"လုပ္ရမယ့္ဟာကိုကေလးကေျပာေလ ကိုကိုကလုပ္ေပးမယ္~"

"အဲ့တာဆို ေရစည္ရိုက္ေပး~"

"ဟင္??"

"မလုပ္တတ္ဘဲနဲ႔~"

ထယ္ေယာင္းကသူ႔အတြက္ ေရစည္ဆိုတာ
ရာဇဝင္ထဲမွာက်န္ခဲ့ၿပီမို႔ အခုခ်ိန္မွာ
ကိုယ္တိုင္ရိုက္ဖို႔မေျပာနဲ႔ ျမင္ေတာင္မျမင္ဖူးေတာ့~

"အုတ္ကန္လုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္ေလကေလး~"

"ေရႊ့မရျပဳမရနဲ႔ မရခ်င္ဘူး~"

"ေရႊ့မရေဘမဲ့ ခိုင္ခံ့တယ္ေလကေလးရဲ့
လုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္ေနာ္~"

"okေလ~"

ေဂ်ာင္ကုလက္ခံသြားတာနဲ႔ထယ္ေယာင္းက
သူ႔အိမ္ေဆာက္ေနတဲ့လူထဲက သံုးေယာက္ကိုေခၚကာ
ေဂ်ာင္ကုအိမ္မွာေရခ်ိဳးကန္လုပ္ခိုင္းေလရဲ့~

"မိုးမရြာရင္ေတာ့ မနက္ျဖန္သံုးလို႔ရၿပီ~"

"ဟုတ္ၿပီ~ကေလး ေနာက္ထပ္ဘာလိုေသးလဲ~"

"မလိုေတာ့ဘူး သြားလို႔ရၿပီ~"

"အင္းပါ အခုကိုကိုသြားေတာ့မယ္ တစ္ခုခုလိုရင္ေခၚခဲ့ေနာ္~"

ထယ္ေယာင္းက ေဂ်ာင္ကုဆီက မ်က္ႏွာသာေပးမႈကိုရဖို႔အတြက္ အရမ္းကိုမွအလုပ္ႀကိဳးစားေနေဘမဲ့
seoulမွာက်န္ခဲ့တဲ့သူ႔အလုပ္ကေတာ့
မန္ေနဂ်ာနဲ႔ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေနၿပီ~

"ငါးဖမ္းသြားၾကမယ္ေဂ်ာင္ကုေရ~"

"ဟုတ္ လိုက္ခဲ့မယ္အေဒၚ~"

"ကြၽန္ေတာ္လဲလိုက္မယ္~"

"မင္းကငါးဖမ္းတတ္လို႔လား~"

"မဖမ္းတတ္ေဘမဲ့ သင္ယူပါ့မယ္~"

"ေကာင္းၿပီေလ~"

ေဂ်ာင္ကုဘယ္သြားသြားလိုက္ခ်င္တဲ့ထယ္ေယာင္းက
နာမည္ႀကီးအကန္႔အသတ္ထုတ္အဝတ္စားေတြနဲ႔
သဲေတာရႊံ႔ေတာေရေတာထဲသြားလာေနတာမို႔
ေတြ့သမ်ွလူေတြကအံ့ၾသစြာၾကည့္လို႔~

"ကေလး ကိုကိုလုပ္ေပးမယ္ေပး~"

"မလုပ္တတ္ဘဲလ်ွာလာမရွည္စမ္းနဲ႔~"

"အေဒၚႀကီးေတြလုပ္တာျမင္လို႔ လုပ္တတ္တယ္~"

"အဲ့တာဆိုေရာ့ ပုစြန္တစ္ေကာင္မွမရရင္ ခဗ်ားအေသဘဲ~"

~~Mask~~{Complete}Where stories live. Discover now