"ရပါတယ္ အေသးမႊားေလးပါ~"
"အႏၲာရယ္မ်ားတယ္ကေလးရဲ့ ခနေလးၿငိမ္ေနပါေနာ္
ကေလးမွာအပူေလာင္ရင္လိမ္းတဲ့ေဆးရိွလား~"
"ရိွတယ္ ဟိုျခင္းအနီေရာင္ေလးထဲမွာ~"
"ဟုတ္ၿပီ ခနေလးေစာင့္ေနာ္~"
ထယ္ေယာင္းကေဂ်ာင္ကုေျခေထာက္ေပၚက
မီးေပါက္ဒဏ္ရာေသးေသးေလးအတြက္
ေဆးအျမန္သြားယူကာ လိမ္းေပးၿပီး မႈတ္ေပးေနတာ~
"အရမ္းနာလားကေလး~"
"မနာပါဘူး ေျခေထာက္ၿပီးေလာင္သြားတာမွမဟုတ္~"
"ကေလး အဲ့လိုႀကီးမေျပာနဲ႔ကြာ~"
"ဟုတ္ၿပီ ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ဘူး
စိတ္ပူမေနနဲ႔ေတာ့ေနာ္~"
ေဂ်ာင္ကုကသူအဆင္ေျပၾကောင္းေျပာၿပီး
သူ႔အလုပ္သူျပန္သြားလုပ္ေနေတာ့
ထယ္ေယာင္းလဲ ေဂ်ာင္ကုအတြက္ခ်ိဳေရခပ္ေပးရာ
အေဒၚႀကီးေတြကရယ္လို႔~
"ကိုလူေခ်ာတို႔ကေတာ့ တကယ္ႀကိဳးစားတာဘဲ~"
"ဟားဟားး..မႀကိဳးစားလိုမွမရတာ~"
"ၪီးၪီးလူေခ်ာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုမုန္႔ဝယ္ေကြၽးရင္
ေရခပ္ကူမယ္~"
"ေတာ္ပါၿပီကြာ ၪီးၪီးရဲ့ကေလးကၪီးၪီးကိုဆူလိမ့္မယ္
မုန္႔စားခ်င္ရင္ ခနေနဝယ္ေကြၽးမယ္~"
"တကယ္ေနာ္ ၪီးၪီးတကယ္ေျပာတာေနာ္~"
"တကယ္ပါ အခုေတာ့ၪီးၪီးအလုပ္လုပ္လိုက္ၪီးမယ္~"
ေရခပ္ေနတဲ့ထယ္ေယာင္းအနားမွာ
ကေလးေတြကလဲစုရံုးစုရံုးနဲ႔ ထယ္ေယာင္းကလဲၿပံဳးလို႔မို႔
ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ေက်နပ္မဆံုး~
*အရင္ကလို သူစိမ္းေတြအေပၚခက္ထန္မေနေတာ့ဘူးဘဲ
ဒါလဲဟန္ေဆာင္တာမ်ားလား~ဟင့္အင္း သူဟန္ေဆာင္ေနရင္ေတာင္ ဒီေလာက္ထိဒုကၡခံႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး~*
"ဟား ေရျပည့္ၿပီကေလး~"
"အင္း နားေလ~"
"မရေသးဘူး ရြာထဲက ကေလးေတြကို မုန္႔ဝယ္ေကြၽးမယ္လို႔ေျပာထားတယ္ ပိုက္ဆံယူၿပီး ဟိုဘက္ဆိုင္ကိုေျပးရၪီးမယ္~"
"ဘာလို႔ဟိုဘက္ဆိုင္ေျပးမွာလဲ~"
"ကေလးက ကိုကို႔ကိုေစ်းမေရာင္းဘူးေလ
အဲ့ေတာ့ ဟိုဘက္ဆက္ေျပးဝယ္ရံုဘဲေပါ့~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
