"ကိုကိုဆေးပေးရမလားကလေး~"
"လက်ကဒဏ်ရာကရေထိလို့မဖြစ်သေးဘူး
အေးဆေးနေ~"
"ကလေးကကိုကို့ကိုစိတ်ပူတယ်ပေါ့~"
"ခဗျားအပေါက်ကိုပိတ်ထားနော်~"
"အင်းပါကလေးရယ် ဟဲဟဲ~"
အရမ်းပျော်နေတဲ့ထယ်ယောင်းကို
အရင်လိုပေါ့ပျက်ပျက်ဖြစ်လာမှာစိုးတာကြောင့်
ဂျောင်ကုက ထယ်ယောင်းရှေ့ဆို မျက်နှာကိုတင်းထားစဲ~
"ကိုကိုမေးဦးမယ်ကလေး~"
"မေးလေ ဘာမေးမှာလဲ~"
"ပန်းအိုးတွေကဘယ်ကဝယ်ထားတာလဲ
လုပ်ထားတာသပ်ရပ်မှုမရှိဘူး~"
"ခရုခွံတစ်ခုချင်းစီကိုကိုယ်တိုင်ကောက်ပြီး
ကိုယ်တိုင်ပန်းအိုးတွေဖြစ်အောင်လုပ်ထားတာ~"
"အဲ့တာကြောင့် သေချာကြည့်ရင်
ဆန်းသစ်ပြီးလှနေတာကို~"
"လျှောက်ပြောမနေနဲ့ မလှဘူးဆိုတာသိတယ်
ဒီတိုင်းအိပ်မပျော်လို့လျှောက်လုပ်ထားတာတွေလေ~"
"အိပ်..အိပ်မပျော်လို့??"
ဂျောင်ကုဆီကအိပ်မပျော်လို့ဆိုတဲ့စကားကြောင့်
ပန်းအိုးတွေကိုကြည့်တော့ ပန်းအိုးတွေက
အများကြီး~
*ပန်းအိုးတစ်အိုးကိုတစ်ညတည်းနဲ့လုပ်လို့မရနိုင်ဘူး
ကလေးရဲ့အိပ်မပျော်တဲ့ညတွေအရမ်းများခဲ့တာဘဲ
အဲ့တာငါ့ကြောင့်တွေဘဲ~*
"ကလေး~~ကိုကိုတောင်းပန်ပါတယ်နော်~"
"ဘာတွေလာတောင်းပန်နေတာလဲ အရေးမပါတာတွေ~"
"ရှေ့လျှောက်ကလေးကို ကိုကိုအများကြီးကရုစိုက်ပါ့မယ်~"
ထယ်ယောင်းကိုပြန်ပြီးလက်ခံနေပြီဆိုဘေမဲ့
အရင်အကျင့်တွေပြန်ပေါ်လာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲလို့တွေးကာအလုံးစုံလက်မခံနိုင်သေးတဲ့ဂျောင်ကုကိုလဲ
အပြစ်ဆိုလို့မရ~
"ကျွန်တော် ခဗျားကိုမေးစရာရှိတယ်~"
"မေးလေကလေး ကြိုက်တာမေး~"
"အမှန်တိုင်းဖြေဖို့တော့လိုတယ်နော်~"
"အင်းပါဖြေမှာပါ ကိုကိုမလိမ်ပါဘူး အကုန်အမှန်တိုင်းဖြေမှာ~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
