Yeni Bir Başlangıç

Uyandıktan Sonra

Şimdi normalde ben hedefe ulaşmadığı için bölüm atmazdım ama bir yazar(yildiztozu) bana örnek yazarlık yaptı ve dedi ki "hedefe ulaşsa da ulaşmazsa da bölüm atarım..." Ben de dedim ki okuyanların ne suçu var ben de bölüm atam. Yani demem o ki bu bölüm yildiztozu sayesinde. E bir takip edin kızcağızı💚💚. Neyse yeter bu kadar Drama Queenlik bölüme geçiyorum. İyi okumalar❤️❤️

Avengers ekibi ortak salonda oturmuş öylesine boş boş bakıyorlardı. Herkesin aklında aynı düşünce vardı, bu çocuğu bir yerlerden tanıyorlardı. Sanki... Sanki o çocukla daha önce tanıştılar ama sonra biri hafızalarından sildi o çocuğu. Herkes düşünmeye devam ederken salonda Frıday'in sesi duyuldu;
-Bay Banner, Bay Parker uyandı.
Bununla beraber Avengers ayaklandı. Herkes aynı anda kalkınca birbirlerine "Sen neden kalkıyorsun?" bakışı atıyorlardı. Tony en sonunda dayanamayıp:
-Siz neden kalktınız bilmiyorum ama o çocukta beni çeken bişeyler var.
-Tony'e katılıyorum. Sanki o çocuk bana tanıdık geliyor.
dedi Steve. Avengers'tan onaylama mırıltıları geldiğinde hep beraber çocuğun yanına gitmeye karar verdiler. (Bu arada buna Strange ve Loki de dahil) Odaya girdiklerinde Peter karnındaki bandajı açıyordu. Bitirdiğinde Bruce gözlerine inanamadı. Yaranın izi bile kalmamıştı.

Peter birden gözlerini kapıya çevirdi. Avengers'tan birilerini görmeyi bekliyordu ama hepsini görmeyi beklemiyordu. Biraz şaşırsa da tanıdık yüzler olduğu için çok şaşırmadı. Ama bu düşünceleri Bruce'un yanına gelip karnına bakmak için izin istemesiyle bölündü.
-Tabii.
dedi Peter merakını mazur görerek. Bruce karnına baktıktan sonra soru sorar gözlerle Peter'a baktı. Peter gülümseyerek:
-Sanırım benim Örümcek Adam olduğumu biliyorsunuzdur.
dedi. Avengers onaylayınca:
-Bu da benim güçlerimden biri. Hızlı iyileşme.
dedi. Bruce bir onaylama mırıldandı. Sonra Peter'dan uzaklaştı. Peter da t-shirtünü indirip ayağa kalktı.

Aklına geçirdiği panik atak gelince biraz utanarak Clint ve Steve'e baktı. Clint anlamış olacak ki. Avengers'ın arasından çıkıp çocuğun omzuna kolunu attı ve kulağına "Önemli değil." diye fısıldadı. Çocuk minnettarca gülümsedi.

Tony her ne kadar sebebini bilmese de Clint'in çocuğa bu kadar yaklaşması hoşuna gitmemişti. Clint Peter'ı neredeyse sürükleyerek odadan çıkardı. Bruce arkalarından
-Henüz son kontrolleri yapmadım!
diye bağırsa da Clint Peter'ı çekiştirmeye devam etti. Daha sonra mutfağın önüne gelince durdu. İçeri girerek Peter'ı masaya oturttu.
-Acıkmış olmalısın.
-B-ben teşekkür ederim efendim ama aç olduğumu zannetmiyorum.
-Hadi ama yapma Pete. En azından Bay Barton de. O bile daha samimi geliyor kulağa.
Clint göz kırptı ve bu Peter'ı biraz da olsa gülümsetti.
-Peki Bay Barton. Ama hala aç olduğumu sanmıyorum.
Clint çocuğa zorla yediremiyeceğini biliyordu. O zaman bir oyun oynatır ve asla bilemeyeceği kişisel sorular sorarak kaybettirebilirdi.
-Hey Pete hadi bir oyun oynayalım. Sana üç soru soracağım. Birini bile bilemezsen yemek yersin. Ama hepsini bilirsen istediğini yapmana izin vereceğim.
Peter gülerek
-Peki Bay Barton.
-İlk sorum geliyor öyleyse. En sevdiğim yemek?
-Iıııı....
Peter bir süre düşünüyormuş gibi yaptı. Madem oyun oynuyorlardı biraz eğlenmesinde sıkıntı yoktu.
-Turşu olabilir mi Bay Barton.
Peter gülmemek için zor tutuyordu kendini. Clint şaşkınlıkla
-Nerden bildin?
diye sordu. Peter
-Gelişmiş duyularım sayesinde ağzınızdaki yoğun turşu kokusunu ve üstünüzdeki toz kokusunu alabiliyorum.
Tabi ki alabiliyordu ama onu zaten iyi tanıyordu. Clint daha içsel bişey sormaya karar verdi.
-Kuledeki en sevdiğim yer?
-Havalandırma?
Peter gerçekten eğleniyordu.
-Şimdik birincisi bu haksızlık güçlerini kullanıp buluyorsun. İkincisi son soruyu bilebileceğini sanmıyorum.
dedi kendinden emin bir şekilde.
Peter merakla ona bakıyordu.
-Ben, senin bana ne diye hitap etmeni isterdim?
diye sordu. Peter düşünmeden
-Bay Barton.
dedi. Ama hemen sonra düşünmediği için pişman oldu. Clint sevincini gizleme gereği duymadan ellerini havaya kaldırıp indirerek minik(!) bir sevinç gösterisinde bulundu.
-İŞTE! ŞİMDİK YEMEK YİYECEKSİN PETER ! BEN SENİN BANA CLİNT DEMENİ İSTERDİM!
Sonra heyecanla yemek hazırlamaya başladı. Peter zaten bir haftadır yemiyordu. Ama aç da hissetmiyordu.