«✩»
"Çünkü sen nefes aldığım tek havasın."
Okulun çatı katındaydık. Sabahın ilk saatleriydi, manzarayı izliyorduk. Güneşin nazik ışığı yüzüne yansırken bana bakıp gülümsedi. Keşke Güneşten bile parlak olduğunu bilseydi...
İkimizde konuşmuyorduk. Sadece birbirimize bakıp duruyorduk. Sessizlik ilk defa bu kadar güzeldi bana. Eminim ki ona da.
"Scaramouche, hiç Ulrtaviolence diye bir şarkı duydun mu?"
Bu şarkıyı bilmiyordum.Başımı iki yana salladım. Gülüşü büyüdü.
"Sana bir önerim... eve gidince o şarkıyı dinle,olur mu?"
O isterse,olurdu. Onun için her cevabım evetti. Kalbimi ısıtan gülüşü benim herşeyim di,o gülüşü görmek için şuan içinde olduğum acıdan kaç katı fazlasına katlanırdım...
"Tabii."
Zil çaldı. Zil her zaman en kötü yerlerde araya girer zaten. Çatı katından ayrıldık.
☆
Eve geldim. Annemi umursamadım. Odama girip kapıyı kitledim. Kulaklığımı takıp telefonumdan Ultraviolence açtım. Şarkı onun gibiydi.
✯
I love you the first time,I love you the last time
Yo soy la princesa comprende mis white lines
Cause I'm your jazz singer,
and you're my cult leader
I love you forever,
I love you forever.
YOU ARE READING
cant outlove you//kazuscara
Fanfiction"Neden ben?O kadar kişi arasından niye beni seçtin?" "Çünkü sen,denizin üstünde ki meltemin denizin dalgalarına yaptığı gibi kalbimi nazikçe okşarsın. Küçük çocukların rüyalarında ki peri gibi,bana sihir yapıp,beni arındırsın. Çünkü sen yanında kalb...
