"ဟိုလူရီး မနက္စာလာစားလာ ေရဘဝဲထမင္းေၾကာ္လုပ္ထားေပးတယ္~"
"ဒါေလးေတြေရႊ့ၿပီးရင္လာမယ္ေနာ္ကေလး~"
"အခုပူတုန္းလာစား အလုပ္ကၿပီးမွလုပ္~"
"ok~လာၿပီကေလးေရ~"
ေဂ်ာင္ကုအလိုေတာ္က် အျမန္ေလး
ေျပးသြားလိုက္တဲ့ထယ္ေယာင္းက ပူပူေနြးေနြး
ေရဘဝဲထမင္းေၾကာ္ေလးကိုေတြ့တာနဲ႔ၿပံဳးမိသြားေရာ~
"ေမႊးေနတာဘဲ ကေလးကအရမ္းသေဘာေကာင္းတာဘဲ
ကိုကို႔ကိုမနက္စာလုပ္ေပးတယ္ဆိုေတာ့~"
"အလုပ္ခိုင္းၿပီးထမင္းမေကြၽးရင္
အေဒၚႀကီးေတြအတင္းေျပာတာခံရမွာစိုးလို႔ေကြၽးတာေနာ္
တစ္မ်ိဳးထင္မေနနဲ႔~"
"မထင္ပါဘူးဗ်ာ~မနက္စာအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ေကာင္းေကာင္းစားပါ့မယ္~"
ေဂ်ာင္ကုက ေကြၽးလဲေကြၽးတယ္ ထယ္ေယာင္ကေနသူ႔ကို
အခြင့္ေရးယူလာမွာလဲစိုးတာေၾကာင့္
သတိေပးစကားကလဲေျပာေသးတယ္ ဟုတ္ေနတာဘဲ~
"ကေလးေရာစားၿပီးၿပီလား~"
"စားေသးဘူး အခုစားမလို႔~"
"ကိုကို႔ကိုအရင္လုပ္ေပးလိုက္တာလား
ကေလးအရင္မစားဘူးလား~"
"ကြၽန္ေတာ္ကအဲ့တာမစားဘူး
အဲ့တာေတြစားရတာအီေနၿပီ~"
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ေဂ်ာင္ကုကအသင့္ခူးထားတဲ့ထမင္းပန္းကန္ထဲ ပန္းသီး သစ္ေတာ္သီး မက္မြန္သီးနဲ႔ လိမၼော္သီးစိတ္ေလးေတြကိုထည့္ေမႊကာ အားပါးတရစားေနေလရဲ့~
*ကေလးကအသီးအႏွံေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တာဘဲ ကိုကိုမသိခဲ့ပါလား~*
"ခဗ်ားဘာၾကည့္ေနတာလဲ အသီးစားခ်င္ရင္
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ခြာစားေနာ္ လာမလုပ္ခိုင္းလာနဲ႔~"
"မလုပ္ခိုင္းပါဘူးကေလးရယ္ ကိုကိုမလုပ္ခိုင္းရက္ပါဘူး~"
"အပိုေတြလာေျပာမေနနဲ႔ စားစရာရိွတာစား ၿပီးရင္သြား~"
"အင္းပါ~ေအာ္ ကိုကိုေမ့ေနတာဘဲ
ကေလးအတြက္ ေလာေလာလတ္လတ္ေၾကာ္စားခ်က္စားဖို႔အဆင္ေျပတဲ့gasမီးဖိုအေသးနဲ႔ gasဘူးေတြဝယ္လာတယ္~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
