"တစ်ခုခုလုပ်ပါဦးကလေးရယ်~"
"ကျွန်..ကျွန်တော်သူခေါင်းကိုဘောင်းဘီပေါ်ကနေ
ကိုင်ထားပေးမယ် ခဗျားဘောင်းဘီချွတ်ချလိုက်~"
"မြန်မြန်လေးကိုင်ထားတော့ကလေး ကိုကို့ကိုကိုက်လိမ့်မယ်~"
"ဟုတ်ပြီဟုတ်ပြီ လာစမ်းဒီကောင်~"
"အား...အဲ့တာကိုကို့မြွေကြီးကလေးရဲ့
ဟိုမြွေကညာဘက်ပေါင်ပေါ်ရောက်နေပြီ~"
"မသိဘူးလေ ခဗျားရဲ့မြွေကလှုပ်နေတာကိုး~"
အရေးကြီးနေပါတယ်ဆို တကယ့်မြွေကိုမကိုင်မိဘဲ
ထယ်ယောင်းရဲ့d**kကိုကိုင်မိပြီး
ရှက်သွားတဲ့ဂျောင်ကုက မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲပူထူလို့~
"ကလေးရေ ရှက်ချင်လဲနောက်မှရှက်ပါနော် အခုတော့
ကိုကို့အသက်နဲ့နီးနေပြီမို့ အရင်ကယ်ပါဦး~"
"ဘယ်သူကရှက်နေလို့လဲ d**kကိုင်မိရုံနဲ့ရှက်ရအောင်
ကျွန်တော်ကမိန်းကလေးပါ့မဟုတ်တာ~"
ပါးစပ်ကလဲပြောရင်း မြွေအစစ်ရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ထားပေးတဲ့ဂျောင်ကုကြောင့် ထယ်ယောင်းလဲဘောင်းဘီအမြန်ချွတ်ရာ
မြွေကသူ့ခြေထောက်ကိုရစ်ပတ်ထားတာမို့ အတော်လေးခွာယူလိုက်ရတယ်။
"ခဗျားရဲ့ဘောင်းဘီကိုယူဦးမှာလား~"
"တော်ပြီပစ်လိုက်တော့~"
ဂျောင်ကုကမြွေကိုဘောင်းဘီနဲ့အတူကိုင်ထွက်သွားကာ
ထယ်ယောင်းက မြွေပတ်ထားတဲ့သူ့ခြေထောက်ကိုရေဆေးပြီး
သူကိုယ်တိုင်ဂျောင်ကုကိုပေးထားတဲ့ပိုးသတ်ဆေးနဲ့ဖြန်းနေလေရဲ့~
"တော်သေးတာပေါ့ ငါမျိုးတုံးတော့မလို့~"
"မျိုးတုံးသွားလဲအေးတာဘဲ ကိုယ့်ဘောင်းဘီထဲ
မြွေတစ်ကောင်လုံးဝင်သွားတာတောင်မသိရအောင်ဘာလုပ်နေလဲ~"
"မြေကြီးသယ်နေတာလေ အပင်တွေရွှံတွေရှိနေတော့
သတိမထားမိလိုက်ဘူး~"
"ကိုက်မိသွားသေးလား~"
"ကလေးကကိုကို့ကိုစိတ်ပူတယ်ပေါ့?"
"စိတ်ပူတာမဟုတ်ဘူး ခဗျားကျွန်တော့်အိမ်မှာသေသွားရင်
ကျွန်တော့်ကိုအမှုပတ်လာမှာစိုးလို့~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
