ်။
"အားလုံးပြီးပြီဆိုတော့ နားကြရအောင်လေ
မိုးလဲချုပ်ပြီ~"
"အဲ့တာကောင်းတယ် နားပြီးမှကိုယ့်အိမ်သူ့အိမ်ပြန်ကြတာပေါ့~"
"ကိုကို~"
"အင်း လာကလေး ထိုင်ရအောင်~"
အားလုံးအတူတူ စားပွဲမှာဝိုင်းဖွဲ့ထိုင်ကြပြီး
စကားပြောကြတော့ ထယ်ယောင်းလက်က
ဂျောင်ကုရဲ့ဘောင်းဘီအဝထဲဝင်လာပြီ~
"ကိုကို သူများတွေရှိတယ်လေ~"(တီးတိုးပြော~)
"အော် ကလေးကမုန့်စားချင်လို့လား ကိုကိုယူပေးမှာပေါ့~"
ထယ်ယောင်းကသူပြောတာကိုကရုမစိုက်ဘဲ
လက်ကဂျောင်ကုရဲ့d**kလေးကိုအထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးနေပြီး တွင်းဝလေးကိုလဲ လက်ခလယ်နဲ့ပွတ်ပေးနေလေရဲ့~
"အင်း~"
"ဂျောင်ကု ဘာဖြစ်လို့လဲ~"
"ဘာ..ဘာမှမဖြစ်ဘူးအဒေါ်~"
"တစ်ခုခုဖြစ်ရင်ကိုကို့ကိုပြောလေကလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ~"
"ဟင့်အင်း~"
ဟန်ဆောင်ကောင်းတဲ့ထယ်ယောင်းက
သူများအမြင်မှာဂျောင်ကုဘာဖြစ်လဲမသိသလိုရုပ်နဲ့
လက်ကဂျောင်ကုတွင်းပေါက်ထဲရောက်နေပြီ~
"အား~"
"ဘာဖြစ်လို့လဲကလေး~"
"ကိုကိုနော်~"
"ဂျောင်ကု တစ်ခုခုဖြစ်နေတယ်မဟုတ်လား
ဘာဖြစ်တာလဲ~"
"အင်း အမှန်တိုင်းပြောရရင် ကျွန်တော်ဗိုက်နာနေတာ
အိမ်သာခနသုံးချင်ဘေမဲ့ အားနာလို့~"
"အားနာစရာပါ့မဟုတ်တာ သွားလိုက်~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
"ကိုကိုလိုက်ပို့ပေးမယ်လာ~"
အခန့်သားကြီးနဲ့ ဂျောင်ကုကိုအိမ်သာဘက်ခေါ်သွားကာ
အိမ်သာမရောက်ခင် ငါးချဥ်အိုးတွေထည့်ထားတဲ့အခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားလေရဲ့~
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
