"မင္းအတြက္အရမ္းတန္ဖိုးရိွတဲ့လူကိုဆံုးရႈံးလိုက္ရတာဘဲ~"

"ဟုတ္တယ္ ဆံုးရႈံးသြားတဲ့အခါမွ တန္ဖိုးဘယ္ေလာက္ရိွသလဲသိရတာ ကြၽန္ေတာ္ကေလးကိုျပန္လိုခ်င္တယ္
ကေလးကိုျပန္ရမယ္ဆို ဘာဘဲလုပ္ရလုပ္ရအကုန္လုပ္မယ္~"

"မင္းအမ်ားႀကီးႀကိဳးစားရလိမ့္မယ္လို႔အေဒၚထင္တယ္~"

"ဘယ္ေလာက္ဘဲခက္ခဲပါေစ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားမယ္~"

ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားၿပီးၿပီျဖစ္တဲ့ထယ္ေယာင္းက
ေလာေလာဆယ္မွာ အိပ္ယာေျပာင္းတာကတစ္မ်ိဳး
ျခင္ကိုက္တာကတစ္မ်ိဳး ေဂ်ာင္ကုကိုလြမ္းတာကတစ္မ်ိဳးနဲ႔တစ္ညလံုးအိပ္မေပ်ာ္~

"ကိုလူေခ်ာ ကိုလူေခ်ာေရ ထပါၪီး~"

"ဟင္..အင္း..ဘာျဖစ္လို႔လဲအေဒၚ~"

မိုးလင္းခါနီးမွအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ထယ္ေယာင္းက
အရင္ကဆို သူအိပ္ေရးမဝခင္သူ႔ကိုလာႏိုးရင္
ေဒါသထြက္တတ္ေဘမဲ့ အခုေတာ့သည္းခံထရတယ္။

"ကုန္သေဘၤာေရာက္တယ္ မင္းမွာထားတဲ့အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းအတြက္ေငြရွင္းေပးပါတဲ့~"

"ဟုတ္ကဲ့~"

အေစာႀကီးဆိုက္ေရာက္လာတဲ့ကုန္သေဘၤာမွာ
သူ႔အိမ္ေဆာက္တဲ့လူေတြနဲ႔ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းေတြခ်ည္းမို႔
ထယ္ေယာင္းအျမန္သြားကာ ေငြရွင္းေပးရင္း
ေဂ်ာင္ကုအိမ္ကိုၾကည့္ၾကည့္ေတာ့ဆိုင္ေတာင္မဖြင့္ေသး~

*ကေလးအိပ္ေနတုန္းထင္တယ္~*

"ေရခ်ိဳးခ်င္တယ္ အေဒၚႀကီး ေရဘယ္မွာခ်ိဳးရမလဲဗ်~"

"ေရခ်ိဳးခ်င္လို႔လား သားေရ ဒီမွာၪီးၪီးကိုေရခ်ိဳးဆိပ္လိုက္ပို႔လိုက္ပါၪီး~"

"ဟုတ္ကဲ့~"

"လဲစရာအဝတ္ေတြ တစ္ခါတည္းယူသြားေနာ္ကိုလူေခ်ာ~"

"Nae~"

*ပင္လယ္ထဲခ်ိဳးရမွာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္~*

ထယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္ ရင္တမမနဲ႔
လမ္းျပေပးတဲ့ကေလးေနာက္လိုက္သြားရာ
ကြၽန္းရဲ့အလယ္လို႔ထင္ရတဲ့ေနရာမွာ ေရတြင္းႏွစ္တြင္းရိွၿပီး
ေရပိုက္နဲ႔ ကန္ေတြထဲျဖည့္ထားတာ~

~~Mask~~{Complete}Where stories live. Discover now