နှစ်တစ်ရာ ကျင့်ကြံပြီးနောက် - ကျန်းချန်ရွှမ်

အပိုင်း ၂၂ ။ မဟူရာစပါးအုံးမြွေ

[Unicode]
နှစ်တစ်ရာကျင့်ကြံပြီးနောက်

အပိုင်း ၂၂ ။ မဟူရာစပါးအုံးမြွေ

ကူယန်မြို့မှ ကီလိုမီတာပေါင်းများစွာဝေးသည့် တောင်တစ်တောင်ပေါ်တွင်ဖြစ်သည်။

လက်ရှိတွင်တော့ ထိုတောင်ထက်ရှိ လေထုထဲတွင် ငွေရောင်အလင်းတန်းတစ်ခုက မျောလွင့်လို့နေလေသည်။

ထိုငွေရောင်အလင်းတန်း၏အောက်တွင်တော့ ငွေရောင်ကွေ့ဟွားပန်းများပွင့်လန်းနေသည့် သုံးမီတာခန့်မြင့်သော ကွေ့ဟွားပင်ကြီးတစ်ပင်က မွှေးပျံ့သည့်သင်းရနံ့များထုတ်လွှင့်လို့နေသည်။

ပတ်ဝန်းကျင်တခွင်မှ ဝိဉာဉ်ချီတို့သည်လည်း ထိုငွေရောင်ကွေ့ဟွားပင်ရှိရာသို့ ဦးတည်နေကာ ချီလေပွေငယ်လေးများအဖြစ် ဝန်းရံနေသည်။

ထိုမြင်ကွင်းမှာ ကျန်းချန်ရွှမ်နှင့်ရှန်းရူယန်တို့ရောက်သွားချင်းတွင် မြင်လိုက်ရခြင်းပင်။ ကျန်းချန်ရွှမ်သည်တော့ ထိုမြင်ကွင်းနှင့်ပတ်သတ်၍ ထူးထူးခြားခြားတုံ့ပြန်မှုမပြုခဲ့ပေ။

ပြောရရင်တော့ သူ့ရှေ့ရှိ ငွေရောင်ကွေ့ဟွားပင်ကို မမှတ်မိခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူက သာမာန်ကာလျှံကာဖြင့် ထိုကွေ့ဟွားပင်မှ တစ်ခုခုထူးခြားတာကို ခံစားမိသည်ဟုသာ တွေးနေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူ့ဘေးမှရှန်းရူယန်သည်တော့ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားဟန်ဖြင့်၊ “ဒါ ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီးဝိဉာဉ်အမြစ်ပဲ!”

“ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီးဝိဉာဉ်အမြစ်လား?”

ကျန်းချန်ရွှမ်လည်း အနည်းငယ်အံ့ဩမိသွားသည်။

ထိုကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးဝိဉာဉ်အမြစ်ဟုခေါ်သောအရာသည် ကမ္ဘာမြေ၏ကြွယ်ဝလှသည့်ဝိဉာဉ်ချီမှတဆင့် မွေးဖွားလာသော စိတ်ဝိဉာဉ်အပင်အမျိုးအစားတစ်ခုဖြစ်သည်။

တချို့သစ်သီးများသည် ကျင့်ကြံသူများကို အဆင့်ချိုးဖြတ်ရာတွင်အကူအညီပေးပြီး တချို့ကတော့ ဉာဏ်အလင်းရအောင်ကူညီပေးကာ၊ တချို့သည်တော့ အလွန်စွမ်းအားကြီးလှသည့်ကုသနိုင်စွမ်းရှိကြသည်။