The Bad Master (SSPG)

Chapter 30

"You'll see"

Kinabahan na naman ako.Dumagundong yong dibdib ko at kung puwede lang dito nalang ako at sana huwag niya akong dalhin kung saan .

"If I'm planning something funny with you I could've done that last night"

He caught me off guard.

"I won't hurt you"

I stared at him.At his blue eyes.That struck different.Sa dami ng pinagdaanan ko dito sa nakalipas na araw that word sound weird .Like him.

He stared back.Nabura yong playful niyang ngiti at ngayon siya naman nag iwas ng tingin.Natawa siya at napakamot sa batok.

See?

How could they find him scary when he's just like a teen like me?A teen trying to get their way in the lives of adulthood.Pinipilit mag survive kasi kung hindi lalamunin nila kami.Adult world is..deadly.This is the most nasty place to be with.Lahat ng tao,May pinagdadaanan.They change into a whole new level.They change into whatever to be able to adapt .Some change into monsters.There are times that I would want to go back into being a child again.

But not with him.

I wish I was born into a normal family with a normal father whom will love me growing up.And not hurt me like this.

"Hey.."

Bumalik yong tingin ko sa kanya.

"You're not allowed to cry here"

Nanigas ako ng bigla niyang hawakan yong mukha ko at pinahid ang ilang luha doon.

Ironic.

Is he playing "knight in shining armour "thing right now?I know better.He's a monster like them.

"Ligo ka na"

"W-wala akong damit"

"You can have my t-shirt"

I gave him a deadpan look.

"And my boxer"

He sound so sure.Dahan dahan akong tumayo ng makaalis na sa harap niya dahil naiilang ako.

Tinawanan niya ako ng nakakaloko.Like he new his effect on me.

Asa!

Nahihilo parin ako pero heto't kailangan kong kumilos.

"Gusto mo bang paliguan kita?"

Inirapan ko siya .

"Feisty.Yan gusto ko sayo eh"

"Hindi kita gusto"

I don't care.Yes ,I sound sarcastic.

Mas natawa siya.Even when he laugh it sound good.He must be a singer or a member of a choir way back.

Im just doing what he told me to be able to survive the day.Mamaya ko iisipin kung saan niya itinatago yong diamond.

Nilagpasan ko ang weirdong lalaki sa harap ko at pumasok sa banyo.It was like it's just used.Nandon pa nakasampay ang ginamit niyang tuwalya,natapon yong shampoo sa sahig,at iniwan sa lababo yong razor.Isa isa ko iyong inayos at dinampot at tsaka naligo.

The cold water touch my body and I was born again.Nakaramdam ulit yong katawan ko at ginawa ko lahat para ngumiti sa salamin sa harap ko at kinumbinse iyon na kaya ko..ng wala siya.Na makakaalis ako dito.

Ang sakit lang.

Sakit na muling magiging trauma sa hinaharap.Pero hindi puwedeng bumase ako at magfocus nalang doon.People are deem to survive.

Nagtapis ako ng tuwalya at muling lumabas.Wala na doon si Monasterio.Nasa kama ang isang gray na t shirt at boxer shorts.

Seriously l?

Ganon na ba siya nagtitipid para hindi ako bilhan ng sariling damit.Gusto niya talaga akong i display na ganito ang hitsura.

Isinuot ko iyon anyway.Inayos ko yong kamang hinigaan ko at naramdaman kong muli siyang pumasok.

Napanganga siya sa hitsura ko at napalunok.Nabura na lahat ng make up ko at hindi pa ako nakapagsuklay.At may hawak akong unan.

He gave me a sinister smile.

"Better"

I dart an expressionless gaze.

Muli akong tumalikod sa kanya at tinapos ang ginagawa.

"Sarap mo sigurong yakapin"

Tumigil sa ere yong kamay ko.

Pervert...

Hinintay niyang matapos ko yong ginagawa.Ayokong isipin na tumabi siya sa akin kagabi coz it looks like it.Magulo din kasi yong kabilang side ng kama.

Nong muli akong humarap ,inabutan niya ako ng suklay.

Sandali akong natigilan at tinanggap iyon.Sinuklay ko yong mahaba kong buhok.

"Gutom ka na ba?"

His blue eyes is staring intently at me so I nod.

"Tara kain na tayo"

"Saan?"

Nginisian niya lang ulit ako at hinila palabas ng cabin.Pinagsuot niya ako ng simpleng tsinelas at nagulat ako ng isang yate ang sumundo sa amin sa labas.Nag alangan ako.

"S-saan tayo pupunta?"

"Away from here..away from him"

He smile once again and this time hinawakan niya yong kamay ko .Kumapit ako doon kahit hindi ako sigurado.Monasterio is my only way out here.

------

Song:Only love can hurt like this by Paloma Faith