~WELCOME TO KOLEJ~

~55.Bölüm~

Deyip eğildi ve kollarını bacaklarıma sarıp beni kucağına aldı.

:Ama ben her bokuna aşığım.

~Bade~

:Baba!

:Efendim kızım!

:Baba!

:Efendim!

:Baba!

:Babanın!

Gülerek odamdan çıktım.

:Yalnız çok ayıp Suat bey.

:On saattir efendim diyorum Bade.

:Tamam ya kızma hemen ben sana bir şey diyecekti-

Telefonumun çalmasıyla susup kimin aradığına baktım. Kaya olduğunu görünce küçük çaplı bir şok geçirdim.

:Ne diyecektin kızım?

:S-sonra söylerim babacım.

Koşarak odama girdim. Kapımı kapatıp telefonu açtım.

:Alo?

Dedim hemen.

:Cama çık.

:Niye?

Götünü açıcak Bade bu ne biçim soru?

:Bunu sormadığını var sayıyorum.

:Evet lütfen.

:Neyse istersen dışarıda gelebilirsin.

Şuan dışarı çıkmak daha cazip geldi.

:Tamam bekle geliyorum.

Anahtarımı alıp odadan çıktım. Salonda babamı göremeyince herhalde uyumuştur deyip dış kapıya doğru ilerledim. Ayakkabılarımı hızlıca giyip dışarı çıktım. Odamın hemen camının altında beni bekleyen bir adet Kaya vardı. Beni görünce elinde ki telefonu bırakıp bana doğru geldi.

:Selam.

Dedim hemen.

:Aleyküm selam.

Gözlerimi devirdim. Şeytan diyor çak ağzının ortasına bir tane!

:Ben gidiyorum ya!

Arkamı döndüğüm sırada kolumu tutup beni duvara yasladı. Kafamı iki kolunun arasına aldı.

:Ne bu trip iki gün önce aşkın dan ölüp biten kız nerede?

:Burda tam karşında duruyor.

Yeter artık bizde de bir sabır var sıktı şu utangaçlık. Adanalıyık oğlum biz.

:Karşımda bana düşünceli bir şekilde bakan bir kız görüyorum.

:Seni öptüğümü düşünüyorum.

Tek kaşını havaya kaldırdı.

:Nasıl bari güzel öpüyor muyum?

:Bilmem bu sadece bir hayal deneyelim mi?

:Burda mı?

İçimden sabır çektim.

:Yok kaya çatıya çıkalım sarkarken öpüşelim! Valla yeter ya öpmüyorum seni!

Kolunun altından geçiceğim sırada bana iyice yaklaşıp sıkıştırdı.

:Bu kadar büyük konuşma Bade hanım seni öyle bir öperim ki kendi istediğinle değil öpemediğin için öpemezsin.

Kaşlarımı çatıp ona döndüm.

:Keşke azıcık icraat ta yapsan ama nerdee anca söz anca söz başka bir bok yok.

Kolunu ittirip yanından ayrıldım. Çocuk beni öpmeden ölücem amına koyayım!

:Bade!

:Git burdan!

:Evin diğer tarafta kalıyor ama sen bilirsin!

Hay ben benim beynimin ta! Sinir ve utançla arkamı döndüm. Sırıtarak bana bakıyordu. Yanından omuz atıp geçtim ama çok kötü bir fikirdi benim canım acıdı anasını satayım.

:Yarın okulda görüşürüz bacım!

:Görüşmeyelim aslan parçası! Anandır be bacım!

~Derin~

:Berk ben eve geçeyim artık babam sonra hesap falan sorar Allah korusun.

:Tamam güzelim gel bırakayım seni ama önce şu tişörtümü bir değiştireyim.

Ben daha bir şey diyemeden üstünü çıkartmasıyla öylece kaldım. Bayadır görmediğim için inceleme gereği hissettim şahsen. Gülme sesiyle bakışlarımı suratına doğru çevirdim.

:Ne oldu beğendin mi?

:Evet.

Bana doğru geldi tam karşımda durdu.

:İyi daha yakından bak o zaman.

:Zevkle.

Ulan ben bayadır kas görmüyorum lan! Allah'ım neler yaratıyorsun.

:Tamam giy şu üstünü psikolojim bozuldu.

:Sen iste.

Eline aldığı beyaz tişörtü üstüne geçirdi ve bütün manzaram gitti. Yapıcak bir şey yok anacım.

:Üstüne bir şey al dışarı esiyor.

:Hırkamı almamışım.

:Al benimkini.

Bana doğru uzattığı gri hırkayı hemen giydim.

:Bu artık benim Berk'çim.

:Al bebeğim benim olan her şey senin.

O zaman... İmanın şartı altıdır altı!

~Işıl~

:Kuzey sence de yetmez mi?

Bacağımı 40 kat sardı paşam.

:Düşerken bana mı sordun?

Naneleri yerken bana mı sordun? Gibi oldu.

:Senin yüzünden düştüm.

Kaşlarını kaldırıp alttan alttan bana baktı. Sabır çekip sargıyı iyice sardı ve hiç beklemediğim bir şekilde yaram dan öpüp ayağa kalktı. (Yara diyor gençler y@rr@k demiyorr!) Şaşkın bir şekilde ona döndüm.

:Ben öptüm artık geçer.

Kendimden utanıyordum bu çocuğu üzdüğüm için kendimden çok utanıyordum. Bana doğru gelip eğilmesi için elimle hareket yaptım. Dediğimi yapınca kalbinden öptüm onu.

:Ben kırdım ben onarıyorum geçti mi?

Devam edicek...
(Oy vermeyi unutmayınn)
Kusura bakmayın geç attimm