«☆»
"Keşke gitmeseydin, çünkü Ay beni ele geçiriyor. Keşke..."
Yoğun bakımdan çıkmıştı. Elini elinin üzerine koymuştum,ağlıyordum. Gözlerim kan çanağına dönmüştü, kim bilir kaç saattir aralıksız ağlıyordum. Doktoların söylediğine göre komaya girmişti,ne zaman çıkacağı belli değildi. Solunum cihazı takılıydı, yanında kalp atışlarını ölçen bir alet vardı. Bitik görünüyordu, gün ışığının çarpması ile parlayan teninin yerini soluk bir ten almıştı. Kırmızıları kapalıydı. Ne kadar özlemiştim o güzel gözlerini... Ne kadar özlemiştim o nazik sesini... Göz yaşlarım görüşümü engelliyordu, yüzünü bulanıklıktan göremiyordum. Hâlâ hastalığının ne olduğunu bilmiyordum. Elimi elinden çektim ve göz yaşlarımı sildim. Komadaydı... benim hayatım komadaydı. Umrumda olan tek kişi o yatakta baygın bir şekilde yatıyordu. Onunda elimden gitmesini istemiyordum, gitmezdi, gidemezdi... Zaten elimde ne kalmıştı ki? Elimden kimler gitmemişti ki? Kimse... Kazuha dışında kimseye sahip değildim ben. Yıllar öncede aynısı olmuştu. Yıllar önce de herşeyimi,belkide kalbimi kaybetmiştim. Annem beni sevmeyi bırakmıştı,babam yoktu zaten. O da gitmişti. Kahverengim de gitmişti. Şimdide kırmızımı kaybedemezdim... Hayır,onu kaybedemezdim. O yaşayacaktı...
✯
Bundan ya 4 ya 5 yıl önceydi. Babam annemle beni bırakıp gitmişti. Annem ise bunun benim suçum olduğuna inanıyordu. Belki yeterli olsaydım gitmezdi...belki yeterli olsaydım annemi bırakıp gitmezdi.
Aradan bir süre geçtikten sonra kahverengimle tanışmıştım. Adı Niwa'ydı. Nazik biriydi,iyimserdi, aynı Kazuha'ma,kırmızıma benziyordu. Fakat onun bana yaptığı ihaneti... yaptığı şeyleri asla unutmayacağım. O bahaneler bulup beni ikna etmeye çalışırken onu bırakıp gitmiştim zaten. Ardından benden yaşca küçük,canım kardeşime,Grime sahip oldum. Benim canımdı,herşeyimdi. En sevdiğim aile üyem oydu. O ise... ölmüştü. Hâlâ mezarına haftada en az iki kez çiçek bırakmaya giderim. En sevdiği çiçeği bilmiyorum,o yüzden bana güzel gelen çiçeklerden herhangi birini alıp giderim hep.
Ondan sonra ise kimsem yoktu. Kardeşimin ölümünden sonra annemle kavgalarımız çoğalmıştı. Akciğerimin yanına,kalbimin olması gereken yere onlarca, yüzlerce hatta binlerce kez mızrağını saplamıştı. Hayat benim için cehennemden farksızdı. Ta ki onunla,Kırmızımla, Kızılımla tanışasıya kadar. Sanki evden onu yanına gelip arındılıyordum, eve geri gidip tekrar cehennemle uğraşıyordum. O benim cennetim olmuştu, akciğerimin yanına sokulup kalbim olmuştu. Onun kırmızı gözlerini, güzel bej rengi saçlarını, gülüşünü asla unutmayacağım. Onun için bekleyeceğim, ömrümün sonuna kadar beklemem gereksede bekleyeceğim. Onu... bekleyeceğim.
★
All the lights in Miami begin
to gleam
Ruby,blue and green,neon too
Everything looks better from above, my king
Like aquamarine,oceans blue
Ah-ah-ah-ah,ah-ah-ah-ah
Cacciatore
La-da-da-da-da, la-da-da-da-da
Limousines
Ah-ah-ah-ah,ah-ah-ah-ah
Ciao,amore
La-da-da-da-da, la-da-da-da-da
Soft ice cream
YOU ARE READING
cant outlove you//kazuscara
Fanfiction"Neden ben?O kadar kişi arasından niye beni seçtin?" "Çünkü sen,denizin üstünde ki meltemin denizin dalgalarına yaptığı gibi kalbimi nazikçe okşarsın. Küçük çocukların rüyalarında ki peri gibi,bana sihir yapıp,beni arındırsın. Çünkü sen yanında kalb...
