𝙴𝚟𝚎𝚛𝚢𝚋𝚘𝚍𝚢 𝙻𝚘𝚟𝚎𝚜 𝚂𝚘𝚖𝚎𝚋𝚘𝚍𝚢

7 3 0
                                    

«✩»
"Çünkü Güneş bizi yaşatır,Ay bizi öldürür. Keşke..."

Hâlâ hastanedeydik. O yatakta gözünü açamayacak kadar halsiz bir şekilde yatarken ben yatağın yanındaki sandalyede oturmuş,ellerinden birini okşuyordum. Arkada müzik listesinden rastgele seçtiğim bir tane şarkı çalıyordu.

Yorgun gözlerini açıp bana baktı. Kısık sesiyle konuştu.

"Scara...tahlillerin sonucu hâlâ gelmedi mi?"

"Daha gelmedi."

Yüzü soluktu, iç ısıtıcı gülümsemesinden eser yoktu. Elimi uzatıp yanağını okşadım.

"Scara... çok özür dilerim. Eğer şimdiye kadar seni üzdüysem çok özür dilerim. Ve bundan sonra olacaklar içinde çok özür dilerim. Ne olursa olsun,seni sevdiğimi bil. Sen benim için herşeye bedelsin. Lütfen, kendini ben yokken çok zorlama olur mu? Görüşürüz,seni seviyorum..."

Sözlerine karşı verebileceğim bir cevabım yoktu. Gözlerim açılmıştı. Bağlı olduğu cihazdan uzun ve tiz bir ses gelince gözlerim doldu. Bu olamazdı, değil mi? Kalbi durmuş olamazdı. Beni burada bırakamazdı...

Zorla odadan çıkarılmıştım. Ağlama seslerime hıçkırıklar eşlik ediyordu. Ölümcül bir hastalığı olduğunu bana neden söylememişti? Neden az vakti kaldığında beni uyarmamıştı?

Doktorlardan duyduğum kadarıyla yoğun bakımdaydı. Kalbini yeniden attırmayı başarmışlardı fakat çok yavaş atıyordu.Benim gün ışığımın, uğruna öleceğim çocuğun kalbi durmuştu. Atmamıştı. Bu benim için, bin mızraktan daha beterdi. Kim bilir o güler yüzünü bir daha ne zaman görecektim? O yokken ne yapacaktım? Atmayan kalbimi kim attıracaktı?

My someplace is here

If I had it in my power,

I'd arrange for every girl to have
your charms

Then every minute,every hour

Every boy would find what I
found in your arms

cant outlove you//kazuscaraWhere stories live. Discover now