Black Magic ✔

3: Perrie

*Perrie Point Of View*

Iedereen is gearriveerd en mijn moeder had overbodige vragen gesteld over eten en drinken. Jade neemt haar pilletjes voor één van haar  allergieën voor katten. Het is al koud en donker buiten en het is knus en warm in mijn kamer. We zitten hand in hand in een cirkel met het boek in het midden en aan de buitenkant staan, op boeken ,bureau of kisten, witte kaarsen. Jesy had al die spullen meegenomen. Het lijkt er net op alsof we geesten gaan oproepen. Belachelijk natuurlijk, maar Jesy was zo overtuigend dat we haar moesten geloven.

'Sorry voor mijn stomme allergie. Er is helemaal niks mis met je katten, Perrie.' Zegt Jade verslagen.

'Geeft niet.' Zeg ik om haar op te beuren.

'Ik heb op internet informatie gevonden over het boek dat hier temidden van ons ligt. Jullie gaan me nooit geloven maar... het is een toverboek.' Zegt Jesy in één ademteug door. We barsten in lachen uit.

'Dat meen je niet.' Zeg ik half lachend op de grond. Jesy blijft ons aanstaren en trekt een; verman je ,het is waar-gezicht.

'De vreemde woorden op en in het boek die ik niet kon lezen heb ik met behulp van een spreuk, die ik vond tijdens dat ik het boek doorbladerde, de woorden omgevormd naar een leesbare taal.' Zegt Jesy vastberaden. Onze monden vallen open van verbazing.

'Meiden, jullie moeten me geloven. Hiermee kunnen we een hak zetten op die Chloëy.' Zegt Jesy overtuigend. Iedereen aarzelt maar gaat akkoord. Jesy opent het boek en begint met de toverspreuk.

'Neem een ​​slokje van mijn geheime toverdrank.
Ik zal je verliefd maken,
Voor een spreuk die niet kan worden gebroken.
Eén druppel moet voldoende zijn,
Jongen, je hoort bij mij.
Ik heb het recept en het heet Black Magic,
En het heet Black Magic.' Zegt Jesy. Iedereen herhaald de woorden van Jesy. Er komen kleine blauwe glitterende vonkjes uit het opengeslagen boek.

'Neem een ​​slokje van mijn geheime toverdrank.
Eén keer proeven en je zult van mij zijn,
Het is een spreuk die niet kan worden gebroken.
En ik hou je de hele nacht,
Jongen, je hoort bij mij.
Ik kreeg het recept en het heet Black Magic,
En het heet Black Magic.' Zegt Jesy de spreuk eindigend. Iedereen herhaald Jesy's woorden als een griezelige echo. Ik gleed met mijn handen door mijn haar.

'Per-Per-rie je ha-aar.' Zegt Leigh-Anne bang.

'Wat is er met mijn haar, Leigh-Anne?' Vraag ik nieuwsgierig. 

'Het is paars!' Roept Jade ongelovig.

'Yes, het werkt. Als alles goed gaat, hebben we nu allemaal magische krachten.' Zegt Jesy blij. Jesy klapt haar handen toe en opent ze voorzichtig. Er vormt een pulserende blauwe bol tussen haar handen. Leigh-Anne draait haar hand en er komt een gele vlam boven haar handpalm. Ze straalt van geluk bij het zien van de vlam. Jade daarentegen speelt met haar bril door er rondjes mee te draaien en ze wiebelt met haar wenkbrauwen. 

'Ga eens allemaal rechtstaan en neem elkaars handen stevig vast.' Zegt Jesy. We springen allemaal recht en nemen elkanders handen stevig vast. We sluiten onze ogen en buigen onze hoofden neer naar het boek gericht.

'Concentreer je.' Zegt Jesy. Ik voel na een tijdje mijn voeten van de grond gaan en open mijn ogen. We zweven door mijn kamer. Iedereen lacht en is dolgelukkig.

'Nu worden we nooit meer uitgelachen!' Roept Jade blij.

'Maar we moeten onze krachten goed gebruiken. In het boek staat dat mensen met magische krachten goed maar ook slecht kunnen zijn. Als je kan omspringen met je krachten kan je iedereen en de wereld redden of juist vernietigen.' Zegt Jesy moedig.