Havin ( berdel)

16.bölüm

Merhaba yeni bölüm yok dedim ama dayanamadım yazdım fırsat buldukça keyifli okunmalar sonu hüzünlü şimdiden söyleyeyim ben yazarken biraz mirzacığıma üzüldüm bu kadarını hak etmedi kitabın sonuna doğru eklediğim şarkıyı dinleyin lütfen bol yorum yapıp destek olun bana 😘

Yine bir gün yine mecburen yataktan kalmıştım hamilelikten mi bilmiyorum ama hiç halim yoktu canım hiçbir şey yapmak istemiyordu sürekli uyumak istiyordum. Mirza'yı gece odaya almadım istemiyordum yanımda olmasını istemiyordum onu görmek yaptıklarının acısını fena çıkaracaktım ondan bunu bana yapmamalıydı ne olursa olsun. Biz evlendik ve bir sinirle beni babamın evine gönderdi acımadan seven insan sevdiğine bunu yapmaz belki de Mirza beni sevmediği için yapmıştır bilemiyorum.

Hazırlanıp odadan çıktım kahvaltı sofrası hazırlanmıştı " günaydın herkese" diyip yerime oturdum yanımda Derya oturuyordu deryaya bakıp " canım hasta mısın sen ? Solgun görünüyorsun?

Derya " hayır yenge iyiyim" dedi sahte bir gülüşle ama bir şey olduğunu anlamıştım onu hiç bu kadar üzgün görmemiştim.

Zeynep " havin kızım sen nasılsın miden bulanıyor mu ?" Dedi

" hayır Zeynep anne iyiyim sadece uyku problemim var umarım geçer en kısa zamanda." Dedim gülümseyerek.

Zeynep " ay desene torunum da babası gibi mirza'ya hamileyim sürekli uykum geliyor yatmak istiyorum ama yatamam ev işi beni bekliyor o zamanlar bu konak daha kalabalıktı bir kere patates çuvalının üstünde uyuya kalmıştım." Dedi gülerek

Hepimiz gülmüştük Mirza yanımda sesiz bir şekilde " neden benimle göz teması kurmuyorsun ?" Dedi

" kuramam" dedim

Mirza " neden ?" Dedi

Havin " haram çünkü"

Mirza " neeee" diye bağırdı bir anda herkes ikiliye döndü şaşkınlıkla bakıyordu mirzaya babası " ne oldu oğlum" dedi

Mirza " bir şey yok baba" dedi kahvaltısına devam etti sesiz bir şekilde " ne demek haram ben senin kocanım"

Havin " nikah düştü Mirza ağa sen beni babamın evine bıraktığın gün düştü şimdi senin yanında oturmam bile haram da neyse günahım biraz biriksin" dedi

Mirza ciddi olup olmadığına baktı ama havin çok ciddiydi.

Mirza " saçmalamayı kes havin boş boş konuşma" dedi sinirlenmişti.

" niye sinirleniyorsun Mirza ağa ne bekliyordun? Hiçbir şey olmamış gibi koynuna girmemi mi ?"

Mirza " sana kendimi affettireceğim havin"

" seni asla ama asla affetmeyeceğim Mirza ağa." Dedim önüme döndüm resmen dalga geçiyordu benimle anlamıyorum onu nasıl hiçbir şey olmamış davranmamı bekliyordu.

Kahvaltıdan sonra hepimiz ayaklandık sofrayı tıparlarken Mirza bir anda ortadan kayboldu etrafa bakındım ama görmedim ben gidiyorum demeden çıkmış mıydı yani öküz herif diye geçirdim içimden odaya girdim hala sinirle saydırıyordum. Banyonun kapısı bir anda açıldı " ooo karım beni mi arıyor Muş ne güzel iltifatlar ediyor öyle öküz herif felan" dedi kaşlarını çatarak olaydan hemen sıyırmam lazımdı.
" ne karısı be ? Sana nikah düştü dedim " Dedim sinirle
Mirza ne karısı mı ?" Çekmeceyi açıp " bak resmî nikahlı karımsın sen ben sana boş ol demeden nikah düşmez. Havin hanım" dedi
Sesli bir kahkaha atıp " bir tane dedin bile kaldı iki onu da bir an önce söylemeni bekliyorum."
Mirza " havin yeter tamam yaptım. Bir hatta ama bu kadarı da fazla havin."
" bu daha başlangıç Mirza ağa ben burda sırf babam istedi diye buraya geldim senin kaşına gözüne gelmedim."
Mirza " neden lan neden özür dilerim diyorum neden affetmiyorsun beni karnında benim çocuğumu taşıyorsun havin ama aklında. Başkasını doğru ya."
" konuyu sarptırma Mirza ne alakası var şimdi konumuzun onunla."
Mirza " yalan mı lan yalan mı niye affetmiyorsun beni ozaman ?"
" çünkü seni affetmem için bir çaba göstermiyorsun sana inanmıyorum bana değer verdiğin için pişman olmanı bekliyorum karnımda ki bebek için değil zaten onun için gelip beni almadın mı ?"
Mirza " hayır ben gelip seni alacaktım zaten havin ama biraz anlamanı istedim beni biraz uzak kalmak istedim ama yapamadım bu ev benim üstüme üstüme geldi bu odanın her yerinde senin kokun vardı zor geçti sensiz günler."
" eminim öyledir o yüzden dimi sevgiyle beraber kendinizi çarşıya attınız hayır anlamıyorum burda yok mu çarşı benim olduğum yere geldiniz ?"
Mirza " senin dışarıda olacağını düşünemedim havin sevgi çok ısrar etti götürmek zorunda kaldım"
" sevgi kendini camdan at diye çok ısrar etse atacak mısın ?"
Mirza " havin ne alaka saçmalama"
" işine gelmedi saçmalamaymış yandık desene sevgi hanım ısrar etse kuma diye gelicem Mirza ağa kıyamayıp alacak"
Mirza " havin öyle bir şey demedim."
" çık Mirza bak hamileyim sinirlerim bozuk her an üstüne atlayıp o sakallarını yolarım uzun bir süre benden uzak dur."
Mirza " durmayacağım pes etmeyeceğim bu akşam da odamda senin koynun da yatacağım."
" tekmelerim seni Mirza"
Mirza " saçmalama havin."
" istemiyorum diyince ne anlıyorsun?"
Mirza " offf havin offff hadi hazırlan seni biraz dışarıya çıkarayım beynine biraz oksijen gitsin."
" benim beynime oksijene ihtiyacı yok senin o olmayan beynin ihtiyacı var."
Mirza sinirle kolumdan tutup beni kendine çekti biraz fazla olmuştu sanki sözlerim. " havin yeter ben senin kocanım sen kabul etmesende kocanım karnında ki bebeğin babası benim sözlerine hareklerine dikkat et sesimi çıkar mıyorum sana ama bu kadarı fazla."
Aramızda hiç mesafe yoktu gözleri sinirden daha çok kararmış büyümüştü canımı yakmamak için kolumu hafif tutuyordu. " istemiyorum seni." Diye bildim sadece kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.
Mirza " kocan olarak ben seni istiyorum."
" bir süre birbirimizden uzak durmak ikimiz için de iyi olacak Mirza zorlama bırak bende kendimi toparlayayım."
Mirza " olmaz havin" dedi dudağıma Buse kondurdu biraz daha yaklaşmaya çalışınca onu ittim " istemiyorum seni dedim. Niye zorluyorsun ?"
Mirza " benden tiksiniyormuş gibi davranma havin."
" senden tiksiniyorum Mirza ağa senden nefret ediyorum yüzünü bile görmek istemiyorum." Dedim sinirle.
Mirza " benden nefret mi ediyorsun ? Öyle mi tamam havin yanına bir  metre bile yaklaşmayacağım bu kadar benden nefret ettiğini bilmiyordum." Dedi sinirle odanın kapısını kapatıp çıktı odadan çok ağır konuşmuştum Mirza gider girmez içimde ki vicdan azabı beni üzmeye başladı.