"အာ့...ကိုကို...မလုပ္နဲ႔ဆို~"
"ႁပြတ္စ္...ႁပြတ္စ္...အမ္း~"
"ကိုကို ကေလးေဘာင္းဘီဝတ္ေတာ့မယ္~"
"ႁပြတ္စ္...မြ..ဝတ္ေတာ့~"
"အင္း~"
"အတြင္းခံေဘာင္းဘီမဝတ္ဘူးလားကေလး~"
"ေျခာက္တဲ့ဟာမရိွေတာ့ဘူး အကုန္အစိုေတြခ်ည္းဘဲ~"
"အဲ့တာဆိုလဲ ေဘာင္းဘီထူတာေလးဝတ္
မဂၤလာအိမ္မွာ အလုပ္သြားကူရမွာ~"
"အထူမဝတ္ခ်င္ဘူးပူတယ္~"
"ဒါေဘမဲ့ကေလးရယ္ အဲ့ေဘာင္းဘီကပါးလြန္းတယ္ေလ
မသိရင္ ကိုကို႔ကိုစိန္ေခၚေနသလိုဘဲ~"
"အရမ္းမပါးပါဘူးကိုကိုကလဲ~"
ေျပာမရဆိုမရေဂ်ာင္ကုေလးက ပန္းပြင့္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔
ေဘာင္းဘီတိုပါးပါးေလးကိုအတြင္းခံမပါဘဲဝတ္ကာ
ထယ္ေယာင္းနဲ႔အတူ မဂၤလာအိမ္ကိုလိုက္ပါသြားေလၿပီ~
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘာလုပ္ကူရမလဲအေဒၚ~"
"လုပ္ကူစရာကအမ်ားႀကီးဘဲ ဒီမွာဟင္းရြက္ေတြေရေဆးဖို႔
ေရခပ္ေပး ထင္းေတြသယ္ေပး ဟင္းအိုးႀကီးေတြမွကူ~"
"ဟုတ္ကဲ့ ကေလးကအေဒၚႀကီးေတြနဲ႔ေနထားလိုက္ေတာ့ေနာ္~"
"အြန္း ကရုစိုက္ေနာ္ကိုကို~"
"ဟုတ္ၿပီ~"
ထယ္ေယာင္းက ေရခပ္ ထင္းသယ္အကုန္လုပ္ေနၿပီး
ေဂ်ာင္ကုကေတာ့ အေဒၚႀကီးေတြနဲ႔ အသီးအရြက္ေရေဆး
အသားေတြလႊာကူနဲ႔ ကိုယ္စီအလုပ္လုပ္ၾကရတယ္။
"အားလံုးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ နားၾကရေအာင္ေလ
မိုးလဲခ်ဳပ္ၿပီ~"
"အဲ့တာေကာင္းတယ္ နားၿပီးမွကိုယ့္အိမ္သူ႔အိမ္ျပန္ၾကတာေပါ့~"
"ကိုကို~"
"အင္း လာကေလး ထိုင္ရေအာင္~"
အားလံုးအတူတူ စားပြဲမွာဝိုင္းဖြဲ႔ထိုင္ၾကၿပီး
စကားေျပာၾကေတာ့ ထယ္ေယာင္းလက္က
ေဂ်ာင္ကုရဲ့ေဘာင္းဘီအဝထဲဝင္လာၿပီ~
"ကိုကို သူမ်ားေတြရိွတယ္ေလ~"(တီးတိုးေျပာ~)
"ေအာ္ ကေလးကမုန္႔စားခ်င္လို႔လား ကိုကိုယူေပးမွာေပါ့~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
