8.Bölüm:AVM

280 14 156
                                    

"Yaa!"dedi Melek."Gelmedik mi daha?"

Heyecanını yerim ya!

"Yok!"dedi abim."Uyu hadi uyanana kadar gelmiş oluruz."

Bir yandan arabayı sürerken bir yandan Melek'e laf yetiştiriyordu.

"Aslında..."dedim.Abim mezarımı kazacak gibi bana bakınca sustum.

"Aslında..."dedi Melek tekrar etmemi ister gibi."Aslında ne?"

"Aklıma bir şey geldi zannettim de gelmemiş."

"Hadi abim bey haklı sen uyu."Ablasının kucağında 56786.rüyasını gören Kerem'e baktım."Bak Kerem'e ne güzel uyumuş."

"Gelince uyandırın ama."

Arkaya döndüm mavi gözlerine baktım."Söz hadi uyu."

Melek gözlerini kapattı.Ben de önüme döndüm.Abime bakarak."Melek gibi uyumak bu olsa demek."dedim sırıtarak.

Güldü.Başka bir şey söylemedi.Yarım saat sonra büsbüyük bi' AVM'nin önündeydik.

Arkamı dönüp Melek'i dürttüm."Meloşum uyan!Geldik!"

Melek gözlerini avuşturup arabanın tavanına baktı."Nereye geldik?"

"Sürpriz!"dedim gülerek.

"Şak şak turizmin-"diyordum ki abim eliyle ağzımı kapattı."Gerisini getirme!"

Ne var yani birazcık küfürlüyse gırgır şamata olsun demiştik.

"Sanki sen yoğurttan çıkma çatalsın!Bana diyene bak!"dedim çemkirerek.

Abim kafasıyla Melek'i işaret etti.

"İstersen sus canım kardeşim!"Gözlerini belertmiş bana bakıyordu.

Kollarımı birleştirip pufladım.Nazlı bir puftum şuan."Pofff!"

"Nereye geldik?"dedi Melek.Sorusunu tekrar ederek.

"AVM!"dedim kollarımı kaldırıp bağırarak.

Melek bana kötü bir bakış attı."En başından beri sürprizi biliyordun değil mi?"

Başımı salladım."Evet!Ama kızma eğer söyleseydim..."Abim öküzünü gösterdim."Aha bu beni tavandan aşağı sarkıtırdı."

Abim ters ters e yani der gibi baktı.

Melek gülümsedi."Kızmadım aksine çok mutlu oldum."

"Sevindim."dedim gülerek.Bilmem kaçıncı rüyasını gören Kerem'i işaret ettim."Kerem'i uyandır da gidelim."

"Tamam."dedi Melek.Keremi dürttü."Ablacığım geldik uyan!"

Kerem kara gözleriyle ablasına baktı.Ardından yattığı yerden doğruldu."Neredeyiz abla?"

"AVM'ye geldik ablacığım."dedi Kerem'in elinden tutarak.

Ben büyük jipten aşağı inerken uçmamak için dua ediyordum.Hayır yani madem jip yapıyorsun insan bir merdiven yapar.Süper kahraman değiliz ki uçalım.

Yerle uzun uzun bakıştık.Bir dedim içimden.İki dedim içimden.Üç dedim."Ya hak!"diye atladım.

Gözlerimi açmadım.Kesin öldüm.Nettt!

Biraz zaman geçince ölmediğimi anladım.Çok şükür Allahım!

Başımda duran çiki manki bozuntusuna baktım.

"Merak etme ölmedin!"dedi abim gülerek.Elini bana uzattı."Kalk!"

Elini tuttum.Bastırabildiğim kadar tırnaklarımı avuç içine bastırdım.Araba kaputu gibi adam, gram mimik oynamadı.

~Doktorum Ol~जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें