"အာ အဒေါ်ကလဲ မဟုတ်တာတွေ~~
ညနေ နေအေးရင်ဆော့ကြမယ်
အခုတော့ သားတို့အချင်းချင်းဘဲဆော့ကြဦးနော်~"
"ဂျောင်ကုရေ ဂျောင်ကု! ကိုလူချောပြန်လာပြီ~"
"ဟမ်!"
ညနေသင်္ဘောပေါ် ဆားသွားတင်တဲ့အဒေါ်ကြီးက
ပြေးလာပြီးလာပြောတော့ သူ့အနားကအဒေါ်တွေအကုန်
ပြေးထွက်သွားကြပြီး သူလဲထိုင်နေရာကနေထရပ်လိုက်ပြီး
ရင်ကလဲတဒိတ်ဒိတ်ခုန်လို့~
*ဒီအမှတ်မရှိသေးတဲ့နှလုံးသားက အလိုက်မသိခုန်လာပြန်ပြီ~*
"ဟယ် ဘာတွေဝယ်လာတာလဲ ကိုယ်လူချောရဲ့~"
"အိမ်က နေလို့ရပြီဆိုတော့ အိမ်အတွက်လိုတဲ့ပစ္စည်းတွေပါ~"
"သယ်ကူရဦးမလား~"
"ရပြီအဒေါ်တို့ ကျွန်တော့်လူတွေပါတယ်~"
ထယ်ယောင်းနဲ့ပါလာတဲ့လူတွေက ထယ်ယောင်းရဲ့
အထုပ်ပလုတ်တွေအကုန်သယ်ကာ ထယ်ယောင်းအိမ်ထဲပို့
ထားသင့်တဲ့နေရာမှာထား အိမ်အတွင်းဘက်မှာတွေပြင်ဆင်ပေးနေကြချိန်ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုဆီသို့~
"ကလေး~ကလေးအတွက် ကိုကိုအသီးတွေဝယ်လာတယ်~"
"ဟင်?"
"ခနလေးနော် ကိုကိုယူလာပေးမယ်~"
ထယ်ယောင်းက အသီးဖာတစ်ဖာကိုသယ်လာကာ
သူ့လူတစ်ချို့ကလဲ ကျန်တဲ့အသီးဖာတွေကိုသယ်လာပေးတော့ ထယ်ယောင်းက မက်မွန်သီးတစ်လုံးနဲ့ပန်းသီးတစ်လုံးကိုထုတ်ကာ ရေသွားဆေးပြီးဂျောင်ကုလက်ထဲထည့်ပေးလေရဲ့~
"စားလိုက်ကလေး ဒီမနက်မှ အသီးခြံမှာကိုကိုသွားဝယ်ခဲ့တာ
လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ဘဲရှိသေးတယ်~"
"အွန်း~ချိုတယ်~"
"အဲ့တာဆို များများစား~"
ဂျောင်ကုကထယ်ယောင်းပေးတဲ့အသီးကိုစားလိုက်ချိန်
နကိုကတည်းကအသီးစားချင်နေတာမို့
အရသာရှိလိုက်တာဆိုတာ ပြောမပြနိုင်အောင်~
"ခနနော်ကလေး~"
"ဘာလုပ်မလို့လဲ~"
"ကလေးအတွက်ဖိနပ်ဝယ်လာတာ တော်လားစမ်းကြည့်မလို့~"
BINABASA MO ANG
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
💜21💜
Magsimula sa umpisa
