"တော်ပြီအစ်ကို ကျွန်တော်မသောက်တော့ဘူး~"
အရက်တစ်ခွက်တစ်လေလောက်ကတော့ဂျောင်ကုလဲသောက်နိုင်ဘေမဲ့ အရင် ရုပ်ရှင်မင်းသားဘဝကတည်းက
အရက်သောက်ရင် ရုပ်ကြမ်းမှာစိုးလို့ လုံးဝမသောက်ခဲ့သလို
အခုလဲမသောက်~
"အား~"
"ဟဟ ဘယ်လိုလဲမြို့သား~"
"အရသာမဆိုးဘေမဲ့ အဝင်ကြမ်းလွန်းတယ်~"
"နောက်တစ်ခွက်ယူဦးမလား~"
"တော်ပါပြီဗျာ ကျေးဇူးပါဘဲ~"
ယောကျာ်းတို့သဘာဝ တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်သောက်လိုက်ချင်ဘေမဲ့ ဘေးနားကအချစ်ကလေးရဲ့ ရွှေမျက်နှာတော်လေးက
ထပ်သောက်ရင် ညဘက်အခန်းထဲဝင်မလာနဲ့ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့မို့ထပ်မသောက်ရဲတဲ့ထယ်ယောင်း~
"ပြားရည်Cookieလေးက စားကောင်းမယ့်ပုံဘဲ
စားမလားကလေး~"
"စားမယ်~"
"ဟုတ်ပြီ ကိုကိုယူပေးမယ်နော်~"
"မင်းကဧည့်သည်မှမဟုတ်တော့တာဂျောင်ကုရာ
ကိုယ်စားချင်တာကို အားမနာဘဲယူစားလိုက်စမ်းပါ~"
"အားနာနေတာမဟုတ်ဘူး ဒီတိုင်း ဦးလေးတို့မသိတာတွေရှိသေးတယ်~"
"အေးပါကွာ~"
"စားတော့ ကလေး~
ထယ်ယောင်းက ဂျောင်ကုရဲ့အပြောလေးကို
သဘောကျရယ်ရင်း ဂျောင်ကုမျက်နှာကိုဘဲ
အရိပ်တကြည့်ကြည့် ကြည့်ကာ
ဘာလိုချင်လဲ ဘာဖြစ်ချင်လဲခန့်မှန်းလုပ်ဆောင်ပေးနေတာ~
"ရေသောက်ဦးကလေး နင်မယ်~"
"ဟုတ်~"
"မြို့သား ငါတို့ကျွန်းမှာမိန်းမလှတွေပေါတယ်နော်
ကြိုက်တဲ့သူတွေ့ရင်ငါ့ကိုပြော ငါအောင်သွယ်ပေးမယ်~"
"တော်ပါပြီဗျာ ကျွန်တော့်မှာချစ်ရမယ့်သူရှိပြီးသားပါ~"
"ဟုတ်လား ဘယ်အရွယ်ထဲကလဲ~"
"အင်း အသက်29နှစ်ဆိုတော့ လူလတ်ပိုင်းပေါ့~"
"ဟာ 29နှစ်ဆိုအိုတာပေါ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်29နှစ်ဆိုမမိုက်တော့ဘူးလေကွာ 18,19အရွယ်လေးတွေမှမိုက်တာ~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
