"ဟိုလူေရာအေဒၚ~"
"မလာေသးဘူးကြဲ႔ ခါတိုင္းဒီေလာက္မၾကာပါဘူး~"
"ေအးေနာ္ ဘာေတြလုပ္ေနလဲမသိဘူး~"
"မလိုက္ေတာ့ဘူးေနမွာေပါ့သြားရေအာင္အေဒၚတို႔~"
"ေစာင့္လိုက္ပါၪီးေဂ်ာင္ကုရယ္ သူကေစာင့္ၪီးလို႔ေျပာထားတယ္ေလ~"
"အဲ့ေလာက္ၾကာေနတာမေစာင့္ခ်င္ေတာ့ဘူး~"
"လာပါၿပီ နည္းနည္းၾကာသြားလို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္~"
"ေဟ~~"
အိမ္ထဲက ေျပးထြက္ထြက္လာတဲ့ထယ္ေယာင္းက
ေရငုပ္ဝတ္စံုႀကီးနဲ႔ထီးႀကီးေဆာင္းလို႔မို႔
ေဂ်ာင္ကုအပါအဝင္အားလံုးအံ့ၾသေနခ်ိန္
ထယ္ေယာင္းကေဂ်ာင္ကုကို ထီးလာမိုးေပးေလရဲ့~
"ဒါကဘာလဲ~"
"ကေလးေနပူမွာစိုးလို႔ထီးမိုးေပးတာေလ~"
"အဲ့တာကိုမဟုတ္ဘူး ဝတ္စံုကိုေျပာတာ~"
"ေအာ္ အဲ့တာက ဝတ္ေနက်အက်ႌေတြနဲ႔ေရငုပ္ရင္
ဆားေပါက္ၿပီးၿပဲမွာစိုးလို႔~"
"ၿပဲလဲအသစ္ဝယ္ေပါ့ ခဗ်ားကသူေဌးဘဲ~"
"အဲ့တာကအေရးမႀကီးဘူး အက်ႌၿပဲရင္ၿမိဳ႔ကိုသြားဝယ္ရမယ္
ၿမိဳ႔ကိုသြားရင္ကေလးနဲ႔ခြဲရမယ္ ကေလးနဲ႔ခြဲရရင္ကိုကိုလြမ္းမယ္ လြမ္းရရင္ကိုကိုရူးမယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ဒီဝတ္စံုဝယ္လာတာ~"
"အမေလးကိုလူေခ်ာရယ္ ၿမိဳ႔သားပီပီစကားကလဲတတ္ပါ့ေတာ္~"
"ႏွလံုးသားကျဖစ္တည္လာတဲ့စကားေတြမို႔ပါ~"
"ရူးေၾကာင္မူးေၾကာင္နဲ႔ဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိဘူး
သြားၾကရေအာင္အေဒၚ~"
"ကိုကို႔ကိုေစာင့္ပါၪီး~"
သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး ေရ႔ွကေန
ျမန္ျမန္ထြက္သြားတဲ့ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္
ထယ္ေယာင္းေနာက္ကေျပးလိုက္ကာ
ထီးလိုက္မိုးေပးေတာ့ ေဂ်ာင္ကုကတစ္လမ္းလံုးတြန္းဖယ္လို႔~
"ဖယ္စမ္းပါကြာ~"
"ေနပူတယ္ကေလးရဲ့~"
"ဒီေန့လူမ်ားတယ္ဆိုေတာ့စက္ေလွနဲ႔သြားလို႔မျဖစ္ဘူး
ေဖာင္နဲ႔သြားမွရမယ္~"
"ဟမ္? စက္ေလွနဲ႔ဘဲသြားရေအာင္ပါအေဒၚရဲ့~"
"မရဘူး လူက15ေယာက္ေတာင္~"
ထယ္ေယာင္းကေဂ်ာင္ကုနဲ႔အတူမထိုင္ရမွာစိုးလို႔
ဉာဏ္ဆင္ေဘမဲ့လဲ အဆင္မေျပဘဲ
စက္ေဖာင္နဲ႔သာသြားရေဘမဲ့ ထီးမိုးေပးရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္
ေဂ်ာင္ကုေဘးမွာထိုင္ခြင့္ရသြားတဲ့ထယ္ေယာင္း~
"ထီးေဆာင္းၿပီးေစာင့္ေနကေလး
ကိုကိုဖမ္းေပးမယ္~"
"ကိုယ့္ဟာကိုယ္ဘဲဖမ္းမယ္ ခဗ်ားဖမ္းရင္ငါးမရဘူး~"
"အခုရေအာင္ဖမ္းေပးမယ္ ကတိေပးတယ္ေနာ္~"
"ၿပီးေရာေလ မဟုတ္လို႔ကေတာ့မလြယ္ဘူးမွတ္~"
"အင္းပါ~"
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ထယ္ေယာင္းက ေရကူးမ်က္မွန္တပ္ၿပီး
ေရထဲဆင္းသြားေတာ့ ေရကူးဝတ္စံုနဲ႔ဆိုေတာ့
လႈပ္ရွားရလြယ္ကူတာမို႔ ငါးဖမ္းရလဲလြယ္ကူတာအမွန္~
"ဒီတစ္ခါေတာ့ကိုလူေခ်ာေတာ္သြားၿပီေဟ့
ငါးေတြအမ်ားႀကီးရတယ္~"
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ငါတို႔နီးနီးေတာင္ရလာတယ္~"
"ကံေကာင္းသြားတာပါအေဒၚတို႔ရယ္ အဲ့ေလာက္လဲမဟုတ္ပါဘူး~"
ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ထယ္ေယာင္းက ငါးေတြအမ်ားႀကီးဖမ္းေပးလိုက္ႏိုင္တာမို႔ ေဂ်ာင္ကုရဲ့အၿပံဳးေတြကိုျမင္ရၿပီး
အိမ္ကိုဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္စြာျပန္သြားရေလရဲ့~
"ခဗ်ား~"
"ဟုတ္ ေျပာေလကေလး ကိုကိုဘာလုပ္ေပးရမလဲ~"
"အဝတ္စားလဲၿပီးရင္ လာခဲ့ၪီး~"
"ခ်က္ခ်င္းလာခဲ့ပါ့မယ္ဗ်~"
ေဂ်ာင္ကုဘက္ကေခၚတာမို႔ အရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္သြားတဲ့ထယ္ေယာင္းက အဝတ္စားျမန္ျမန္လဲၿပီးျပန္လာေတာ့
ေဂ်ာင္ကုကငါးေခ်းေဖာက္ေနတာ~
"ကိုကိုဘာလုပ္ေပးရမလဲကေလး~"
"ဒီေခ်းေဖာက္ၿပီးသားငါးေတြကိုေရလာေဆးကူ~"
"ေကာင္းပါၿပီ ၿပီးရင္ဘယ္လိုခ်က္စားမွာလဲကေလး~"
"ငါးေတြကအရမ္းမ်ားေတာ့ တစ္ဝက္ကို
အေျခာက္လွန္းထားမယ္ က်န္တာကိုေတာ့ႏွမ္းအႏွစ္နဲ႔
ခ်က္စားမယ္~"
"ေကာင္းသားဘဲ~"
ႏွစ္ေယာက္သားစကားေလးေျပာရင္း
ငါးေခ်းေဖာက္ေရေဆး ေနလွန္းအကုန္လံုးကို
တက္ညီလက္ညီလုပ္ေနပံုက တကယ့္လင္မယားေတြလို~
👉🌟👈💬💬
.............................................................
Thank you for reading🙏
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
