Er wordt opnieuw een beroep gedaan op Mathilde Bond, om de dood van een Britse geheime agent en zijn secretaresse te onderzoeken. Ze ontdekt dat deze moorden deel uitmaken van een groots opgezet complot..
copy rechten naar mijn favo @007 en Mila v...
Mathilde reed richting de Whitehall en kwam voor het imposante gebouw van MI-5 in Londen te staan, haar hart bonzend in haar keel terwijl ze aarzelde om naar binnen te gaan. Ze voelde de ogen van voorbijgangers op haar gericht, maar het waren niet hun blikken die haar het meest zorgen baarde. Het was de gedachte aan de blikken van haar collega's, haar collega's die ze had laten teleurstellen. Haar handen trilden lichtjes terwijl ze de deur van het gebouw naderde. De herinnering aan de mislukte missie brandde in haar gedachten. Ze had gefaald. Haar drankgebruik en roken hadden haar vermogen om helder te denken vertroebeld, en nu stond ze voor de consequenties van haar eigen zwakte.
Een zucht ontsnapte aan haar lippen terwijl ze de drempel overstak en het gebouw binnenging. De gangen leken stiller dan normaal, en Mathilde kon de spanning in de lucht voelen. Ze wist dat haar collega's op de hoogte waren van haar mislukking, Ze haalde diep adem en begon langzaam door de gangen te lopen, haar ogen neergeslagen uit angst voor wat ze zou zien. Zou ze worden genegeerd? Uitgelachen? Misschien zelfs berispt?
Mathilde liep naar binnen en begaf zich naar haar kantoor, dat eens toebehoorde aan haar vader. Het was een plek doordrenkt met herinneringen, zowel goed als slecht, maar vandaag was het haar toevluchtsoord, haar heiligdom te midden van de chaos van haar gedachten. Met een zucht nam ze plaats achter haar bureau en opende de lade waar ze haar e-sigaret bewaarde. Haar hand trilde lichtjes terwijl ze het vertrouwde apparaat tevoorschijn haalde en het naar haar lippen bracht. Een diepe trek vulde haar longen met de damp, en ze voelde de bekende rush van nicotine door haar aderen stromen.
Een moment van ontspanning overspoelde haar als een golf, en ze leunde achterover in haar stoel, haar ogen gesloten terwijl ze de sensatie in haar opnam. De zorgen van de wereld leken even ver weg, vervangen door een gevoel van kalmte. Toen ze haar ogen opende, voelde Mathilde zich sterker, vast beradener dan ze in lange tijd had gevoeld. Met een hernieuwd gevoel van vastberadenheid opende Mathilde de deur van haar kantoor en begaf zich naar haar baas.
===
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Fluitend, zoals haar vader zou doen, liep Mathilde het kantoor binnen terwijl Jane bezig was met haar papieren. 'Matta, jij bent vroeg, je..' vroeg Jane Moneypenny. Matta drukte met haar vinger op de lippen van Jane. 'Ik ga zelf wel naar binnen, voor ik opgeroepen wordt.' Jane keek Mathilde aan en merkte dat er iets aan de hand was. 'Had ze net gerookt?' dacht ze. Matta knipperde even met haar ogen en opende de twee rode deuren en liep door.
Marie zat in haar stoel en zag Mathilde binnenkomen. Mathilde slikte moeizaam en rechtte haar schouders, vastberaden om de confrontatie aan te gaan. Hoe bang ze ook was, hoezeer ze ook twijfelde aan zichzelf, ze wist dat ze de waarheid onder ogen moest zien, hoe pijnlijk die ook mocht zijn. "Ik weet wat er gebeurd is," begon haar baas ten slotte, haar stem streng maar niet zonder een zweem van medeleven. "En ik moet zeggen, ik ben teleurgesteld." " Dit is niet het niveau van professionaliteit dat we van jou verwachten, Mathilde."
Mathilde slikte opnieuw, haar keel droog. Ze wist dat haar baas gelijk had, dat ze had gefaald op manieren die ze nooit had verwacht. Maar ze was vastbesloten om haar fouten recht te zetten, om te bewijzen dat ze meer was dan haar zwaktes, dat ze de moeite waard was om in te geloven.
"Ik weet het, Mam," antwoordde ze met een zachte, maar vastberaden stem. "En ik wil alleen maar zeggen dat ik er alles aan zal doen om het goed te maken." " Ik weet dat ik heb gefaald, maar ik ben bereid om te leren, om te groeien, om sterker terug te komen." Haar baas keek haar een moment lang zwijgend aan, maar toen brak er een glimlach door op haar gezicht.
"Dat is wat ik wil horen, Mathilde," zei ze. Kijk, je zit er tot over je oren in. Simon heeft alles verteld, 'Je hebt een taak te doen. Ik verwacht je bij de psycholoog over je rook- en drinkgedrag.' Mathilde leek verrast en sloeg zichzelf voor het gezicht. Haar baas zag natuurlijk de rode ogen van het roken. 'Mam, nee, Ik ben het aan Cedar Leiter verschuldigd. Zij heeft zijn leven gered om de kogel...' Marie bekeek de uitslagen en dacht aan het gesprek met Simon die ze daarvoor had gehad. Plots stond ze op van haar bureau.
"Dit gedrag van u zou de regering van His Majesteit in gevaar kunnen brengen." Je hebt een opdracht en ik verwacht dat je die als een prof uitvoert." reageerde M boos. Matta sprong op van haar stoel en wreef in haar ogen. "Dan heeft u mijn ontslag." Snauwde Mathilde pissig en trok meteen uit haar jurk haar ID en Beretta en gooide die op het bureau. Marie knikte traag terug en ging rustig zitten. 'Goed, je vergunning om te doden is hierbij ingetrokken.' Mathilde knikte, stond op en verliet kalm de ruimte van haar baas
