"ဟမ်? စက်လှေနဲ့ဘဲသွားရအောင်ပါအဒေါ်ရဲ့~"
"မရဘူး လူက15ယောက်တောင်~"
ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုနဲ့အတူမထိုင်ရမှာစိုးလို့
ဉာဏ်ဆင်ဘေမဲ့လဲ အဆင်မပြေဘဲ
စက်ဖောင်နဲ့သာသွားရဘေမဲ့ ထီးမိုးပေးရတဲ့အတွက်ကြောင့်
ဂျောင်ကုဘေးမှာထိုင်ခွင့်ရသွားတဲ့ထယ်ယောင်း~
"ထီးဆောင်းပြီးစောင့်နေကလေး
ကိုကိုဖမ်းပေးမယ်~"
"ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဘဲဖမ်းမယ် ခဗျားဖမ်းရင်ငါးမရဘူး~"
"အခုရအောင်ဖမ်းပေးမယ် ကတိပေးတယ်နော်~"
"ပြီးရောလေ မဟုတ်လို့ကတော့မလွယ်ဘူးမှတ်~"
"အင်းပါ~"
ပြောပြီးတာနဲ့ထယ်ယောင်းက ရေကူးမျက်မှန်တပ်ပြီး
ရေထဲဆင်းသွားတော့ ရေကူးဝတ်စုံနဲ့ဆိုတော့
လှုပ်ရှားရလွယ်ကူတာမို့ ငါးဖမ်းရလဲလွယ်ကူတာအမှန်~
"ဒီတစ်ခါတော့ကိုလူချောတော်သွားပြီဟေ့
ငါးတွေအများကြီးရတယ်~"
"ဟုတ်တယ်နော် ငါတို့နီးနီးတောင်ရလာတယ်~"
"ကံကောင်းသွားတာပါအဒေါ်တို့ရယ် အဲ့လောက်လဲမဟုတ်ပါဘူး~"
ဒီတစ်ခါမှာတော့ထယ်ယောင်းက ငါးတွေအများကြီးဖမ်းပေးလိုက်နိုင်တာမို့ ဂျောင်ကုရဲ့အပြုံးတွေကိုမြင်ရပြီး
အိမ်ကိုဝမ်းသာပျော်ရွှင်စွာပြန်သွားရလေရဲ့~
"ခဗျား~"
"ဟုတ် ပြောလေကလေး ကိုကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲ~"
"အဝတ်စားလဲပြီးရင် လာခဲ့ဦး~"
"ချက်ချင်းလာခဲ့ပါ့မယ်ဗျ~"
ဂျောင်ကုဘက်ကခေါ်တာမို့ အရမ်းကိုပျော်ရွှင်သွားတဲ့ထယ်ယောင်းက အဝတ်စားမြန်မြန်လဲပြီးပြန်လာတော့
ဂျောင်ကုကငါးချေးဖောက်နေတာ~
"ကိုကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲကလေး~"
"ဒီချေးဖောက်ပြီးသားငါးတွေကိုရေလာဆေးကူ~"
"ကောင်းပါပြီ ပြီးရင်ဘယ်လိုချက်စားမှာလဲကလေး~"
"ငါးတွေကအရမ်းများတော့ တစ်ဝက်ကို
အခြောက်လှန်းထားမယ် ကျန်တာကိုတော့နှမ်းအနှစ်နဲ့
ချက်စားမယ်~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
