İZ

Kötü Günler Yakında

Dolunay ve Kumsal aynı anda akşam yemeğinden kalktılar. Annelerinin ben buraları hallederim demesiyle ikiside salonda yerlerini almıştı. Dolunay meraklı bir ses tonuyla "Bizimkileri buldun mu ?"

Kumsal elindeki kumandayla izleyecek film ararken "Evet. Tolgaların depoyu çok güzel bir yer haline getirmişler. Sık sık orada buluşuyorlarmış. Keşke tüm gün bahçedeki saçma mezarlıkla uğraşmak yerine sen de gelseydin. Baya eğlendik."

Dolunay kardeşinin yüzüne gülümseyerek " Merak ettim depoyu şimdi. Immm peki Tolga nasıldı ? "

"Daha da yakışıklı olmuş. Beni görünce ilk seni sordu ondan sonra sarıldı. Yani bence hala onun için değerlisin."

Dolunay gülerek " Bana bilmediğim bir şey söyle."

Kumsal kardeşinin gözlerinin içine bakarak ciddi bir şekilde " Egolu, yer yer kibirli ve de en önemlisi aptalsın. Senin için yeterli mi yoksa daha sayayyım mı ?" demişti.

Dolunay bu sözlerin üzerine kahkaha atmaya başlamıştı bile. Kumsalda Dolunayın kahkahasına eşlik etmişti. Anneleride mutfakta bu kahkaha seslerini duyunca yüzünde huzurlu bir gülümseme oluşmuştu. Bu mutlu anların devam etmesi için elinden geleni yapacaktı. Bu yüzden anlık mutluluğu sağlayabilmek için patlatığı mısırları tabağa koyup içeceklerle birlikte salona ilerledi. Herkesin kendi tabağını ve içeceğini önlerine koyarken Kumsala " Daha şeçemedin mi ?" diye soru yöneltti.

" Seçemdim çünkü zevklerimiz çok farklı. Ama biraz beklerseniz bulucağım."

Dolunay heyecanlı bir ses tonuyla " Bence Midnight izleyelim. Ya da The Call."

"Yine mi aynı filmler."

Kumsal annesinin bu sözüne karşılık hemen " Dolunay başka bir şey mi izliyor ?" diyivermişti.

Dolunay bu söze darılmış bir ses tonuyla " Aşk olsun. Yalnızca çok sevdiğim şeyleri uzun bir süre sonra tekrar izlemeye bayılıyorum. " demişti.

O gün bu aile için her şey çok güzel geçmişti. Ama unutulan bir şey vardı :

" Eğer hayat size güzel bir şey veriyorsa mutlaka sizden daha fazlasını almak için veriyordur. "

Ve bu mutluluk kötü günlerin habercisi olucaktı.