"အင်း~"
"ချမ်းနေသေးလား အဆင်ပြေလား~"
"အိပ်ချင်ပြီ စကားမပြောနဲ့တော့~"
"အင်းပါ အင်းပါ အသည်းယားလိုက်တာကွာ~"
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် ဂျောင်ကုကိုနမ်းပစ်လိုက်ချင်ဘေမဲ့
မလုပ်ရဲသေးတာကြောင့် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ရင်း
ဂျောင်ကုခေါင်းမှာကပ်ပြီးအသက်ရှူသွင်းနေတော့
d**kကတောင်လာပြီ~
"ခဗျားကြီးနော်~"
"တောင်းပန်ပါတယ်ကလေးရယ် မိုးရွာလာတော့
ကိုကို့d**kကအရမ်းတက်ကြွနေလို့ပါ~"
"မတက်ကြွလာနဲ့ အိမ်ပြန်ခိုင်းလိုက်မယ်~"
"အင်းပါ ကိုကိုခနလေးသွားလိုက်ဦးမယ်~~"
တောင်နေတဲ့d**kကိုငြိမ်ကျသွားစေဖို့
ထယ်ယောင်းအိမ်ပြင်ထွက်ကာ ဝရန်တာကနေ
လက်သမားလုပ်ကာ မိုးရေတောထဲပြီးချပြီး ပြန်ဝင်အိပ်လေရဲ့~
*လူယုတ်မာ လက်ရောဆေးခဲ့လားမသိဘူး~*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဂျောင်ကုကမနက်ထနေကျအချိန်မှာနိုးလာတော့
ထယ်ယောင်းကနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေတာမို့
သူလဲမထသေးဘဲ ထယ်ယောင်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာမှိန်းနေလိုက်သေး~
*နွေးလိုက်တာ~*
"အစ်ကိုဂျောင်ကု~"
"ဟင်..အင်း~"
ထယ်ယောင်းရင်ခွင်ထဲမှိန်းနေတုန်းမှာ
ကလေးမရဲ့ခေါ်သံတိုးတိုးကြောင့်ဂျောင်ကုရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ထလာပြီ ကောင်မလေးကိုမျက်နှာသစ်ဖို့ခေါ်သွားကာ
ဘေးအိမ်ကအဒေါ်ကြီးတွေကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြတိုင်ပင်ရတယ်။
"ဖြစ်ပြီးမှတော့ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ
အမှားကိုဝန်ခံခွင့်တောင်းရမှာပေါ့ ခွင့်မပြုဘူးဆိုမှ
နောက်တစ်မျိုးစီစဥ်ကြတာပေါ့~"
"ဟုတ်ကဲ့~
အဒေါ်ကြီးတွေဦးဆောင်ကာ ကလေးမရဲ့အိမ်ကိုသွား
စကားပြောဆိုကြတော့ ထယ်ယောင်းအိပ်ယာနိုးလာချိန်မှာ
အားလုံးအဆင်ပြေပြေပြီးဆုံးသွားပြီ~
"နိုးနေပြီလား~"
"ဟုတ်တယ် ကိုကို့ကိုလဲနိုးလိုက်ရောပေါ့ကလေးရယ်
ဟိုကလေးမဘယ်လိုလဲ~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
