*ကေလးျမင္သြားလို႔မျဖစ္ဘူး အခုခ်ိန္ႀကီးမွကြာ~*

"ၿမိဳ႔သား အဝတ္ဘယ္လိုေလ်ွာ္ရမလဲေတြးေနတာလား~"

"အာ..ဟုတ္..ဟုတ္တယ္~"

ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ဝတ္ဖို႔ယူလာတဲ့အဝတ္စားေတြကို
ဂြၾကားမွာပံုၿပီးထိုင္ေနတဲ့ထယ္ေယာင္းကဘာျဖစ္ေနလဲ
ဘယ္သူမွမသိသလိုေဂ်ာင္ကုကလဲကရုစိုက္မေန~

"ဟာ ၿပီးၿပီလားေဂ်ာင္ကု~"

"ဟုတ္တယ္ ၿပီးၿပီ ျပန္နင့္မယ္ေနာ္~"

"ေအေအ~"

ေဂ်ာင္ကုသြားလိုက္တဲ့အခါမွဘဲ
အုပ္ထားတဲ့အဝတ္စားေတြကိုဖယ္ေတာ့တဲ့ထယ္ေယာင္းက
ေရအျမန္ခ်ိဳးၿပီး ျပန္လာေတာ့တယ္။

*ကေလးေရခ်ိဳးဖို႔ ငါစီစဥ္ေပးရမယ္
ဒီလိုေန့တိုင္းခ်ိဳးေနရင္ သူမ်ားေတြၾကည့္ၾကမွာဘဲ~*

"ခ်ိဳးခဲ့ၿပီလားကိုလူေခ်ာ အဆင္ေျပရဲ့လား~"

"ဟုတ္ အေဒၚ ေရတြင္းကေရကိုေလ
အိမ္ကိုစက္နဲ႔စုပ္တင္လို႔ရလား~"

"အဲ့တာေတာ့မရဘူးကိုလူေခ်ာေရ ဒီကြၽန္းမွာ
ေရခ်ိဳကဒါဘဲရိွလို႔ ေခြၽတာသံုးစြဲေနၾကရတာ
ဘယ္အိမ္မွစက္နဲ႔တင္ခြင့္မရိွဘူး~"

"အဲ့တာဆိုခပ္ရံုေပါ့~"

"ကိုယ္သံုးဖို႔ဘဲ ကိုယ္ခပ္ရမွာေပါ့~"

"ကြၽန္ေတာ့္အတြက္မဟုတ္ဘူး ကေလးအတြက္
ကေလးေရခ်ိဳးဖို႔~"

"နင့္ဟာကလဲသဲလြန္းပါတယ္ဟယ္ အပ်ိဳမိန္းကေလးေတြေတာင္ဟိုမွာဘဲသြားခ်ိဳးတာ ၿပီးေတာ့ေဂ်ာင္ကုဒီလိုဘဲခ်ိဳးလာတာသံုးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ~"

"သဲရမယ္..အာ..ကေလးကိုကြၽန္ေတာ္
ေရခပ္ေပးမယ့္အေၾကာင္း အေဒၚေျပာေပးပါလား~"

"ျဖစ္ပါ့မလားဟယ္~"

"ျဖစ္ပါတယ္ အေဒၚတို႔ေျပာရင္ ကေလးကရပါတယ္~"

"ေအးပါ ေျပာၾကည့္လိုက္မယ္ေလ မရရင္ေတာ့မတတ္ႏိုင္ဘူးေနာ္~"

"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္~"

ထို႔ေနာက္ထယ္ေယာင္းက သူ႔အိမ္ေဆာက္တဲ့ေနရာကိုသြားၿပီး
ဟန္ျပသြားၾကည့္ေနကာ အေဒၚႀကီးသံုးေယာက္က
ေဂ်ာက္ကုဆီသြားၿပီး ထယ္ေယာင္းေရခပ္ေပးမယ့္အေၾကာင္းသြားေျပာၾကေလရဲ့~

~~Mask~~{Complete}Where stories live. Discover now